The Effects of Experience Provision to Promote Self-regulation Behavior using Movement and Rhythm Activities for Early Childhood Children
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study (1) the effects of movement and rhythm activities on self-regulation behaviors of preschool children, particularly in emotional control, attention, and social interaction, and (2) the appropriateness and effectiveness of these activities in early childhood education. The sample was 30 preschool children enrolled in Kindergarten 2 at a school affiliated with the Bangkok Educational Service Area Office. They were selected by simple random sampling and divided into an experimental group (15 children) who participated in movement and rhythm activities and a control group (15 children) who received regular classroom instruction. The instrument for collecting data was questionnaires, self-regulation behavior assessment forms, and observation checklists completed by teachers and parents. Analysis of data was conducted using descriptive statistics and content analysis, including mean, standard deviation, and t-tests to compare pre-test and post-test scores. The research results were found as follows:
1) Movement and rhythm activities significantly improved preschool children's self-regulation behaviors at the .05 level, particularly in emotional control and attention., 2) Children who participated in the activities showed improved self‐regulation behaviors in terms of their ability to wait, to follow instructions, and to engage in positive interactions with others, compared to the control group., and 3) The developed activities were evaluated as appropriate, engaging, and effectively adaptable for preschool education settings.
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
จุฑามาศ ชุมนาค. (2562). ผลการจัดกิจกรรมเคลื่อนไหวและจังหวะประกอบเกมที่มีต่อความสามารถในการใช้กล้ามเนื้อมัดใหญ่ของเด็กปฐมวัย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต (ปฐมวัยศึกษา). มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ชัยชิต มาลี. (2561). การพัฒนาความเชื่อมั่นในตนเองของเด็กปฐมวัยโดยการจัดกิจกรรมเคลื่อนไหวและจังหวะประกอบเพลง. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต (การศึกษาปฐมวัย). สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาหนองคาย เขต 1.
ณัชชา สนธิ, ปิยะนันท์ หิรัณย์ชโลทร, & ปัทมาวดี เล่ห์มงคล. (2566). ผลการจัดกิจกรรมเคลื่อนไหวประกอบดนตรีและจังหวะเพื่อส่งเสริมการกำกับตนเองในเด็กปฐมวัย. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย. 5(6): 1243–1254.
นารีรัตน์ จันทวฤทธิ์, นันทา โพธิ์คํา, และวีณา ภาคมฤค. (2564). ดนตรีกิจกรรมเคลื่อนไหวและจังหวะเพื่อส่งเสริมพัฒนาทักษะทางด้านร่างกายของเด็กปฐมวัย. วารสารพุทธปรัชญาวิวัฒน์. 5(2): 237-248.
ภัทราวุธ พงษ์พัฒน์. (2565). การพัฒนากิจกรรมการเคลื่อนไหวและเข้าจังหวะที่ส่งเสริมทักษะการเต้นรำของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต (พลศึกษา). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สิรินทร์ ลัดดากลม บุญเชิดชู. (2557). การสร้างรูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบ SSAPA เพื่อพัฒนาการกำกับตนเองของเด็กปฐมวัย. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย. 6(1): 297–308.
Bandura, A. (1977). Social learning theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Best, J. R. (2010). Effects of physical activity on children’s executive function: Contributions of experimental research on aerobic exercise. Developmental Review. 30(4): 331–351.
Blair, C., & Raver, C. C. (2015). School readiness and self-regulation: A developmental psychobiological approach. Annual Review of Psychology. 66: 711–731.
Copple, C., & Bredekamp, S. (2009). Developmentally appropriate practice in early childhood programs serving children from birth through age 8. Washington, DC: NAEYC.
Diamond, A. (2013). Executive functions. Annual Review of Psychology. 64: 135–168.
Diamond, A., & Lee, K. (2011). Interventions shown to aid executive function development in children 4 to 12 years old. Science. 333(6045): 959–964.
Durlak, J. A., & DuPre, E. P. (2008). Implementation matters: A review of research on the influence of implementation on program outcomes and the factors affecting implementation. American Journal of Community Psychology. 41(3–4): 327–350.
Gallahue, D. L., & Ozmun, J. C. (2006). Understanding motor development: Infants, children, adolescents, adults. (6th ed.). New York: McGraw-Hill.
McClelland, M. M., Cameron, C. E., Connor, C. M., Farris, C. L., Jewkes, A. M., & Morrison, F. J. (2014). Links between behavioral regulation and preschoolers’ literacy, vocabulary, and math skills. Developmental Psychology. 50(4): 972–986.
Pianta, R. C., Barnett, W. S., Burchinal, M., & Thornburg, K. R. (2015). The effects of preschool education: What we know, how public policy is or is not aligned with the evidence base, and what we need to know. Psychological Science in the Public Interest. 10(2): 49–88.
Pianta, R. C., Hamre, B. K., & Allen, J. P. (2015). Handbook of child psychology and developmental science. Hoboken, NJ: Wiley.
Tomporowski, P. D., Davis, C. L., Miller, P. H., & Naglieri, J. A. (2008). Exercise and children’s intelligence, cognition, and academic achievement. Educational Psychology Review. 20(2): 111–131.
Vygotsky, L. S. (1978). Mind in society: The development of higher psychological processes. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Zimmer, H. T., Bie, S. W., & Hannum, J. W. (2016). The effects of rhythmic movement training on young children’s self-regulation. Early Childhood Education Journal. 44(3): 301–309.
Zimmerman, B. J. (2000). Attaining self-regulation: A social cognitive perspective. In M. Boekaerts, P. R. Pintrich, & M. Zeidner (Eds.), Handbook of self-regulation (pp. 13–39). San Diego, CA: Academic Press.
