ปัญหาการกำหนดโทษตามพระราชบัญญัติป้องกัน การทารุณกรรมและการจัดสวัสดิภาพของสัตว์ พ.ศ. 2557 เปรียบเทียบกับประมวลกฎหมายอาญา
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาปัญหาการกำหนดโทษความผิดฐานทารุณกรรมสัตว์ มาตรา 20 และมาตรา 30 ตามพระราชบัญญัติป้องกันการทารุณกรรมและการจัดสวัสดิภาพของสัตว์ พ.ศ. 2557 เปรียบเทียบความผิดฐานทำร้ายร่างกาย มาตรา 295 และความผิดฐานใช้กำลังทำร้ายผู้อื่นไม่ถึงกับได้รับอันตรายแก่กายหรือจิตใจ มาตรา 391 ตามประมวลกฎหมายอาญาโดยผู้เขียนนำเสนอเฉพาะประเด็นสัตว์บ้าน กล่าวคือ สุนัขและแมวเท่านั้น จากการศึกษาพบว่า การที่กฎหมายกำหนดโทษฐานทารุณกรรมสัตว์มีโทษเท่าเทียมกับความผิดฐานทำร้ายร่างกายและมีโทษที่รุนแรงกว่าความผิดฐานใช้กำลังทำร้ายผู้อื่นไม่ถึงกับได้รับอันตรายแก่กายหรือจิตใจนั้นผู้เขียนเห็นว่าย่อมไม่เหมาะสม การกระทำผิดต่อคนและกระทำผิดต่อสัตว์ในลักษณะเดียวกันกฎหมายควรกำหนดบทลงโทษที่ เท่าเทียมกัน มิฉะนั้น อาจทำให้เป็นข้อที่น่าชวนคิดว่า กฎหมายมุ่งคุ้มครองสัตว์มากกว่าคุ้มครองคนหรือไม่
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว