บทวิจารณ์หนังสือ เรื่อง โอปปาติกะ ชีวิตหลังความตาย ผู้เขียน ดร.บรรจบ บรรณรุจิ

บทคัดย่อ

ผู้เขียนได้สรุปเนื้อหาของหนังสือพร้อมกับประเด็นสำคัญไว้ในตอนสรุปซึ่งเป็นตอนสุดท้ายของเล่ม ผู้วิจารณ์ก็จะใช้บทสรุปของหนังสือเป็นบทสรุปของการวิจารณ์ ผู้เขียนนำเสนอเรื่องโอปปาติกะ (ผี)           เพื่อต้องการใช้หนังสือเล่มนี้ยืนยันว่าผีมีจริง โดยอาศัยคัมภีร์ทางศาสนามาอ้างอิง ดังนั้น หนังสือเล่มนี้จึงไม่ได้สร้างองค์ความรู้ใหม่ของกับองค์กร และก็ไม่ส่งเสริมความรู้อันดีงามทางวัฒนธรรมให้กับผู้อ่านเหมือนการเทศน์ทั่วไป เพราะการเล่าเรื่องผีของหนังสือเป็นแค่สร้างความบันเทิงฉาบฉวยเท่านั้น

แม้ผู้เขียนจะพยายามอ้างว่าบรรดาโอปปาติกะนั่นเกี่ยวกับหลักธรรมอย่างไร หลังจากอ่านแล้ว                ผู้วิจารณ์คิดได้สองอย่าง อย่างแรกผู้เขียนไม่ได้มีความรู้เกี่ยวกับหลักธรรมคำสอนที่ตนได้อ้างมาอย่างที่               นักเปรียญธรรม เก้าประโยคควรจะเป็น อย่างที่สอง คือผู้วิจารณ์มีปัญญาไม่ถึงสิ่งที่ผู้เขียนนำเสนอ ผู้วิจารณ์คิดว่า ผู้เขียนสุกเอาเผากินกับการสรุปประเด็นเกี่ยวข้องกับหลักธรรม จับแพะชนแกะ แล้วบอกว่า                          นี่ละคู่มัน เหมือนผู้เขียนจะมั่วในสิ่งที่คนอื่นไม่ชำนาญ วิธีการอ้างหลักธรรมของผู้เขียนก็ไม่ได้จากทัศนคติของผู้เขียน หรือไม่ใช่ความรู้ความเข้าใจของผู้เขียนอย่างแท้จริง ดังนั้น ในด้านวรรณกรรมหนังสือเล่มนี้ไม่สร้างอิทธิพลต่อผู้อ่านไม่สามารถสร้างทัศนคติอันใดให้กับผู้อ่านได้เลยแม้แต่หลักการทางศาสนา หรือความเข้าใจอันเหมาะสมสำหรับการดำเนินชีวิต นอกจากได้ฟังเรื่องเล่าผีหลอกเพิ่มขึ้นฯ