คัมภีร์อโยชยนครวินาสกถา: การปริวรรต การแปล และการวิเคราะห์

บทคัดย่อ

บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของดุษฎีนิพนธ์ เรื่อง “คัมภีร์อโยชยนครวินาสกถา^[1]: การปริวรรต การแปลและการวิเคราะห์” มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาและปริวรรตคัมภีร์อโยชยนครวินาสกถา จากบาลีอักษรขอมเป็นบาลีอักษรไทย เพื่อศึกษาและแปลคัมภีร์อโยชยนครวินาสกถาจากบาลีไทยเป็นภาษาไทย  และเพื่อศึกษาและวิเคราะห์คุณค่าของคัมภีร์อโยชยนครวินาสกถา  เป็นการวิจัยเชิงเอกสาร (Documentary Research) เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) โดยทำการวิเคราะห์ข้อมูลที่ได้จากการศึกษาเอกสาร การวิเคราะห์เชิงพรรณนา (Descriptive analysis) ผลการวิจัยพบว่า คัมภีร์อโยชยนครวินาสกถานี้ประพันธ์ขึ้นในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น เป็นคัมภีร์ที่จารลงใบลานด้วยภาษาบาลีอักษรขอม ค้นพบที่วัดราชสิทธาราม ราชวรวิหาร (วัดพลับ)  บอกเล่าเรื่องประวัติความเป็นมา พัฒนาการและการล่มสลายของอาณาจักรกรุงศรีอยุธยา เป็นคัมภีร์ที่มีคุณค่าและความสำคัญทั้งด้านประวัติศาสตร์ ด้านภาษาศาสตร์ ด้านพระพุทธศาสนาและด้านวรรณคดี

[1]วัดราชสิทธาราม ราชวรวิหาร (วัดพลับ), อโยชยนครวินาสกถา, ฉบับวัดพลับ เป็นคัมภีร์อักษรขอมโบราณ. ค้นพบที่ตู้คัมภีร์วัดราชสิทธาราม สันนิษฐานว่าแต่งโดยพระพิมลธรรม สมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์.