การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเรื่อง มาตราตัวสะกดไม่ตรงมาตรา โดยใช้แบบฝึกเสริมทักษะ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนบ้านท่าม่วง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อหาประสิทธิภาพของการจัดการเรียนรู้ เรื่อง มาตราตัวสะกดไม่ตรงมาตรา โดยใช้แบบฝึกเสริมทักษะ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 2) เพื่อเปรียบเทียบผลการพัฒนาทักษะการจัดการเรียนรู้ เรื่อง มาตราตัวสะกดไม่ตรงมาตรา โดยใช้แบบฝึกเสริมทักษะ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 และ 3) เพื่อศึกษาความคิดเห็นของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ เรื่อง มาตราตัวสะกดไม่ตรงมาตรา โดยใช้แบบฝึกเสริมทักษะ กลุ่มเป้าหมาย ได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ซึ่งได้มาโดยวิธีการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) จำนวน 12 คน เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ 1) แบบทดสอบ มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.89 2) แผนการจัดการเรียนรู้ และ 3) แบบสอบถามความคิดเห็น ทั้งหมดมีค่าดัชนีความสอดคล้องมากกว่า 0.67 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่า t – test ผลการวิจัยพบว่า
1) ประสิทธิภาพของการจัดการเรียนรู้ เรื่อง มาตราตัวสะกดไม่ตรงมาตรา โดยใช้แบบฝึกเสริมทักษะ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 มีค่าประสิทธิภาพ 92.20/83.95 แบบฝึกเสริมทักษะมีค่าประสิทธิภาพสูงกว่าเกณฑ์ 80/80 ที่กำหนดไว้ 2) ผลการเปรียบเทียบการพัฒนาทักษะการจัดการเรียนรู้ เรื่อง มาตราตัวสะกดไม่ตรงมาตรา โดยใช้แบบฝึกเสริมทักษะ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จะเห็นได้ว่า ภายหลังการจัดการเรียนรู้มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยคะแนนเฉลี่ยภายหลังการจัดการเรียนรู้สูงกว่าก่อนการจัดการเรียนรู้ และ 3) นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 มีความพึงพอใจที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ เรื่อง มาตราตัวสะกดไม่ตรงมาตรา โดยใช้แบบฝึกเสริมทักษะ โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด
Downloads
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมชนสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2558). หนังสืออุเทศภาษาไทย หลักภาษาไทย: เรื่องที่ครูภาษาไทยต้องรู้. กรุงเทพฯ: สกสค. ลาดพร้าว.
ฉวีวรรณ คูหาภินันท์. (2556). การอ่านและการสร้างความสามารถในการอ่าน. วารสารสนเทศสถาบันราชภัฏสมเด็จเจ้าพระยา, 4(1), 1-16.
ณัฐวรา ปรีชายุทธ, ชนิดา มิตรานันท์, และฑมลา บุญกาญจน์. (2565). การศึกษาความสามารถในการเขียนคำที่มีตัวสะกดไม่ตรงมาตราของผู้เรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่มีปัญหาด้านการเขียน โดยใช้เทคนิคคำคุ้นตาร่วมกับวิธีการสอนตามแบบทัศนธาตุ. วารสารวิจัยและพัฒนาการศึกษาพิเศษ, 11(1), เดือนมกราคม – มิถุนายน 2565. 51-63.
ดนิตา ดวงวิไล. (2562). ภาษาและวัฒนธรรมสำหรับครู. มหาสารคาม: ภาควิชาหลักสูตร และการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
บันลือ พฤกษะวัน. (2557). แนวพัฒนาการ อ่านเร็ว-คิดเป็น. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปทุม หนูมา. (2562). การศึกษาผลสัมฤทธิ์และความคงทนในการเขียนสะกดคำควบกล้ำ ร ล ว ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่ได้ใช้หลักการเรียนรู้เพื่อรู้แจ้ง. การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาประถมศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคล เฉลิมพระชนมพรรษา 7 รอบ 5 ธันวาคม 2554. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
วรรณี โสมประยูร. (2554). การสอนภาษาไทย ระดับประถมศึกษา. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
วิจารณ์ พานิช. (2557). การสร้างการเรียนรู้สู่ศตวรรษที่ 21. นครปฐม: ส เจริญการพิมพ์.
ศราพร กันทะนัน. (2565). การพัฒนาทักษะการอ่านและเขียนสะกดคำไม่ตรงตามมาตราตัวสะกดโดยใช้หนังสือนิทานอิเล็กทรอนิกส์ (e-book) สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนดาราวิทยาลัย. ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาการจัดการเรียนรู้ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
สริตา ลีปรีชา. (2564). การพัฒนาความสามารถการอานออกเสียงตัวสะกดไม่ตรงมาตรา โดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้ตามแนวคิดสมองเป็นฐาน ของนักเรียนชันประถมศึกษาปีที่ 1. ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยรังสิต.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2562). คู่มือการวัดและประเมินผลความสามารถในการอ่านและการเขียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-6. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภา.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2563). การพัฒนาทักษะชีวิตในระบบการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภา.
สำนักงานพัฒนาองค์ความรู้. (2558). แนวทางการจัดการเรียนรู้ตามหลักการพัฒนาสมองสำหรับเด็กวัย 7-12 ปี. กรุงเทพฯ: สำนักงานพัฒนาองค์ความรู้ (องค์การมหาชน).
ไอดิน วงค์เจริญ, และคณะ. (2563). การพัฒนาทักษะการอ่านและการเขียนสะกดคำไม่ตรงมาตราตัวสะกดโดยใช้แบบฝึกทักษะ. วารสารล้านนาวิจัยปริทรรศน์, 1(1), (มกราคม – ธันวาคม 2563). 1-13.
Bruce, A. M., Mary, J. M., Chih‐hsuan, W., Geralyn, M., & Stacie, F. (2019). How do beginners learn to read irregular words as sight words?. Journal of Research in Reading. 42(1), 123 136.
Diane, R. (2007). Edspeak: A Glossary of Education Terms, Phrases, Buzzwords, and Jargon. Alexandria. VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
Good, C. V. (1945). Dictionary of Education. New York: MaGraw-Hill.
Kelly, F. (2016). Phonological Ability: The SAGE Encyclopedia of Contemporary Early Childhood Education. Retrieved April 20, 2025, from http://sk.sagepub.com/Reference/the-sage-encyclopedia-of contemporary-early-childhood-education/i6253.xml
Scheiner, E. Y. (2005). HOW TEACHING WORD FAMILIES AFFECTS BEGINNERS’ READING AND SPELLING (Doctoral dissertation). New York: The City University.
