การประเมินหลักสูตรพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพุทธจิตวิทยาฉบับปรับปAn Assessment on Master of Arts Program in Buddhist Psychology as Revised Edition in B.E. 2560 of Mahachulalongkornrajavidyalaya University

Main Article Content

kamalas phoowachanathipong
Siriwat Srikhruedong
Sompoch Iamsupasit
Maytawee Udomtamanupap

Abstract

The objectives of this study were to assess the curriculum and to study guidelines for the development and revision of the Master of Arts Program in Buddhist Psychology as a revised edition in B.E. 2560. This evaluation research assessed 4 areas; context, input, process, and output. Data was collected from 20 experts, 5 full-time professors, 17 graduate users, and 55 students using assessment forms. Frequency, percentage, mean, standard deviation were used in data analysis. It was found that mean scores of program evaluation results in context and process and mean scores for assessing students' opinions as a whole and 4 areas were all at a high level. The mean scores of productivities, overall graduate user satisfaction, and the structure analysis of the 1.1 and 2.1 programs and general suitability of subjects in the curriculum and in each field were at the highest level. The study's findings are being used to be guidelines to improve in accordance with the National Qualifications Framework for Higher Education, as well as hold a criticism session with experts and curriculum committee meeting.

Article Details

How to Cite
1.
phoowachanathipong kamalas, Srikhruedong S, Iamsupasit S, Udomtamanupap M. การประเมินหลักสูตรพุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพุทธจิตวิทยาฉบับปรับปAn Assessment on Master of Arts Program in Buddhist Psychology as Revised Edition in B.E. 2560 of Mahachulalongkornrajavidyalaya University. JGSR [internet]. 2020 Apr. 30 [cited 2025 Dec. 15];18(1):48-59. available from: https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JGSR/article/view/256239
Section
Research article

References

กมล โพธิ์เย็น. “การประเมินหลักสูตรสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร”. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร มหาวิทยาลัยศิลปากร. ปีที่ ๑๓ ฉบับที่ ๒ (พฤศจิกายน ๒๕๕๘ – มีนาคม ๒๕๕๙).

กรรณิการ์ สัจกุล และบุญมี เณรยอด. การประเมินผลหลักสูตร. กรุงเทพมหานคร:ภาควิชาบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๕๖.

กาญจนา คุณารักษ์. หลักสูตรและการพัฒนา. นครปฐม: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร พระราชวังสนามจันทร์, ๒๕๖๐.

จิรพันธ์ ไตรทิพจรัส. แนวคิดทฤษฎีการประเมิน. ภูเก็ต: บัณฑิตวิทยาลัยราชภัฎภูเก็ต, ๒๕๕๖.

ใจทิพย์ เชื้อรัตนพงษ์. การพัฒนาหลักสูตร : หลักการและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: อลีนเพรส, ๒๕๕๙.

ชุติระ ระบอบและคณะ. “การประเมินหลักสูตรการจัดการมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการอุตสาหกรรม ฉบับปรับปรุง พุทธศักราช ๒๕๖๐ คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ”. วารสารธุรกิจปริทัศน์. ปีที่ ๑๐ ฉบับที่ ๑ (มกราคม – มิถุนายน ๒๕๖๑).

ณฐมนต์ คมขำ. “การประเมินหลักสูตรการศึกษาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย หลักสูตร พ.ศ.๒๕๔๑ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา”. วารสารหลักสูตรและการสอน. ปีที่ ๑ ฉบับที่ ๑ (ตุลาคม ๒๕๕๗ – มีนาคม ๒๕๕๘).

ทิศนา แขมมณี ใน สมหวัง พิธิยานุวัฒน์ (บรรณาธิการ). รวมบทความทางการประเมินโครงการ เล่มที่ ๔. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๕๘.

ธำรง บัวศรี. ทฤษฎีหลักสูตร: การออกแบบและพัฒนา. พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพมหานคร: ธนธัชการพิมพ์, ๒๕๕๕.

บุญชม ศรีสะอาด. การพัฒนาหลักสูตรและการวิจัยเกี่ยวกับหลักสูตร. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น, ๒๕๕๖.

ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. การบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพมหานคร: สหมิตรออฟเซท, ๒๕๕๕.

พิสณุ ฟองศรี. การประเมินทางการศึกษา: แนวคิดสู่การปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพมหานคร: เทียมฝ่าการพิมพ์, ๒๕๕๙.

ภัทรพร อรัณยภา และคณะ. “การประเมินหลักสูตรพยาบาลศาสตรบัณฑิต คณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสยาม (ฉบับปรับปรุง พ.ศ .๒๕๔๔)”. วารสารการพยาบาลและการศึกษา. ปีที่ ๑ ฉบับที่ ๓ (กันยายน – ธันวาคม ๒๕๖๑).

มนสิช สิทธิสมบูรณ์. วิธีวิทยาการวิจัยทางหลักสูตร. พิมพ์ครั้งที่ ๒. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๖๓.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. หลักสูตรพุทธศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา หลักสูตรปรับปรุง พุทธศักราช ๒๕๕๕. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๕.

มั่น เสือสูงเนิน, สิริวัฒน์ ศรีเครือดง และเมธาพันธ์ โพธิธีรโรจน์. “การประยุกต์หลักพระพุทธศาสนาเพื่อการจัดการศึกษาทางด้านจิตวิทยา”. ของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. วารสาร มจร สังคมปริทรรศน์. ๒๕๖๒.

ยุทธพงษ์ ไกยวรรณ. เทคนิคและวิธีการสอน. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพมหานคร, ๒๕๕๑.

วิสูตร โพธิ์เงินและคณะ. “การประเมินหลักสูตรศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร”. วารสารฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ. ปีที่ ๑๐ ฉบับที่ ๓ เดือนกันยายน – ธันวาคม ๒๕๖๐.

สงัด อุทรานันท์. พื้นฐานและหลักการพัฒนาหลักสูตร. กรุงเทพมหานคร: วงเดือนการพิมพ์, ๒๕๕๗.

สิริพร บุญญานันต์. “การวิจัยหลักสูตร”. วารสารวิธีวิทยาวิจัย. ปีที่ ๑ (กันยายน – ธันวาคม ๒๕๕๖).

สุดาพร ไชยะ. “การประเมินหลักสูตรประกาศนียบัตรบัณฑิต สาขาวิชาชีพครู มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์”. วารสารวิทยาจารย์. ปีที่ ๑๐ ฉบับที่ ๑๑๐ (สิงหาคม ๒๕๕๕).

๒) งานวิจัย

กนกพร ทองสอดแสง และคณะ. “การประเมินหลักสูตรวิทยาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาสาธารณสุขชุมชน มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม”. รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, ๒๕๖๐.