the Influence Factors Of A Participation And Attitude On The Sufficiency Economy Philosophy Of The Elderly Life Quality In Chumphon Province Influence Factors Of A Participation And Attitude On The Sufficiency Economy Philosophy Of The Elderly Life Quality In Chumphon Province
Article Sidebar
Published:
Sep 23, 2021
Keywords:
Participation Sufficiency Economy Philosophy Quality of Life
Main Article Content
Abstract
This research Objective were 1) to study the general characteristics of the respondents participation factor Factors of Sufficiency Economy Philosophy and Quality of Life of the Elderly in Chumphon Province 2)to analyze the factors of participation that affect the quality of life of the elderly in Chumphon Province 3.) to analyze the factors of the Sufficiency Economy Philosophy that affect the quality of life of the elderly in Chumphon Province The sample was 399 elderly people in Chumphon province using a questionnaire to collect data using Accidental Sampling. The statistics used in the data analysis were descriptive statistics such as percentage, mean, standard deviation. and inferential statistics, including multiple regression analysis.
The results of the study found that most of the elderly were domiciled in Mueang Chumphon District, were female, aged 70-79 years, marital status. Most of the elderly have primary education level or lower. farming The average monthly income is 15,001 - 20,000 baht, and most of the elderly are hospitalized less than 5 times in 6 months. The results of the Hypothesis test 1, the participation factor affecting the quality of life of the elderly in Chumphon province, found that the predicted quality of life of the elderly in Chumphon = 1.837 + .213 (decision-making) + .214 (in terms of activities) + .456 (benefit side) Hypothesis 2 Factors of Sufficiency Economy Philosophy Affects Quality of Life of the Elderly in Chumphon Province The quality of life forecast of the elderly in Chumphon province = .365 + .277 (moral condition) + .248 (knowledge condition) + .182 (moderation) + .092 (reasonability aspect).
Article Details
How to Cite
ชัชวาลขาญชนกิจ เ. (2021). the Influence Factors Of A Participation And Attitude On The Sufficiency Economy Philosophy Of The Elderly Life Quality In Chumphon Province: Influence Factors Of A Participation And Attitude On The Sufficiency Economy Philosophy Of The Elderly Life Quality In Chumphon Province. Journal of KMITL Business School, 11(2), 37–46. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/fam/article/view/249721
Section
Research Article
Journal of KMITL Business School is available both online and in printed version.
**All articles or opinions presented in this issue of the Journal of KMITL Business School reflect the thoughts of their respective authors. This journal serves as an independent platform for a variety of viewpoints. Authors bear full responsibility for the content of their articles.**
**All articles published in this journal are copyrighted by KMITL Business School, King Mongkut's Institute of Technology Ladkrabang. The editorial team permits copying or using articles, but a reference to the journal is required.**
References
[1] กรมกิจการผู้สูงอายุ. 2562. มาตรการขับเคลื่อนระเบียบวาระแห่งชาติ เรื่องสังคมผู้สูงอายุ
(ฉบับปรับปรุง). พิมพ์ครั้งที่ 2. บริษัทอมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).
[2] กรมกิจการผู้สูงอายุ. 2563. สถิติผู้สูงอายุของประเทศไทย 77 ณ.วันที่ 31 ธันวาคม 2563.
[เว็บบล็อก]. สืบค้นจาก : http://www.dop.go.th/th/know/1/275.
[3] กิตติศักดิ์ โอภาสนิธิวัฒน์. 2560. ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการพัฒนาชุมชนตามแนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ศึกษากรณีชุมชนบ้านสันปูเลย หมู่ที่ 8 ตำบลอ่างทอง. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย).
[4] กัลยา วานิชย์บัญชา. 2550. การวิเคราะห์สถิติ : สถิติสำหรับบริหารและวิจัย. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
[5] จารีย์ ปิ่นทอง, ธนภรณ์ จิตตินันทน์, ปภัสสร แสวงสุขสันต์ และณัคนางค์ กุลนาถศิริ. 2561. สังคมสูงวัยกับความท้าทายของตลาดแรงงานไทย.
[6] จันทนา สารแสง. 2561. คุณภาพชีวิตและพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุ ตำบลทุ่งข้าวพวง อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่).
[7] จิรัชยา เคล้าดี และคณะ. 2560. ปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ ในจังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารราชพฤกษ์. 15(1). คณะรัฐประศาสนศาสตร์ สถาบันรัชตภาคย์ วังทองหลาง กรุงเทพฯ.
[8] เจษฎา นกน้อย และคณะ. 2560. ได้ทำการศึกษาเรื่องคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดสงขลา. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสนครรินทร์. 9(3). คณะเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยทักษิณ.
[9] ชาญชัย ฐิตเมธี. 2561. การพัฒนาคุณภาพชีวิตตามหลักเศรษฐกิจพอเพียง: กรณีศึกษาชุมชนวัดไตรรัตนาราม เขตบางเขน กรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย).
[10] ญาณิศา มูลคา. 2560. ความสัมพันธ์ระหว่างความรู้ความเข้าใจกับการมีส่วนร่วมในการจัดการขยะมูลฝอยของประชาชนในเขตเทศบาลตำบลปาย อำเภอปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย).
[11] ฐากูร หอมกลิ่น. 2562. คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลตำบลท่ายางอำเภอท่ายาง จังหวัดเพชรบุรี. หลักสูตรรัฐศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย.
[12] ณัฏฐณิชา คงแก้ว. 2562. ปัจจัยด้านทัศนคติและปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่ส่งผลต่อความภักดีของลูกค้าที่มีต่อตราสินค้ากาแฟถ้ำสิงห์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง วิทยาเขตชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ จังหวัดชุมพร).
[13] เด่น นวลไสสง. 2560. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตความรับผิดชอบขององค์การบริหารส่วนตำบลวังไม้ขอน อำเภอสวรรค์โลก จังหวัดสุโขทัย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยนเรศวร.
[14] ธีระ รุญเจริญ. 2553. ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริหารการศึกษายุคปฏิรูปการศึกษา (ฉบับปรับปรุง) เพื่อปฏิรูปรอบสองและประเมินภายนอกรอบสาม. กรุงเทพฯ : ขาวฟาง.
[15] นงเยาว์ ทองสุข. 2558. การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียง อำเภอสิเกาจังหวัดตรัง. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น. 1(3). มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์.
[16] นลพรรณ บุญฤทธิ์. 2558. ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การ
บริหารส่วนจังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา).
[17] นริดา อินนาค และคณะ. 2562. การพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดลําปาง. วารสาร
มหาจุฬานาครทรรศน์. 6(10). มหาวิทยาลัยชินวัตร.
[18] นันทิยา ใจเย็น. 2557. แนวทางการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่พิการในพื้นที่ของเทศบาลตำบลท่าไม้ อำเภอท่ามะกา จังหวัดกาญจนบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร).
[19] ปณิชา แดงอุบล. 2556. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดนครปฐม. วารสารบัณฑิตศึกษา. 10(50).
[20] พูนสิทธิ์ ว่องธวัชชัย. 2561. เหลียวหลังสังคมผู้สูงอายุญี่ปุ่น แลหน้าโอกาสธุรกิจไทย. [เว็บบล็อก]. สืบค้นจาก : http://www.bangkokbiznews.com/blog/detaiV642590.
[21] พัชราภรณ์ พัฒนะ. 2560. คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่เข้าโรงเรียนผู้สูงอายุจังหวัดสระบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
[22] พัชรี เขียวสะอาด. 2550. ปัญหาและความต้องการด้านการส่งเสริมสุขภาพและสังคมของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองศรีราชา จังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา).
[23] ภัทราภา สุขสง่า, และพรรณทิพา ศักด์ทอง. 2557. การทดสอบเบื้องต้นแบบประเมินผลลัพธ์ด้านการใช้ยาที่ได้จากการรายงานของผู้ป่วยสำหรับคุณภาพชีวิตด้านยาโดยใช้วิธีเชิงผสมผสาน. วารสารไทยเภสัชศาสตร์และวิทยาการสุขภาพ. 203-212.
[24] มณฑนา ยามา. 2561. อิทธิพลของความรู้และการมีส่วนร่วมของประชาชนต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการกองทุนหมู่บ้านและชุมชนเมืองในเขตตำบลกกตูม อำเภอดงหลวง จังหวัดมุกดาหาร. (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร).
[25 ]]มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. 2561. สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย. [เว็บบล็อก]. สืบค้นจาก http://www.dop.go.th/download/knowled~e/th1512367202-108 -O.pdf
[26] ยาภรณ์ ครองจันทร์ ปรีชา กิจโมกข์ และฐิติเมธ โภคชัย. 2560. การวางแผนการเงินด้วยศาสตร์ของพระราชา. พิมพ์ครั้งที่ 1. บริษัท ซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด (มหาชน).
[27] ระบบทางสถิติทางการทะเบียน. 2562. จำนวนประชากร. [เว็บบล็อก]. สืบค้นจาก https://stat.bora.dopa.go.th.
[28] วริศรา เบ้าทอง. 2560. ปัจจัยความน่าเชื่อถือและความพึงพอใจของประชาชนที่มีอิทธิพลต่อการบริหารจัดการงานปกครองส่วนท้องถิ่นขององค์การบริหารส่วนตำบลฝายนาแซง อำเภอหล่มสัก จังหวัเพชรบูรณ์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสยาม).
[29] วารี กังใจ. 2558. การพัฒนาชุมชนชายทะเลต้นแบบเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุบนพื้นฐานเศรษฐกิจพอเพียงภายใต้การมีส่วนร่วมของครอบครัว และชุมชน. มหาวิทยาลัยบูรพา.
[30 ]ศูนย์วิจัยกสิกร. 2561. ตลาดผู้สูงอายุไทย ขุมทองตลาด SME ไทย. ธนาคารกสิกรไทย.
[31] ศรีวิชัย สุระชาติ. 2560. การนําหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิตอย่างยั่งยืนของชุมชนบ้านงิ้ว. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ).
[32] ศุภวัฒน์ เสาเงิน. 2560. ปัจจัยแห่งความสำเร็จในการเป็นหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงของบ้านหนองรีตำบลหนองรี อำเภอเมืองชลบุรี จังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา).
[33] สำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทย. 2560. การน้อมนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงไปสู่การปฏิบัติจนเป็นวิถีชีวิต. บริษัท แดเน็กซ์ อินเตอร์คอร์ปอเรชั่น จำกัด.
[34] สำนักงานสถิติจังหวัดชุมพร. 2562. ประชากรจากการทะเบียน จำแนกตามหมวดอายุเป็นรายตามอำเภอ พ.ศ. 2562.
[35] สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดชุมพร. 2563. แบบรายงานข้อมูลบ้านเป้าหมายโครงการพัฒนาหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียง ปีงบประมาณ พ.ศ. 2562.
[36] สำนักวิชาการ. 2561. ข้อมูลสถิติของ U.S. Department of Health and Human Services.
[37] สมบัติ นามบุรี. 2562. ทฤษฎีการมีส่วนร่วมในงานรัฐประศาสนศาสตร์. วารสารวิจัยวิชาการ. 2(1). 190-191.
[38] สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล. 2557. สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2557. กรุงเทพฯ : อมรินทร์พริ้นติ้งแอนดพ์ พับลิชชิ่ง.
[39] สาลี สิริโพคา. 2561. การมีส่วนร่วมของประชาชนตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงที่มีผลต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตประชาชนในแขวงจำปาสักสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว.
[40] อภิเชษฐ์ จําเนียรสุข. 2560. ความมั่นคงในชีวติของผู้สูงอายุหลังวัยเกษียณอายุการทำงานในจังหวัดแพร่. วารสารสาธารณสุขศาสตร์, 30-42.
[41] อรวรรณ ป้อมดำ. 2561. การขับเคลื่อนศูนย์การเรียนรู้ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลพบุรี เขต 2. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.
[42] อภินันท์ สนน้อย และคณะ. 2559. รูปแบบการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ ในจังหวัดบุรีรัมย์. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. 8(2). กรกฎาคม - ธันวาคม 2559.
[43] โอภาศ วุฒิเศลา และคณะ. 2560. การจัดการแบบมีส่วนร่วมในการจัดการเรียนรู้ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิจัยรำไพพรรณี. 11(2). มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
[44] อัมพาพร อุ่มภูธร. 2561. การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชุมชน อำเภอเมืองบึงกาฬ จังหวัดบึงกาฬ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร).
[45] Arnstein, S. R. 1969. Ladder of citizen participation. Journal of American Institute of Planners, (35), 216-224.
[46] Bartol, K. M., & Martin, D. C. 1997. Management. (2nd ed.). New York: McGraw - Hill.
[47] Campbell A. 1976 . Subjective Measures of Well - Being. American Psychologist, 3 :117 – 118.
[48] Cohen & Uphoff. 1980. Effective Behavior in Organizations. New York: Richard D. Irwin Inc.
[49] Cohen, John M. and Uphoff, Norman T. 1977. Rural Participation : Concepts and Measures forProject Design, Implementation and Evaluation. In Rural Development Monograph No. 2 The Rural Development Committee Center for International Studies, Cornell University, January.
[50]Dalkey, N. & Rourke, D. 1973. The Delphi Procedure and Rating Quality of Life Factor, In the Quality of life Concept. Washington,D.C. : Environmenttal Protection Agency.
[51] Dean, R.S. 1985. Perspectives on the Future of Neuropsychological Assessment. New York : Plenumm.
[52] Delbecq, A. L., & Andrew, H. V. 1971. A group process model for problem identification and program planning. Applied Behavioral Sciences, 7(10), 466-492.
[53] Friedman, M. M. 1986. Family nursing: Theory and assessment (2nd ed.). New York:Appleton Century Crofts.
[54] Henri Fayol. (1964). General and Industrial Management. London: Pittman and Sons.
[55] Keith, D. D. 1972. Human behavior at work- human relations and organization behavior. New Planner, 35, 216-224.
[56] Schulman, P. R. 2004. High Reliability and the Management of Critical Infrastructures. Journal of Contingencies and Crisis Management.
[57] Tantivejkul,S. 2012. Sufficiency economy: The beginning of the sufficiency economy concept. Bangkok : Bangkok Printing House
[58] Tantivejkul,S. 2012. Sufficiency economy: The beginning of the sufficiency economy concept. Bangkok : Bangkok Printing House.
[59] United Nations. 2007. World Economic and Social Survey 2007, Development in an Aging World. [Online]. Available : http://www.un.org/esa/policy/wess/wess.
[60] Vroom, V. H., & Deci, E. L. 1970. Management and motivation. New York: Penguen Book.
[61] William Erwin. 1976. Participation Management : Concept Theory and Implementation. Atlanta G. : Georgia State University.
[62] WHOQOL Group. 1995. The World Health Organization Quality of life assessment (WHOQOL) : Position paper from the World Health Organization. Social Science and Medicine, 41, 1403-1409.
[63] WHO and UNICEF. 1978. Report of the international conference on primary health care. New York: N.P.Press.
[64] William W. Reeder. 1974. Some Aspects of the Informal Social Participation of Farm Families in New York State. Cornell University. (Unpublished Ph.D.Dissertation).
[65] World Health Organization [WHO.] 1999. Definition, Diagnosis and Classification of Diabetes Mellitus and its Complications. Available : http://onlinelibrary.
(ฉบับปรับปรุง). พิมพ์ครั้งที่ 2. บริษัทอมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).
[2] กรมกิจการผู้สูงอายุ. 2563. สถิติผู้สูงอายุของประเทศไทย 77 ณ.วันที่ 31 ธันวาคม 2563.
[เว็บบล็อก]. สืบค้นจาก : http://www.dop.go.th/th/know/1/275.
[3] กิตติศักดิ์ โอภาสนิธิวัฒน์. 2560. ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จในการพัฒนาชุมชนตามแนวทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ศึกษากรณีชุมชนบ้านสันปูเลย หมู่ที่ 8 ตำบลอ่างทอง. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย).
[4] กัลยา วานิชย์บัญชา. 2550. การวิเคราะห์สถิติ : สถิติสำหรับบริหารและวิจัย. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
[5] จารีย์ ปิ่นทอง, ธนภรณ์ จิตตินันทน์, ปภัสสร แสวงสุขสันต์ และณัคนางค์ กุลนาถศิริ. 2561. สังคมสูงวัยกับความท้าทายของตลาดแรงงานไทย.
[6] จันทนา สารแสง. 2561. คุณภาพชีวิตและพฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุ ตำบลทุ่งข้าวพวง อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่).
[7] จิรัชยา เคล้าดี และคณะ. 2560. ปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ ในจังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารราชพฤกษ์. 15(1). คณะรัฐประศาสนศาสตร์ สถาบันรัชตภาคย์ วังทองหลาง กรุงเทพฯ.
[8] เจษฎา นกน้อย และคณะ. 2560. ได้ทำการศึกษาเรื่องคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดสงขลา. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสนครรินทร์. 9(3). คณะเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยทักษิณ.
[9] ชาญชัย ฐิตเมธี. 2561. การพัฒนาคุณภาพชีวิตตามหลักเศรษฐกิจพอเพียง: กรณีศึกษาชุมชนวัดไตรรัตนาราม เขตบางเขน กรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย).
[10] ญาณิศา มูลคา. 2560. ความสัมพันธ์ระหว่างความรู้ความเข้าใจกับการมีส่วนร่วมในการจัดการขยะมูลฝอยของประชาชนในเขตเทศบาลตำบลปาย อำเภอปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย).
[11] ฐากูร หอมกลิ่น. 2562. คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลตำบลท่ายางอำเภอท่ายาง จังหวัดเพชรบุรี. หลักสูตรรัฐศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตสิรินธรราชวิทยาลัย.
[12] ณัฏฐณิชา คงแก้ว. 2562. ปัจจัยด้านทัศนคติและปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่ส่งผลต่อความภักดีของลูกค้าที่มีต่อตราสินค้ากาแฟถ้ำสิงห์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง วิทยาเขตชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ จังหวัดชุมพร).
[13] เด่น นวลไสสง. 2560. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตความรับผิดชอบขององค์การบริหารส่วนตำบลวังไม้ขอน อำเภอสวรรค์โลก จังหวัดสุโขทัย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยนเรศวร.
[14] ธีระ รุญเจริญ. 2553. ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริหารการศึกษายุคปฏิรูปการศึกษา (ฉบับปรับปรุง) เพื่อปฏิรูปรอบสองและประเมินภายนอกรอบสาม. กรุงเทพฯ : ขาวฟาง.
[15] นงเยาว์ ทองสุข. 2558. การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียง อำเภอสิเกาจังหวัดตรัง. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น. 1(3). มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์.
[16] นลพรรณ บุญฤทธิ์. 2558. ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์การ
บริหารส่วนจังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา).
[17] นริดา อินนาค และคณะ. 2562. การพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดลําปาง. วารสาร
มหาจุฬานาครทรรศน์. 6(10). มหาวิทยาลัยชินวัตร.
[18] นันทิยา ใจเย็น. 2557. แนวทางการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่พิการในพื้นที่ของเทศบาลตำบลท่าไม้ อำเภอท่ามะกา จังหวัดกาญจนบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร).
[19] ปณิชา แดงอุบล. 2556. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดนครปฐม. วารสารบัณฑิตศึกษา. 10(50).
[20] พูนสิทธิ์ ว่องธวัชชัย. 2561. เหลียวหลังสังคมผู้สูงอายุญี่ปุ่น แลหน้าโอกาสธุรกิจไทย. [เว็บบล็อก]. สืบค้นจาก : http://www.bangkokbiznews.com/blog/detaiV642590.
[21] พัชราภรณ์ พัฒนะ. 2560. คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่เข้าโรงเรียนผู้สูงอายุจังหวัดสระบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
[22] พัชรี เขียวสะอาด. 2550. ปัญหาและความต้องการด้านการส่งเสริมสุขภาพและสังคมของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลเมืองศรีราชา จังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา).
[23] ภัทราภา สุขสง่า, และพรรณทิพา ศักด์ทอง. 2557. การทดสอบเบื้องต้นแบบประเมินผลลัพธ์ด้านการใช้ยาที่ได้จากการรายงานของผู้ป่วยสำหรับคุณภาพชีวิตด้านยาโดยใช้วิธีเชิงผสมผสาน. วารสารไทยเภสัชศาสตร์และวิทยาการสุขภาพ. 203-212.
[24] มณฑนา ยามา. 2561. อิทธิพลของความรู้และการมีส่วนร่วมของประชาชนต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการกองทุนหมู่บ้านและชุมชนเมืองในเขตตำบลกกตูม อำเภอดงหลวง จังหวัดมุกดาหาร. (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร).
[25 ]]มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. 2561. สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย. [เว็บบล็อก]. สืบค้นจาก http://www.dop.go.th/download/knowled~e/th1512367202-108 -O.pdf
[26] ยาภรณ์ ครองจันทร์ ปรีชา กิจโมกข์ และฐิติเมธ โภคชัย. 2560. การวางแผนการเงินด้วยศาสตร์ของพระราชา. พิมพ์ครั้งที่ 1. บริษัท ซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด (มหาชน).
[27] ระบบทางสถิติทางการทะเบียน. 2562. จำนวนประชากร. [เว็บบล็อก]. สืบค้นจาก https://stat.bora.dopa.go.th.
[28] วริศรา เบ้าทอง. 2560. ปัจจัยความน่าเชื่อถือและความพึงพอใจของประชาชนที่มีอิทธิพลต่อการบริหารจัดการงานปกครองส่วนท้องถิ่นขององค์การบริหารส่วนตำบลฝายนาแซง อำเภอหล่มสัก จังหวัเพชรบูรณ์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสยาม).
[29] วารี กังใจ. 2558. การพัฒนาชุมชนชายทะเลต้นแบบเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุบนพื้นฐานเศรษฐกิจพอเพียงภายใต้การมีส่วนร่วมของครอบครัว และชุมชน. มหาวิทยาลัยบูรพา.
[30 ]ศูนย์วิจัยกสิกร. 2561. ตลาดผู้สูงอายุไทย ขุมทองตลาด SME ไทย. ธนาคารกสิกรไทย.
[31] ศรีวิชัย สุระชาติ. 2560. การนําหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิตอย่างยั่งยืนของชุมชนบ้านงิ้ว. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ).
[32] ศุภวัฒน์ เสาเงิน. 2560. ปัจจัยแห่งความสำเร็จในการเป็นหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงของบ้านหนองรีตำบลหนองรี อำเภอเมืองชลบุรี จังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา).
[33] สำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทย. 2560. การน้อมนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงไปสู่การปฏิบัติจนเป็นวิถีชีวิต. บริษัท แดเน็กซ์ อินเตอร์คอร์ปอเรชั่น จำกัด.
[34] สำนักงานสถิติจังหวัดชุมพร. 2562. ประชากรจากการทะเบียน จำแนกตามหมวดอายุเป็นรายตามอำเภอ พ.ศ. 2562.
[35] สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดชุมพร. 2563. แบบรายงานข้อมูลบ้านเป้าหมายโครงการพัฒนาหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียง ปีงบประมาณ พ.ศ. 2562.
[36] สำนักวิชาการ. 2561. ข้อมูลสถิติของ U.S. Department of Health and Human Services.
[37] สมบัติ นามบุรี. 2562. ทฤษฎีการมีส่วนร่วมในงานรัฐประศาสนศาสตร์. วารสารวิจัยวิชาการ. 2(1). 190-191.
[38] สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล. 2557. สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2557. กรุงเทพฯ : อมรินทร์พริ้นติ้งแอนดพ์ พับลิชชิ่ง.
[39] สาลี สิริโพคา. 2561. การมีส่วนร่วมของประชาชนตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงที่มีผลต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตประชาชนในแขวงจำปาสักสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว.
[40] อภิเชษฐ์ จําเนียรสุข. 2560. ความมั่นคงในชีวติของผู้สูงอายุหลังวัยเกษียณอายุการทำงานในจังหวัดแพร่. วารสารสาธารณสุขศาสตร์, 30-42.
[41] อรวรรณ ป้อมดำ. 2561. การขับเคลื่อนศูนย์การเรียนรู้ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลพบุรี เขต 2. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.
[42] อภินันท์ สนน้อย และคณะ. 2559. รูปแบบการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ ในจังหวัดบุรีรัมย์. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. 8(2). กรกฎาคม - ธันวาคม 2559.
[43] โอภาศ วุฒิเศลา และคณะ. 2560. การจัดการแบบมีส่วนร่วมในการจัดการเรียนรู้ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิจัยรำไพพรรณี. 11(2). มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
[44] อัมพาพร อุ่มภูธร. 2561. การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชุมชน อำเภอเมืองบึงกาฬ จังหวัดบึงกาฬ. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร).
[45] Arnstein, S. R. 1969. Ladder of citizen participation. Journal of American Institute of Planners, (35), 216-224.
[46] Bartol, K. M., & Martin, D. C. 1997. Management. (2nd ed.). New York: McGraw - Hill.
[47] Campbell A. 1976 . Subjective Measures of Well - Being. American Psychologist, 3 :117 – 118.
[48] Cohen & Uphoff. 1980. Effective Behavior in Organizations. New York: Richard D. Irwin Inc.
[49] Cohen, John M. and Uphoff, Norman T. 1977. Rural Participation : Concepts and Measures forProject Design, Implementation and Evaluation. In Rural Development Monograph No. 2 The Rural Development Committee Center for International Studies, Cornell University, January.
[50]Dalkey, N. & Rourke, D. 1973. The Delphi Procedure and Rating Quality of Life Factor, In the Quality of life Concept. Washington,D.C. : Environmenttal Protection Agency.
[51] Dean, R.S. 1985. Perspectives on the Future of Neuropsychological Assessment. New York : Plenumm.
[52] Delbecq, A. L., & Andrew, H. V. 1971. A group process model for problem identification and program planning. Applied Behavioral Sciences, 7(10), 466-492.
[53] Friedman, M. M. 1986. Family nursing: Theory and assessment (2nd ed.). New York:Appleton Century Crofts.
[54] Henri Fayol. (1964). General and Industrial Management. London: Pittman and Sons.
[55] Keith, D. D. 1972. Human behavior at work- human relations and organization behavior. New Planner, 35, 216-224.
[56] Schulman, P. R. 2004. High Reliability and the Management of Critical Infrastructures. Journal of Contingencies and Crisis Management.
[57] Tantivejkul,S. 2012. Sufficiency economy: The beginning of the sufficiency economy concept. Bangkok : Bangkok Printing House
[58] Tantivejkul,S. 2012. Sufficiency economy: The beginning of the sufficiency economy concept. Bangkok : Bangkok Printing House.
[59] United Nations. 2007. World Economic and Social Survey 2007, Development in an Aging World. [Online]. Available : http://www.un.org/esa/policy/wess/wess.
[60] Vroom, V. H., & Deci, E. L. 1970. Management and motivation. New York: Penguen Book.
[61] William Erwin. 1976. Participation Management : Concept Theory and Implementation. Atlanta G. : Georgia State University.
[62] WHOQOL Group. 1995. The World Health Organization Quality of life assessment (WHOQOL) : Position paper from the World Health Organization. Social Science and Medicine, 41, 1403-1409.
[63] WHO and UNICEF. 1978. Report of the international conference on primary health care. New York: N.P.Press.
[64] William W. Reeder. 1974. Some Aspects of the Informal Social Participation of Farm Families in New York State. Cornell University. (Unpublished Ph.D.Dissertation).
[65] World Health Organization [WHO.] 1999. Definition, Diagnosis and Classification of Diabetes Mellitus and its Complications. Available : http://onlinelibrary.