ส่วนประสมการตลาดบริการ และการรับรู้คุณค่าที่ส่งผลต่อความจงรักภักดีของผู้ใช้บริการร้านอาหารเพื่อสุขภาพ จังหวัดชลบุรี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาส่วนประสมการตลาดบริการและการรับรู้คุณค่าที่ส่งผลต่อความจงรักภักดีของผู้ใช้บริการร้านอาหารเพื่อสุขภาพ จังหวัดชลบุรี โดยทำการศึกษาจากผู้ใช้บริการร้านอาหารเพื่อสุขภาพ จังหวัดชลบุรี จำนวน 400 ราย โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา สถิติเชิงอนุมาน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน ผลการศึกษาพบว่า ระดับการรับรู้ของผู้บริโภคด้านส่วนประสมการตลาดบริการ การรับรู้คุณค่า และความจงรักภักดีนั้นอยู่ในระดับมาก ซึ่งส่วนประสมการตลาดบริการ ในด้านการส่งเสริมการตลาด ส่งผลต่อความจงรักภักดีทั้ง 5 ด้าน คือ การกลับมาใช้บริการ การแนะนำผู้อื่น ความตั้งใจซื้อ ความไม่อ่อนไหวต่อราคา และพฤติกรรมการร้องเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 อีกทั้งส่วนประสมการตลาดบริการ ด้านพนักงานนั้น ยังส่งผลต่อความจงรักภักดีใน 3 ด้าน คือ การกลับมาใช้บริการ ด้านความไม่อ่อนไหวต่อราคา และด้านพฤติกรรมการร้องเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และส่วนประสมการตลาดบริการ ด้านลักษณะทางกายภาพส่งผลต่อความจงรักภักดี 4 ด้าน คือ การกลับมาใช้บริการ การแนะนำผู้อื่น ความตั้งใจซื้อ และความไม่อ่อนไหวต่อราคา อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และการรับรู้คุณค่าซึ่งประกอบด้วย คุณค่าด้านสังคม คุณค่าด้านสินค้าและบริการ และคุณค่าด้านอารมณ์ นั้นส่งผลต่อความจงรักภักดีในทุกด้านอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
Article Details
วารสารบริหารธุรกิจมีทั้งเเบบวารสารออนไลน์เเละวารสารเล่มฉบับ
** บทความหรือข้อคิดเห็นใดๆ ที่ปรากฏในวารสารบริหารธุรกิจ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้า
เจ้าคุณทหารลาดกระบัง ฉบับนี้ เป็นความคิดเห็นเฉพาะผู้เขียนบทความแต่ละท่าน กองบรรณาธิการวารสารบริหารธุรกิจ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง เปิดเสรีด้านความคิดและไม่ถือเป็นความรับผิดชอบของ
กองบรรณาธิการ **
** บทความที่ได้ลงตีพิมพ์ในวารสารฉบับนี้ เป็นลิขสิทธิ์ของคณะบริหารธุรกิจ สถาบันเทคโนโลยี พระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์ในการคัดลอกบทความแต่ต้องอ้างอิงแสดงที่มาของวารสารที่นำไปคัดลอกให้ชัดเจน**
เอกสารอ้างอิง
__________. (2560). ธุรกิจภัตตาคาร/อาหาร. สืบค้นเมื่อ 24 กันยายน 2560, จาก http://www.dbd.go.th/download/document_file/Statisic/2560/T26/T26_201703pdf
ชัยสมพล ชาวประเสริฐ. (2546). การตลาดบริการ Service Marketing. พิมพ์ครั้งที่ 13.กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ซีเอ็ดยูเคชั่น.
บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 2553. สะกดรอยกระแสนิยม "อาหารสุขภาพ" คนไทยทุ่ม 8,000 ล้านต่อปีเพราะอะไร. สืบค้นเมื่อ 29 กรกฎาคม 2560. จาก http://www.grad.chula.ac.th/download/e-articles/food.pdf
ปฎิมาภรณ์ สุขสมวัฒน์.( 2556). คุณค่าการรับรู้ที่มีผลต่อความจงรักภักดีของลูกค้าในการใช้รถยนต์ติดตั้งก๊าซในเขตจังหวัดนครราชสีมา. สืบค้นเมื่อ 29 กรกฎาคม 256, จาก http://www.narinet.in.th:8080/xmlui/handle/123456789/290
พริมา อัครยุทธ. (2015). 5 เทรนด์อาหารและเครื่องดื่มที่กำลังมาแรงและน่าจับตามองในอนาคต. สืบค้นเมื่อ 29 กรกฎาคม 2560, จาก https://www.scbeic.com/th/detail/product/1277
พิบูล ทีปะปาล. (2545). หลักการตลาด : ยุคใหม่ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มิตรสัมพันธ์กราฟฟิค.
รณชัย ตันตระกูล. (2553). การบริหารจัดการการตลาด (Marketing Management).กรุงเทพมหานคร. สำนักพิมพ์ ซีเค แอนด์เอส โฟโต้สตูดิโอ.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2525). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2525. กรุงเทพมหานครฯ: สำนักพิมพ์อักษรเจริญทัศน์.
ฤดี หลิมไพโรจน์. (2552). การตลาดบริการ. ปทุมธานี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
วิทวัส รุ่งเรืองผล. (2556). หลักการตลาด. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มาร์เก็ตติ้งมูฟ.
วีรวุธ มาฆะศิรานนท์. (2542). การทำตลาด 23 วิธี. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์เอ็กซเปอร์เน็ท.
ศิมาภรณ์ สิทธิชัย และ สิญาธร ขุนอ่อน. (2558).การวัดความภักดีของลูกค้าสำหรับธุรกิจโรงแรม. วารสารนักบริหารราชภัฏสุราษฏร์ธานี, 35 (1): 66-70.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2535). กลยุทธ์การตลาด. กรุงเทพมหานครฯ: สำนักพิมพ์พัฒนาศึกษา.
__________. (2552). การบริหารการตลาดยุคใหม่. กรุงเทพมหานครฯ: สำนักพิมพ์ธรรมสาร.
ศิวฤทธิ์ พงศกรรังศิลป์. (2555). หลักการตลาด. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ท้อป.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพแห่งชาติ. (2559). รายงานสุขภาพคนไทยปี 2559. นครปฐม: สำนักพิมพ์อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
สำนักนโยบายและวิชาการสถิติ. (2555). เทคนิคการเลือกตัวอย่าง. สืบค้นเมื่อ 23 กันยายน 2560, จาก http://service.nso.go.th/nso/nsopublish/Toneminute/files/55/0203-5.pdf
สิทธิ์ ธีรสรณ์. (2552). การสื่อสารทางการตลาด. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สิริกุล ประเสริฐสมบูรณ์. 2558. “โมเดลกลยุทธ์การตลาดบริการของร้านอาหารฮาลาลไทยเพื่อเตรียมความพร้อมสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน”. วารสารบริหารธุรกิจ ธรรมศาสตร์. 38 (145): 65-81.
สุมนา อยู่โพธิ์. (2532). ตลาดบริการ. กรุงเทพมหานครฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อดุลย์ จาตุรงคกุล. (2550). พฤติกรรมผู้บริโภค. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานครฯ: สำนักพิมพ์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Gliem, J. A., and Gliem, R. R. (2003). Calculating, interpreting, and reporting Cronbach’s alpha reliability coefficient for Likert-type scales. Midwest Research to Practice Conference in Adult, Continuing,andCommunity Education, retrieved October 6,2010, from http://hdl.handle.net/1805/344
Joseph F. H. et al. 2006. Multivariate data analysis. 6th ed. New Jersey: Pearson Education International.
Ivanauskiene, N., & Auruskevicien, V. (2009). “Loyalty programs challenges in retail banking industry”. Economics & Management 14: 407-412.
Jahyun, S. 2014. The Role of Perceived value and Emotion in determining consumer satisfaction and loyalty: A case of Asian restaurants. Master of Science Thesis in Human Sciences, Oklahoma State University.
Kotler, P. (1997). Marketing management: analysis, planning implementation and control. (9th ed). New Jersey: Asimmon & Schuster.
Porter, M. E. (1980). Competitive Strategy: Techniques for Analyzing Industries and Competitors.
Sweeney, J. C. and Soutar, G. N. (2001). “Consumer perceived value: The development of a multiple item scale”. Journal of retailing 77 (2): 203-220.
William, G.Z. 1997. Research Methods. Forth Worth: Dryden Press.
Zeithaml, V. A., et al. (1996). “The behavioral consequences of service quality”. Journal of Marketing 60: 31-46.