การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการมีจิตสาธารณะของนิสิตสาขาวิชาภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีความมุ่งหมายเพื่อ 1) พัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการมีจิตสาธารณะของนิสิตสาขาวิชาภาษาไทย 2) ศึกษาผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการมีจิตสาธารณะของนิสิตสาขาวิชาภาษาไทย ด้านการรู้คิด ด้านเจตคติ และด้านพฤติกรรม และ 3) ศึกษาความพึงพอใจของนิสิตสาขาวิชาภาษาไทยที่มีต่อการกิจกรรมการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการมีจิตสาธารณะ กลุ่มตัวอย่าง คือนิสิตระดับปริญญาตรี ชั้นปีที่ 2 สาขาวิชาภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม จำนวน 77 คน โดยวิธีการสุ่มแบบกลุ่ม (Cluster Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการมีจิตสาธารณะ จำนวน 4 หน่วย 29 ชั่วโมง แบบวัดระดับการมีจิตสาธารณะ ชนิดมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ จำนวน 30 ข้อ และแบบวัดความพึงพอใจ ชนิดมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ จำนวน 20 ข้อ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบที (t-test)

ผลการวิจัยปรากฏดังนี้ 1) ผลการพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการมีจิตสาธารณะของนิสิตสาขาวิชาภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม พบว่า กิจกรรมการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการมี      จิตสาธารณะ โดยรวมมีความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.67) 2) ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการมีจิตสาธารณะของนิสิตสาขาวิชาภาษาไทย ด้านการรู้คิด ด้านเจตคติ และด้านพฤติกรรม พบดังนี้ 2.1) ระดับจิตสาธารณะของนิสิตสาขาวิชาภาษาไทยที่ได้รับการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ตามแผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการมีจิตสาธารณะ ด้านการรู้คิด ด้านเจตคติ และด้านพฤติกรรม ก่อนและหลังการทดลองโดยรวมและรายด้านแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 2.2) ผลการประเมินโครงการ   จิตสาธารณะของนิสิตสาขาวิชาภาษาไทย ตามกระบวนการลงมือปฏิบัติ ทุกโครงการผ่านเกณฑ์การประเมินร้อยละ 80 ขึ้นไป 2.3) ผลการสังเกตพฤติกรรมการมีส่วนร่วมการปฏิบัติโครงการจิตสาธารณะของนิสิตสาขาวิชาภาษาไทยจากการประเมินตามสภาพจริง โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด             ( =4.53) และ 3) ผลการวิเคราะห์ความพึงพอใจของนิสิตสาขาวิชาภาษาไทยที่มีต่อกิจกรรมการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการมีจิตสาธารณะ โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( =4.67)