การพัฒนากระบวนการผลิตกระดาษจากโดยใช้วัสดุเหลือใช้จากการผลิตใบจากสูบเพื่อความยั่งยืนของชุมชนลุ่มน้ำปะเหลียน

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนากระบวนการผลิตกระดาษจากเศษใบจากและทางจาก ซึ่งเป็นวัสดุเหลือใช้จากการผลิตใบจากสูบของชุมชนลุ่มน้ำปะเหลียน จังหวัดตรัง  จากการศึกษาองค์ประกอบของสารลิกโนเซลลูโลสของเศษใบและทางจาก พบว่าเศษใบจากมีเซลลูโลส เฮมิเซลลูโลส และลิกนิน ร้อยละ  39.91±4.07 49.59± 6.87 และ 10.50±2.80 ตามลำดับ ส่วนทางจากมีเซลลูโลส เฮมิเซลลูโลส และลิกนิน ร้อยละ 34.40±5.51 7.37±3.69 และ 58.23±9.20 ตามลำดับ ต่อจากนั้นทำการศึกษาการเตรียมเยื่อกระดาษโดยใช้สารละลาย NaOH พบว่าการใช้สารละลาย NaOH ร้อยละ 2  ได้เยื่อที่มีลักษณะเป็นเส้นใยที่ดี และให้ค่าผลผลิตเยื่อใยร้อยละ 56.52±1.82 เมื่อนำเยื่อที่ได้ไปผลิตเป็นกระดาษโดยใช้ชุดทดลอง 3 ชุด ได้แก่ 1) เศษใบจากสูบ 2) ทางจาก และ 3) เศษใบจากผสมทางจาก  และนำไปทดสอบคุณภาพของกระดาษ พบว่ากระดาษจากทางจากมีค่าความต้านทานแรงดึงต่อการฉีกขาดสูงสุดเท่ากับ 12.85±0.91 นิวตันต่อตารางมิลลิเมตร รองลงมาคือกระดาษเศษใบจากผสมทางจาก และกระดาษเศษใบจาก ซึ่งมีค่าความต้านทานแรงดึงเพียง 7.88±0.87 และ 3.45±0.37 นิวตันต่อตารางมิลลิเมตร ตามลำดับ โดยวัสดุเหลือใช้จากการลิตจากสูบ 1 ตัน สามารถนำไปผลิตเป็นกระดาษจากได้ประมาณ 1,900 ตารางเมตร ซึ่งผู้วิจัยได้นำเทคโนโลยีกระดาษจากจากผลงานวิจัยไปถ่ายทอดให้แก่วิสาหกิจชุมชนจักสานก้านจากบ้านนายอดทอง ตำบลวังวัน อำเภอกันตัง จังหวัดตรัง และได้ร่วมออกแบบผลิตภัณฑ์ใหม่ๆ เพื่อจำหน่ายออกสู่ท้องตลาด ได้แก่ กระดาษห่อของขวัญกระดาษจาก ซองใส่คีย์การ์ด กรอบรูปกระดาษจาก บรรจุภัณฑ์ผลิตภัณฑ์ชุมชนจากกระดาษจาก และโคมไฟกระดาษจาก เป็นต้น เพื่อจำหน่ายเป็นสินค้าชุมชนต่อไป