ข้อความแนะนำตัวบนแอปพลิเคชันหาคู่ของกลุ่มชายรักชายชาวไทยและญี่ปุ่น
คำสำคัญ:
แอปพลิเคชันหาคู่, การแนะนำตัว, กลุ่มชายรักชายชาวไทย, กลุ่มชายรักชาย ชาวญี่ปุ่นบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์และเปรียบเทียบลักษณะการใช้ข้อความแนะนำตัวบนแอปพลิเคชันหาคู่ของกลุ่มชายรักชายชาวไทยและญี่ปุ่น โดยการรวบรวมข้อมูลจากข้อความแนะนำตัวของกลุ่มชายรักชายชาวไทยและญี่ปุ่นจำนวน 100 ข้อความเพื่อเป็นข้อมูลที่ใช้ในการวิเคราะห์
ผลการวิจัยพบว่า ลักษณะการใช้ข้อความแนะนำตัวบนแอปพลิเคชันหาคู่ของกลุ่มชายรักชายชาวไทยและญี่ปุ่นมีทั้งลักษณะที่คล้ายกันและแตกต่างกัน ลักษณะที่คล้ายกัน คือ การใช้ข้อความเพื่อกล่าวถึงตนเองของผู้เขียนเป็นจำนวนมาก จึงอาจกล่าวได้ว่า แม้ว่ากลุ่มชายรักชายทั้งสองชาติจะพูดภาษาและมีวัฒนธรรมที่ต่างกันแต่มีจุดที่เชื่อมโยงกัน คือ การให้ความสำคัญกับลักษณะของตนเอง ซึ่งถือว่าเป็นข้อมูลแรกที่ฝ่ายตรงข้ามจะใช้พิจารณาเพื่อเริ่มสร้างความสัมพันธ์สำหรับลักษณะที่แตกต่างกัน คือ กลุ่มชายรักชายชาวญี่ปุ่นใช้ข้อความเพื่อกล่าวถึงความต้องการของตนเองมากกว่ากลุ่มชายรักชายชาวไทยซึ่งแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างทางสังคมและวัฒนธรรมของคนสองชาติ กล่าวคือ ชาวญี่ปุ่นจะมีขั้นตอนและใช้เวลาสำหรับการสร้างความสัมพันธ์ ซึ่งจะเชื่อมโยงกับเรื่องการแบ่งคนนอกและคนใน ที่จะยินยอมให้คนนอกกลายมาเป็นคนในได้นั้นจะต้องผ่านการทำความรู้จักและไว้เนื้อเชื่อใจกันก่อน นอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างของมุมมองที่มีต่อความสัมพันธ์ของกลุ่มชายรักชายทั้งสองชาติ กล่าวคือ กลุ่มชายรักชายชาวญี่ปุ่นมีแนวโน้มที่จะคาดหวังและมองหาการสร้างความสัมพันธ์ที่จริงจังมากกว่ากลุ่มชายรักชายชาวไทย
จากลักษณะการใช้ข้อความแนะนำตัวของกลุ่มชายรักชายทั้งสองชาติข้างต้นสามารถสรุปได้ว่า แม้ว่าจะเป็นเครือข่ายสังคมออนไลน์เฉพาะของกลุ่มชายรักชายที่ผู้ใช้บริการมีวัตถุประสงค์การใช้คล้ายกัน แต่ความแตกต่างทางสังคมและวัฒนธรรมมีส่วนทำให้ความคิดและมุมมองที่มีต่อการสร้างความสัมพันธ์ ซึ่งส่งผลต่อลักษณะข้อความที่ใช้บรรยายและถ่ายทอดเนื้อหาแตกต่างกันด้วย
References
นฤพนธ์ ด้วงวิเศษ. (2545). ตำนานสวนสาธารณะกับเรื่องเล่าชาวเกย์กรุงเทพในพรมแดนเทคโนโลยีสื่อสาร (The City Park Myth: Narratives of Bangkok Gay Male in Cyberspace). รัฐศาสตร์สาร, 23(1), 77-116.
นฤพนธ์ ด้วงวิเศษ. (2552). ไบ แมน รุก ความเป็นชายกับปัญหาตัวตนเกย์ไทยในไซเบอร์สเปซ. ไทยคดีศึกษา, 2(1),188-226.
นฤพนธ์ ด้วงวิเศษ. (2561). การแผ่ขยายตัวของการเสพและสร้างความเป็นชายในชุมชนเกย์ไทยสมัยใหม่จากทศวรรษ 2500-2550. วารสารมานุษยวิทยา, 2(1), 130-182.
เนติ สุนทราวราวิทย์. (2553). การสร้างความหมายและตัวตน “เกย์”ในพื้นที่แห่งความเป็นจริงและพื้นที่ไซเบอร์. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ปีเตอร์ เอ แจ็คสัน, และนฤพนธ์ ด้วงวิเศษ. (2552). เปิดประตูสีรุ้ง หนังสือและเว็บไซต์ของเกย์-กะเทยในสังคมไทย. มูลนิธิสร้างความเข้าใจเรื่องสุขภาพของผู้หญิง.
ภูวัตร ทาอินต๊ะ. (2557, 20-21 พฤศจิกายน). การวิเคราะห์เนื้อหาข้อความที่ใช้แสดงสถานะบนเครื่อข่ายสังคมออนไลน์ของกลุ่มชายรักชายชาวญี่ปุ่น. เอกสารนำเสนอ. การประชุมวิชาการนานาชาติด้านมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. ขอนแก่น, ประเทศไทย.
Baudinette, T. (2017). Constructing identities on Japanese gay dating site: Hunkiness cuteness and the desire for heteronormative masculinity. Journal of Language and Sexuality, 6(2), 232-261.
Brown, P., & Levinson, S. C. (1987). Politeness: Some Universals in Language Usage. Cambridge University Press.
Goffman, E. (1959). The Presentation of Self in Every Life. Doubleday Anchor.
Kinjo, K. (2010). Are there any Tops who can fuck me?: The quantitative analysis of posts on a Japanese gay dating Bulletin Board System in Okinawa Prefecture. Journal of Queer Studies Japan, 3, 39-61. (in Japanese)
Downloads
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2022 วารสารญี่ปุ่นศึกษาธรรมศาสตร์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.