การให้ทาน: คุณธรรมจำเป็นในสังคมช่วงสถานการณ์โรคระบาดโรคติดเชื้อไวรัสโคโรน่า ๒๐๑๙ (Covid -19)

บทคัดย่อ

บบทความนี้มีเป้าหมายเพื่อนำเสนอแนวคิดเรื่องทานซึ่งเป็นคุณธรรมเบื้องต้นตามหลักพระพุทธศาสนาในสถานการณ์โรคระบาดโรคติดเชื้อไวรัสโคโรน่า ๒๐๑๙ (Covid - 19) ทาน คือ การให้ จาคเจตนา ไทยธรรม วิรัติ ทาน ๒ ประเภทได้แก่อามิสทานและธรรมทาน เป้าหมายของการให้ทาน คือ เพื่อต้องการช่วยเหลือเพื่อมนุษย์ผู้เดือดร้อนต้องการช่วยเหลือผู้อื่น แบ่งเบาภาระผู้อื่นให้สามารถช่วยเหลือพึ่งพาตัวเองได้ ในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัส
โคโรนา ๒๐๑๙ (Covid - 19) ได้ส่งผลกระทบต่อวิถีการดำรงชีวิตของประชาชน เช่น ด้านการใช้ชีวิต การศึกษาและรายได้ โดยเฉพาะแรงงานบางกลุ่มต้องออกจากงาน จนทำให้ครอบครัวสูญเสียรายได้อันเนื่องจากมาตรการของรัฐบาลในการลดการแพร่ระบาดและการเพิ่มระยะห่างระหว่างกันในสังคม ต่างส่งผลต่อระบบเศรษฐกิจของประเทศ และในขณะเดียวกันทำให้สามารถมองเห็นความมีน้ำใจต่อเพื่อนมนุษย์มีการให้ทานที่แตกต่างกันไป เช่น การตั้งตู้ปันสุข ทั้งภาครัฐภาคเอกชน คณะสงฆ์ มีการตั้งโรงทานแบ่งปันนำใจซึ่งกันและกัน สิ่งของที่แจกส่วนมากเป็นอาหารแห้ง และเครื่องดื่ม ซึ่งในบางสถานที่มีการแจกทานที่หลากหลาย เพื่อเป็นการแบ่งเบาภาระให้พึ่งตัวเองได้ และในขณะเดียวกันทางภาครัฐยังมีโครงการต่าง ๆ เพื่อแบ่งเบาภาระของประชาชนได้พอสมควร ในภาวการณ์เช่นนี้จะเห็นได้ว่าทั่วโลกมีการเอื้อเฟื้อเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกัน