Developing Academic Achievement on Factors causing Conflicts for 3rd Level of Secondary Education Students using Flipped Classroom Strategy
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research has following objectives: 1) Building learning activity plans based on flipped classroom, 2) Measuring academic achievement after using flipped classroom, and 3) Evaluating student satisfaction towards the use of flipped classroom. The sample group included 40 students of Mathayom 3 Room 8 derived by purposive sampling. Research instruments included 1) 12 learning plans, 2) academic achievement test contained 30 multiple-choice questions, and 3) satisfaction survey after using flipped classroom. Statistics for data analysis were average, standard deviation, and dependent t-test. The findings uncovered that: 1) The result of development of learning activity plans based on flipped classroom was that 12 learning plans were built, 2) Comparison of academic achievement of Mathayom 3 Room 8 was that students after studying with flipped classroom got higher achievement than before studying and the increase was at the statistically significant level of .05, and 3) The result of satisfaction of Mathayom 3 Room 8 students after studying with flipped classroom was overall at the highest level.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กมล โพธิเย็น. (2564). Active Learning: การจัดการเรียนรู้ที่ตอบโจทย์การจัดการศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. 19(1): 11 - 28.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กาญจนา จันทร์ช่วง. (2560). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชาสังคมศึกษา เรื่อง เศรษฐกิจพอเพียงโดยใช้ การจัดการเรียนรู้แบบห้องเรียนกลับด้าน. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต (การวิจัยและพัฒนาหลักสูตร). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
กุลิสรา จิตรชญาวณิช. (2562). การจัดการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จรัสศรี พัวจินดาเนตร. (2560). หลักกิจกรรมพื้นฐานการงานอาชีพสำหรับครู. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
จินดารัตน์ โพธิ์นอก. (2557). ห้องเรียนกลับทาง. สืบค้นเมื่อ 8 พฤศจิกายน 2566, จาก https://d.dailynews.co.th/article/217005/.
ไชโย อ่อนสกุล, อาลัย จันทร์พาณิชย์, และภาราดร แก้วบุตรดี. (2566). การพัฒนาชุดการเรียนรู้รูปแบบห้องเรียนกลับด้าน เรื่อง อำนาจอธิปไตย ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนตะพานหิน อำเภอตะพานหิน จังหวัดพิจิตร. วารสารบวรพัฒน์. 1(3): 1 - 18.
ณัฐสิทธิ์ พรมมีบุตร, วรเวช ศิริประเสริฐศรี, และทัชชวัฒน์ เหล่าสุวรรณ. (2564). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้แบบห้องเรียนกลับด้านที่ส่งเสริมความสามารถในการแก้ปัญหา เรื่อง หลักธรรรมทางพระพุทธศาสนา ชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 4. วารสารสังคมศาสตร์เพื่อการพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. 5(3): 84 - 93.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
พัชรินทร์ คำเปรม. (2564). รายงาน: ถึงเวลา..ยกเครื่อง หลักสูตร ‘ปวศ.-หน้าที่พลเมือง’. สืบค้นเมื่อ 15 พฤศจิกายน 2566, จาก https://www.matichon.co.th/education/news_2689548.
พาขวัญ ศรีธรรมชาติ. (2563). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการคิดวิเคราะห์ในรายวิชาสังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 โดยใช้แนวคิดการจัดการเรียนรู้แบบห้องเรียนกลับด้าน. วิทยานิพนธ์์ครุศาสตรมหาบััณฑิิต (หลักสูตรและการสอน). มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.
พิศุทธิภา ศรีธรรมมา, สาวิตรี เถาว์โท, และเกริกไกร แก้วล้วน. (2566). การพัฒนาความสามารถในการคิดวิเคราะห์กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม เรื่องภูมิศาสตร์กายภาพประเทศไทยของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบห้องเรียนกลับด้าน. วารสารพิชญทรรศน์. 17(2): 107 - 119.
รวีวรรณ วงค์เดชานันทร์. (2562). การพัฒนาและการเขียนแผนการจัดการเรียนรู้สังคมศึกษา. วารสารมหาจุฬาคชสาร. 11(1): 25 - 35.
โรงเรียนสิงห์บุรี. (2566). ข้อมูลนักเรียน. สืบค้นเมื่อ 15 พฤศจิกายน 2566, จาก https://data.boppobec.info/web /index_view_stu.php?School_ID=1017610141&Edu_year=2566&p=y.
ล้วน สายยศ, และอังคณา สายยศ. (2553). เทคนิคการวิจัยทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
วัชรพล วิบูลยศริน. (2561). วิธีวิทยาการจัดการเรียนรู้ภาษาไทย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิจารณ์ พานิช. (2556). ครูเพื่อศิษย์สร้างห้องเรียนกลับทาง. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: เอส.อาร์.พริ้นติ้ง แมสโปรดักส์.
วีรวิชญ์ บุญส่ง, น้ำทิพย์ ฤๅชัย, และสุนทร อ่อนฤทธิ์. (2566). การพัฒนาแผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้แนวคิดห้องเรียนกลับด้านเพื่อส่งเสริมทักษะการคิดวิเคราะห์ รายวิชาสหกรณ์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนพัฒนานิคม. วารสารครุศาสตร์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์. 6(3): 63 - 76.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2555). การวัดผลประเมินผลคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชัน.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน, สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2557). แนวทางการจัดการเรียนรูรายวิชาเพิ่มเติมหนาที่พลเมือง. (ม.ป.ท.).
โสภิตญดา จันโทศรี, และลักขณา สุกใส. (2565). การพัฒนาการจัดการเรียนรู้แบบห้องเรียนกลับด้านวิชาเศรษฐศาสตร์หน่วยการเรียนรู้เกี่ยวกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วารสารมจร อุบลปริทรรศน์. 7(2): 115 - 126.
Bergmann, J., & Sams, A. (2012). Flip Your Classroom: Reach Every Student in Every Class Every Day. Washington DC: ISTE.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of Psychological Testing. (5th ed.). New York: Harper Collins Publishers.
Flipped Learning Network (FLN). (2014). The Four Pillars of F-L-I-P™. Retrieved 15 November 2023, from https://flippedlearning.org/definition-of-flipped-learning.
Good, C. V. (1973). Dictionary of Education. New York: McGraw-Hill.
Kuder, G. F., & Richardson, M. W. (1937). The Theory of The Estimation of Test Reliability. Psychometrika. 2(3): 151 - 160.
Likert, R. (1967). The Method of Constructing and Attitude Scale. In Reading in Fishbeic, M (Ed.), Attitude Theory and Measurement. New York: Wiley & Son.
Melo, A. J., Hernandez-Maestro, R. M., & Munoz-Gallego, P. A. (2017). Service Quality Perception, Online Visibility, and Business Performance in Rural Lodging Establishments. Journal of Travel Reasearch. 56(2): 250 - 262.