Development of Self-Control Program for Enhancing Desirable Behaviors in Learning Mathematics of Lower Secondary School Students
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this study were: 1) to develop a self-control program for enhancing desirable behaviors in learning mathematics of lower secondary school students; and 2) to compare the desirable behaviors in learning mathematics before using the program (pretest) and after using the program (posttest) and after joining the program for two weeks (follow). The sample used in this research comprised 30 grade 7-9 students derived by using the multi-stage random sampling. The research instruments used in this study were: 1) the self-control program for enhancing desirable behaviors in learning mathematics of lower secondary school students; 2) a program evaluation form; and 3) a desirable behavior measurement form for learning mathematics. The statistics used for analyzing the collected data were the mean, standard deviation and one–way repeated measure ANOVA F-test.
The results showed that 1) the self-control program for enhancing desirable behaviors in mathematics of lower secondary school students, created and developed by the researcher, had the content validity and overall appropriateness at the highest level, and 2) the desirable behaviors in mathematics after using the program (posttest) and two weeks after joining the program (follow) were higher than before using the program (pre-test) with a .05 level of significance.
Article Details
The content and information contained in the published article in the Journal of Educational Measurement Mahasarakham University represent the opinions and responsibilities of the authors directly. The editorial board of the journal is not necessarily in agreement with or responsible for any of the content.
The articles, data, content, images, etc. that have been published in the Journal of Educational Measurement Mahasarakham University are copyrighted by the journal. If any individual or organization wishes to reproduce or perform any actions involving the entirety or any part of the content, they must obtain written permission from the Journal of Educational Measurement Mahasarakham University.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
กฤษณีย์ อุทุมพร. (2553). การตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย. [ออนไลน์]. ได้จาก: http://pongsawadi.ac.th/wp-content/uploads/2011/06/no-06.pdf [สืบค้นเมื่อ วันที่ 18 สิงหาคม 2561].
จารุวรรณ ภัทรจารินกุล. (2551). ผลของการใช้เทคนิคการควบคุมตนเองต่อพฤติกรรมก้าวร้าวของนักเรียนออทิสติกที่เรียนร่วมในโรงเรียนเทศบาล 2 (บ้านหาดใหญ่). สารนิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ดารกา วรรณวนิช. (2549). เอกสารประกอบการสอนวิชา ศษ361: ยุทธศาสตร์การสอน (Teaching Strategies). กรุงเทพฯ: ภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
ทัศไนยวรรณ จินตสุธานนท์. (2546). ผลการใช้กระบวนการกลุ่มสัมพันธ์เพื่อพัฒนาการควบคุมตนเองของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนอนุบาลชัยภูมิ อำเภอเมือง จังหวัดชัยภูมิ. วิทยานิพนธ์ ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต (จิตวิทยาการศึกษา). ขอนแก่น: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ทิศนา แขมมณี. (2545). 14 วิธีสอนสำหรับครูมืออาชีพ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเพื่อแก้ปัญหาและพัฒนาผู้เรียน. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
วราภรณ์ โพธิ์ศรีประเสริฐ. (2545). การพัฒนาโปรแกรมการปรับปรุงการพูดสำหรับครูปฐมวัยโดยใช้เทคนิคการละคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2554). ครูคณิตศาสตร์มืออาชีพ เส้นทางสู่ความสำเร็จ. กรุงเทพฯ: สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี.
สมนึก ภัททิยธนี. (2558). การวัดผลการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 10. กาฬสินธุ์: โรงพิมพ์ประสานการพิมพ์.
สมพงษ์ จิตระดับ. (2530). กระบวนการสอนจริยศึกษา. เอกสารคำสอนวิชาพฤติกรรมการสอน. กรุงเทพฯ: ภาควิชาประถมศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (ไม่ได้ตีพิมพ์).
สมโภชน์ เอี่ยมสุภาษิต. (2556). ทฤษฎีและเทคนิคการปรับพฤติกรรม. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุดาเรศ แจ่มเดชะศักดิ์. (2543). การพัฒนาโปรแกรมสิ่งแวดล้อมศึกษาสำหรับเด็กวัยอนุบาลโดยใช้แนวการสอนแบบผูกเป็นเรื่องราว. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สาวิตรี ประไพเมือง. (2557). การพัฒนาโปรแกรมฝึกอบรมด้วยเทคนิคการควบคุมตนเองเพื่อส่งเสริมเจตคติทางลบต่อความก้าวร้าวของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6 โรงเรียนบ้านนางิ้วนาโพธิ์. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยและประเมินผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
Best, John W. (1997). Research in Education. 3rd ed. Englewood Cliffs and New Jersey: Prentice-Hall.