ปัญหาการกำหนดโทษตามพระราชบัญญัติป้องกัน การทารุณกรรมและการจัดสวัสดิภาพของสัตว์ พ.ศ. 2557 เปรียบเทียบกับประมวลกฎหมายอาญา

Main Article Content

เมธาวรินทร์ จำนงค์ธรรม

บทคัดย่อ

บทความเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาปัญหาการกำหนดโทษความผิดฐานทารุณกรรมสัตว์ มาตรา 20 และมาตรา 30 ตามพระราชบัญญัติป้องกันการทารุณกรรมและการจัดสวัสดิภาพของสัตว์ พ.ศ. 2557 เปรียบเทียบความผิดฐานทำร้ายร่างกาย มาตรา 295 และความผิดฐานใช้กำลังทำร้ายผู้อื่นไม่ถึงกับได้รับอันตรายแก่กายหรือจิตใจ มาตรา 391  ตามประมวลกฎหมายอาญาโดยผู้เขียนนำเสนอเฉพาะประเด็นสัตว์บ้าน กล่าวคือ สุนัขและแมวเท่านั้น จากการศึกษาพบว่า  การที่กฎหมายกำหนดโทษฐานทารุณกรรมสัตว์มีโทษเท่าเทียมกับความผิดฐานทำร้ายร่างกายและมีโทษที่รุนแรงกว่าความผิดฐานใช้กำลังทำร้ายผู้อื่นไม่ถึงกับได้รับอันตรายแก่กายหรือจิตใจนั้นผู้เขียนเห็นว่าย่อมไม่เหมาะสม การกระทำผิดต่อคนและกระทำผิดต่อสัตว์ในลักษณะเดียวกันกฎหมายควรกำหนดบทลงโทษที่          เท่าเทียมกัน มิฉะนั้น อาจทำให้เป็นข้อที่น่าชวนคิดว่า กฎหมายมุ่งคุ้มครองสัตว์มากกว่าคุ้มครองคนหรือไม่

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
จำนงค์ธรรม เ. (2019). ปัญหาการกำหนดโทษตามพระราชบัญญัติป้องกัน การทารุณกรรมและการจัดสวัสดิภาพของสัตว์ พ.ศ. 2557 เปรียบเทียบกับประมวลกฎหมายอาญา. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 10(2), 243–274. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/human_ubu/article/view/233054
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ (Academic articles)