การสร้างเครือข่ายการจัดการปลูกป่าเชิงพาณิชย์อย่างยั่งยืน ของชุมชนพุทธเกษตรในพื้นที่อีสานใต้

ผู้แต่ง

  • พระครูวุฒิธรรมบัณฑิต พระครูวุฒิธรรมบัณฑิต
  • พระมหาคะนอง จันทร์คำลอย
  • นายศราวุธ ขันธวิชัย
  • ศรีอรุณ คำโท

คำสำคัญ:

สร้างเครือข่าย, การปลูกป่าเชิงพานิชย์, อีสานใต้

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่อง“การสร้างเครือข่ายการจัดการปลูกป่าเชิงพาณิชน์อย่างยั่งยืนของชุมชนพุทธเกษตรในพื้นที่อีสานใต้” มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยสำคัญในการปลูกป่าเชิงพาณิชย์ของชุมชนพุทธเกษตรในพื้นที่อีสานใต้ 2) เพื่อศึกษาเครือข่ายการจัดการปลูกป่าเชิงพาณิชย์อย่างยั่งยืนของชุมชนพุทธเกษตรในพื้นที่อีสานใต้ 3) เพื่อวิเคราะห์การสร้างความยั่งยืนในจัดการปลูกป่าชุมชนพุทธเกษตรเชิงพาณิชย์ในพื้นที่อีสานใต้  เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพที่ใช้วิธีการเก็บรวบรวม และวิเคราะห์ข้อมูลในเชิงเอกสารและเชิงคุณภาพจากกลุ่มเป้าหมายมีจำนวน 45 คน โดยมีการสัมภาษณ์เชิงลึก และการสังเกตแบบมีส่วนร่วม นำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ สังเคราะห์ในเชิงคุณภาพ อธิบายผลการวิจัยตามวัตถุประสงค์การวิจัย

           ผลการวิจัยพบว่า

           ปัจจัยสำคัญในการปลูกป่าเชิงพาณิชย์ของชุมชนพุทธเกษตรในพื้นที่อีสานใต้มีปัจจัยสำคัญในการปลูกป่าเชิงพาณิชย์ของชุมชนพุทธเกษตรพื้นที่อีสานใต้มี 7 ด้าน คือ 1. ปัจจัยด้านสร้างความมั่นคงด้านการถือครองที่ดิน 2. ปัจจัยด้านการได้รับการสนับสนุนแหล่งทุนและสินเชื่อ ในการปลูกป่าชุมชนพุทธเกษตรเชิงพาณิชย์ 3. ปัจจัยด้านโครงสร้างกฎหมายและนโยบายที่เอื้ออำนวยนโยบายทางการเมือง 4. ปัจจัยด้านระบบการปลูกและการจัดการ 5. ปัจจัยด้านการตลาดรองรับผลผลิตจากป่าไม้ 6. ปัจจัยด้านธรรมาภิบาล และ 7. ปัจจัยด้านการรักษาความสมดุลของระบบนิเวศ ส่วนเครือข่ายการจัดการปลูกป่าเชิงพาณิชย์มีจำนวน ๓ จังหวัด คือ อุบลราชธานี ศรีสะเกษ และยโสธร ส่วนการสร้างความยั่งยืนในจัดการปลูกป่าชุมชนพุทธเกษตรเชิงพาณิชย์มีความยั่งยืน 2 แนวทาง คือ 1. รณรงค์สร้างจิตสำนึกให้ชุมชน และ 2. เสริมสร้างเครือข่ายการจัดการป่าชุมชน

Downloads

Download data is not yet available.

References

กรมป่าไม้ .(2562). “คู่มือสำหรับประชาชน การปลูกไม้มีค่าทางเศรษฐกิจ”. กรุงเทพมหานคร:

กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม.

กรมป่าไม้.(2540). “กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม”. กรุงเทพมหานคร:

กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม, 2540.

กาญจนา คุ้มทรัพย์ .(2558). “การจัดการป่าชุมชนท้องถิ่นอย่างยั่งยืน กรณีศึกษาป่าชุมชน

บ้านดอนหมูจังหวัดอุบลราชธานี”,รายงานการวิจัย : มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.

ณรงค์ ณ เชียงใหม่ . (2562). “การมีส่วนร่วมของประชาชนเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน”.

วารสารรูสมิแล :มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

โสภณ ชมชาญและคณะ .(2558). “ยุทธศาสตรที่ตองเปลี่ยนแปลงเพื่อความมั่นคงของชาติ”.

รายงานการวิจัย : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).

โสภณ ชมชาญ และคณะ .(2558). “ปัญหาการอนุรักษพื้นที่ปาไม้และการจัดที่ดินทากิน:

ยุทธศาสตร์ที่ตองเปลี่ยนแปลงเพื่อความมั่นคงของชาติ. รายงานการวิจัย :

สำนักงานกองทุนสนับสนุน การวิจัย (สกว.).

ปีติพงศ์ พึ่งบุญ ณ อยุธยาและคณะ. (2563). “ความเป็นไปได้ในการปลูกไม้สักเชิงพาณิชย์”.

รายงานการวิจัย :สานักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

สุทธิพันธ์ อรัญญวาส,พระครูเอกุตตรสตาธิคุณและพระครูปริยัติวรเมธี. (2563). “ป่าชุมชน: แนวคิดทาง

นิเวศวิทยาในการจัดการป่าไม้ (ป่าชุมชน) ของพระสงฆ์ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ”.

รายงานการวิจัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน (องค์กรมหาชน). (2559).“การเสริมสร้างเครือข่าย 4 ภาคส่วนในสังคมไทย”.

กรุงเทพมหานคร: กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.

อคิน รพีพัฒน์.(2559).“การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนา”. กรุงเทพมหานคร :

ศูนย์ศึกษานโยบายสาธารณสุข

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2023-12-26