วารสารการพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต

การพัฒนาแหล่งเรียนรู้ของชุมชนในโลกยุคใหม่

กมลทิพย์ ศิริสวัสดิ์ — 2024-08-29

บทความนี้มีจุดประสงค์เพื่อนำเสนอแนวคิดการพัฒนาแหล่งเรียนรู้ของชุมชนในโลกยุคใหม่ ซึ่งมีความสำคัญอย่างยิ่งในการช่วยให้ผู้เรียนสามารถเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงที่รวดเร็วในยุคปัจจุบัน หากพิจารณาแหล่งเรียนรู้ในยุคใหม่นี้จะเป็นการผสมผสานการใช้พื้นที่ทางกายภาพและพื้นที่ออนไลน์ การพัฒนาแหล่งเรียนรู้และเครือข่ายการเรียนรู้เป็นปัจจัยสำคัญในการสนับสนุนการเรียนรู้ตลอดชีวิตของบุคคลในชุมชน การจัดการเรียนรู้และการจัดกิจกรรมที่มีความยืดหยุ่นตามความต้องการของผู้เรียน แนวทางการพัฒนาแหล่งเรียนรู้ สรุปได้ดังนี้ 1) สร้างความเข้าใจในการดำเนินงานเกี่ยวกับการพัฒนาแหล่งเรียนรู้ 2) ศึกษาข้อมูลทุนทางสังคมและศักยภาพของชุมชนท้องถิ่น 3) คัดเลือกหรือกำหนดแหล่งเรียนรู้ 4) กำหนดแนวทางการพัฒนาแหล่งเรียนรู้โดยการมีส่วนร่วมจากแกนนำ 5) ดำเนินการพัฒนาแหล่งเรียนรู้ตามแนวทางที่กำหนด 6) ประสานบุคคล หน่วยงานหรือภาคีเครือข่ายเข้ามามีส่วนร่วมในการส่งเสริมสนับสนุนแหล่งเรียนรู้ตามศักยภาพและความพร้อม และ 7) ประเมินผลการดำเนินงานการพัฒนาแหล่งเรียนรู้ของชุมชน

บุพปัจจัยของมาตรการปลอดภัยคนเดินเท้าพื้นที่ถนนหลังมหาวิทยาลัยรามคำแหง

พิชศาล พันธุ์วัฒนา — 2024-08-29

การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ศึกษาสภาพทั่วไปของการประชาสัมพันธ์ การใช้กฎหมาย การปลูกจิตสำนึก การมีส่วนร่วมชุมชนและมาตรการปลอดภัยของคนเดิน และ 2) อิทธิพลของการประชาสัมพันธ์ การใช้กฎหมาย การปลูกจิตสำนึกและการมีส่วนร่วมชุมชนที่มีต่อมาตรการปลอดภัยของคนเดิน ใช้ระเบียบวิธี การวิจัยทั้งแนวทางเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ การวิจัยเชิงปริมาณเก็บข้อมูลจากแบบสอบถามจำนวน 174 คน ใช้การวิเคราะห์เส้นทางความสัมพันธ์ทางตรงและทางอ้อม ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพใช้การสัมภาษณ์เจาะลึกและการบันทึกสนามกับประชาชนคนเดินเท้าในพื้นที่หลังมหาวิทยาลัยรามคำแหงจำนวน 11 ราย ผลการวิจัยเพื่อตอบวัตถุประสงค์การวิจัยข้อที่ 1 พบว่า ประชาชนคนเดินเท้าที่สัญจรหลังมหาวิทยาลัยรามคำแหงที่ตกเป็นประชากรเป้าหมายมากกว่าครึ่งเห็นว่ามาตรการปลอดภัยคนเดินในปัจจุบันยังไม่ค่อยดี ส่วนข้อค้นพบที่ได้เพื่อตอบวัตถุประสงค์การวิจัยข้อที่ 2 สรุปได้ความว่าการปลูกจิตสำนึกมีอิทธิพลทางตรงมากที่สุดต่อมาตรการปลอดภัยของคนเดินเท้า ส่วนการประชาสัมพันธ์มีอิทธิพลทั้งทางอ้อมและผลรวมมากที่สุดต่อมาตรการปลอดภัยของคนเดินเท้า

การจัดการข้อพิพาทแรงงานด้วยแนวทางสมานฉันท์

เจษฎา นกน้อย — 2024-08-29

บทความนี้มุ่งนำเสนอแนวทางการจัดการข้อพิพาทแรงงาน ซึ่งเป็นปัญหาความขัดแย้งที่เกิดขึ้นได้ในทุกองค์กร โดยหวังที่จะสามารถยุติข้อพิพาทที่เกิดขึ้นระหว่างแรงงานหรือสหภาพแรงงานและนายจ้างด้วยวิธีการนอกศาล เพื่อลดระยะเวลา ขั้นตอน ค่าใช้จ่าย และความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นกับคู่กรณี โดยเริ่มจากการทำความเข้าใจเกี่ยวกับข้อพิพาทด้านแรงงานว่ามีสาเหตุหลักมาจากความขัดแย้ง 4 ประการ คือ ความขัดแย้งด้านจิตวิทยาความขัดแย้งจากสถาบัน ความขัดแย้งจากสภาพเศรษฐกิจ การไม่ปฏิบัติตามกฎหมายและไม่ยอมรับสิทธิของคนงานแล้วจึงกล่าวถึงทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับการจัดการข้อพิพาท ซึ่งได้แก่ ทฤษฎีการเจรจา (negotiation theory) ทฤษฎีเกม (game theory) และทฤษฎีการแก้ไขปัญหา (problem–solving theory) จากนั้นจึงเสนอแนวทางการจัดการข้อพิพาทแรงงานด้วยแนวทางสมานฉันท์ ไม่ว่าจะเป็นการเจรจาแบบทวิภาคี การเจรจาแบบไตรภาคี การไกล่เกลี่ย และการประนีประนอม เพื่อยุติข้อพิพาทที่เกิดขึ้น และยังได้ให้ข้อเสนอแนะเพื่อระงับข้อพิพาทที่อาจขึ้นโดยสร้างการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพ สร้างบรรยากาศที่เชื่อมั่นและเข้าใจกัน พัฒนาทักษะการแก้ไขข้อขัดแย้งของพนักงานและผู้บริหาร สนับสนุนการทำงานเป็นทีม รวมถึงการให้ความสำคัญกับความเป็นธรรมและความเท่าเทียม

เจเนอเรชั่นแซดกับการเสริมสร้างความเข้มแข็งในชุมชนวัดดวงแข เขตปทุมวัน กรุงเทพมหานคร

เพ็ญศรี ฉิรินัง — 2024-08-29

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาที่เกิดขึ้นในชุมชนวัดดวงแข 2) เพื่อศึกษาการมีส่วนร่วมของกลุ่มเจเนอเรชั่นแซดในการเสริมสร้างความเข้มแข็งในชุมชนวัดดวงแข และ 3) เพื่อเสนอแนวทางส่งเสริมให้กลุ่มเจเนอเรชั่นแซดเข้ามามีส่วนร่วมในการเสริมสร้างความเข้มแข็งของชุมชน เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยรวบรวมข้อมูลจากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ คือ เจ้าหน้าที่มูลนิธิเพื่อการพัฒนาเด็ก (ศูนย์ดวงแข) คณะกรรมการชุมชนและสมาชิกชุมชน พระสงฆ์ และแกนนำเยาวชนในชุมชนวัดดวงแข จำนวน 21 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสัมภาษณ์เชิงลึกและวิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีการวิเคราะห์แก่นสาร ผลการวิจัย พบว่าชุมชนวัดดวงแขประสบปัญหาด้านเศรษฐกิจ ด้านสังคม ด้านวัฒนธรรม และด้านสิ่งแวดล้อม กลุ่มเจเนอเรชั่นแซดได้เข้ามามีส่วนร่วมในการพัฒนาชุมชนด้านสังคม ด้านวัฒนธรรม และด้านสิ่งแวดล้อม และแนวทางส่งเสริมให้กลุ่มเจเนอเรชั่นแซดเข้ามามีส่วนร่วมในการเสริมสร้างความเข้มแข็งของชุมชน ได้แก่ การสนับสนุนและปลูกฝังให้กลุ่มเจเนอเรชั่นแซดที่อาศัยอยู่ในชุมชน ตระหนักถึงคุณค่าและความสำคัญของชุมชนตนเอง และการจัดกิจกรรม “รองเมือง เรืองยิ้ม” ในทุก ๆ ปี เพื่อพัฒนาชุมชนร่วมกันระหว่างกลุ่มเจเนอเรชั่นแซดกับทุก ๆ เจเนอเรชั่น

คุณภาพชีวิตเยาวชนท่ามกลางเหตุการณ์ความไม่สงบในพื้นที่ สามจังหวัดชายแดนภาคใต้

อิรฟาน เจ๊ะอุบง — 2024-08-29

การวิจัยเชิงคุณภาพนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณภาพชีวิตเยาวชนท่ามกลางเหตุการณ์ความไม่สงบในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ เก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึก และการสังเกตอย่างมีส่วนร่วมกำหนดผู้ให้ข้อมูลหลักแบบเจาะจงประกอบด้วย 5 กลุ่ม จำนวน 17 คน ตรวจสอบข้อมูลแบบสามเส้าด้านข้อมูล (data triangulation) โดยการถามซ้ำตัวบุคคล แต่ต่างเวลา สถานที่ และหลายบุคคลในประเด็นคำถามเดียวกัน จากนั้นวิเคราะห์ข้อมูลแบบสร้างบทสรุป และรายงานผลเชิงวิเคราะห์พรรณนาผลการวิจัยพบว่า เหตุการณ์ความไม่สงบส่งผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตของเยาวชนในพื้นที่ ดังนี้ 1) ด้านสุขภาพอนามัย ส่งผลกระทบต่อมิติร่างกาย จิตใจ อารมณ์และสติปัญญา รวมถึงการมีโภชนาการที่ดี 2) ด้านการศึกษา การศึกษามีบทบาทสำคัญอย่างมากในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของเยาวชน 3) ด้านชีวิตการทำงาน คุณแม่ที่เคยเป็นผู้ตามต้องปรับตัวเป็นผู้นำและทำงานหาเงินมาจุนเจือครอบครัว 4) ด้านเศรษฐกิจในครัวเรือน ส่งผลให้รายได้ในครอบครัวลดลงอย่างกะทันหัน 5) ด้านชีวิตครอบครัว ครอบครัวไม่มีความสมบูรณ์เหมือนครอบครัวทั่วไปในสังคม 6) ด้านสภาพแวดล้อมในการดำรงชีวิต ส่งผลให้เกิดความกลัว หวาดระแวง ในการดำรงชีวิตประจำวันทั้งในด้านชีวิตและทรัพย์สิน และ7) ด้านการบริหารจัดการของรัฐ มีกระบวนการช่วยเหลือเยียวยา และจัดกระบวนการพูดคุยเพื่อสันติภาพในการแก้ไขปัญหาเหตุการณ์ความไม่สงบในพื้นที่ให้กลับมาสงบสุขอีกครั้ง

จิตรกรรมภาพหุ่นนิ่งสะท้อนการปรับตัวของคนไทยในช่วงการระบาดของโรคโควิด-19

ลีลา พรหมวงศ์ — 2024-08-29

บทความวิจัยนี้ศึกษาเกี่ยวกับพฤติกรรมการใช้ชีวิตที่เปลี่ยนไปของคนไทยเมื่อตกอยู่ในสถานการณ์การระบาดของโรคโควิด-19 มีวัตถุประสงค์เพื่อถ่ายทอดวิธีการเอาตัวรอดที่ประยุกต์มาจากข้อมูลข่าวสารที่ได้รับผนวกกับภูมิปัญญาท้องถิ่นออกมาเป็นผลงานจิตรกรรมสีอะคริลิก การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพที่เกิดจากการรวบรวมข้อมูลจากหนังสือพิมพ์บทความ หนังสือ สื่อออนไลน์ และโทรทัศน์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย การลงพื้นที่เพื่อหาวัตถุดิบ หุ่นนิ่ง สิ่งของที่เกี่ยวข้องกับการป้องกันโควิด-19 มาเป็นข้อมูลในการสร้างต้นแบบผลงานจิตรกรรม ผลการวิจัยพบว่า สิ่งของใกล้ตัวและความรู้จากหลายแหล่งถูกนำมาประยุกต์ให้เข้ากับวิถีชีวิตของคนไทยอย่างกลมกลืนด้วยสติปัญญาที่เกิดจากประสบการณ์ของแต่ละคน การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่า คนไทยมีความฉลาดและไม่ยอมแพ้กับสิ่งใดโดยง่าย ซึ่งสมควรถ่ายทอดออกมาเป็นรูปแบบทางศิลปะ เนื่องจากมีผลกระทบต่อจิตใจ สามารถชวนให้ระลึก และเชื่อมโยงถึงช่วงเวลาที่ผู้คนเคยเผชิญได้

ประสิทธิผลของนาโนอีมัลเจลยาลมจับโปงแห้งเข่ายาตำรับและยาเดี่ยว ในการรักษาโรคข้อเข่าเสื่อม

ศศิพิสุทธิ์ หงษ์สมบัติ — 2024-08-29

การวิจัยครั้งนี้วัตถุประสงค์เพื่อ เปรียบเทียบประสิทธิผลของนาโนอีมัลเจลยาลมจับโปงแห้งเข่ายาตำรับและยาเดี่ยวในการรักษาโรคข้อเข่าเสื่อม เปรียบเทียบ 2 กลุ่ม สุ่มตัวอย่างเข้ากลุ่ม วัดผลก่อนและหลังทดลองภายในกลุ่มและระหว่างกลุ่ม แบ่งเป็นกลุ่มที่ได้นาโนอีมัลเจลยาลมจับโปงแห้งเข่ายาตำรับ 15 คน ยาเดี่ยว 15 คน เก็บข้อมูลใช้ แบบบันทึกส่วนบุคคล มาตรวัดระดับความปวด แบบประเมินการบวม แบบประเมินองศาการเคลื่อนไหว และแบบประเมินระดับความรุนแรง ความตรงเชิงเนื้อหาเท่ากับ 1.00 ความน่าเชื่อถือของเครื่องมือโดยการหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน ระหว่าง 0.80-1.00 วิเคราะห์ใช้สถิติเชิงพรรณนา เปรียบเทียบตัวแปรภายในกลุ่มและระหว่างกลุ่มใช้ แบบทดสอบอันดับเครื่องหมายวิลคอกซัน และ แบบทดสอบแมนน์-วิทนีย์ ผลวิจัย พบว่า หลังใช้ยาทั้ง 2 กลุ่มมี ระดับความปวด องศาการเคลื่อนไหว และระดับความรุนแรง ลดลงกว่าก่อนใช้ยาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ แต่ด้านการบวมทั้ง 2 กลุ่มไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ เมื่อเปรียบเทียบระหว่างกลุ่ม ทั้ง 2 กลุ่ม มีระดับความปวด การบวม องศาการเคลื่อนไหว และระดับความรุนแรง ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ สรุปว่า ยาตำรับและยาเดี่ยวมีประสิทธิภาพไม่แตกต่างกัน

การพัฒนาผลิตภัณฑ์และบรรจุภัณฑ์กล้วยฉาบเพลินเพลินของชุมชนบ้านไร่อ้อย ตําบลไร่อ้อย อําเภอพิชัย จังหวัดอุตรดิตถ์

อภินันท์ ปานเพชร — 2024-08-29

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อพัฒนาและยกระดับคุณภาพและมาตรฐานผลิตภัณฑ์กล้วยฉาบเพลินเพลิน และถอดบทเรียนของกลุ่มผลิตภัณฑ์กล้วยฉาบเพลินเพลินสู่การขยายผลในการพัฒนาผลิตภัณฑ์ไปสู่ผู้ประกอบการในชุมชน สำหรับเป็นแนวทางส่งเสริมเพื่อให้ชุมชนนำไปใช้ประโยชน์ในอนาคต ผู้ให้ข้อมูลหลัก ได้แก่ สมาชิกกลุ่มวิชาชีพผลิตภัณฑ์ชุมชนบ้านไร่อ้อย จำนวน 30 คน และการฝึกปฏิบัติการการพัฒนาบรรจุภัณฑ์ผลิตภัณฑ์ของตนเอง การสัมภาษณ์เชิงลึก โดยใช้แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง การวิเคราะห์ข้อมูลใช้การสังเคราะห์และตีความจากข้อมูลการสัมภาษณ์เชิงลึก แบบสอบถามเก็บรวบรวมข้อมูลเชิงปริมาณ ความเหมาะสมของผลิตภัณฑ์ต้นแบบ ความรู้ความเข้าใจทางด้านวิชาการ โดยการวิเคราะห์ข้อมูลใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติ ผลการวิจัยพบว่า
การพัฒนาคุณภาพผลิตภัณฑ์กล้วยฉาบเพลินเพลิน เป็นไปตามมาตรฐานของบรรจุภัณฑ์ สามารถยกระดับผลิตภัณฑ์นำไปสู่แหล่งจำหน่ายผู้ประกอบการในห้างร้าน ทั้งออฟไลน์ และออนไลน์ได้อย่างเหมาะสม ตอบสนองการเลือกซื้อสินค้าในปัจจุบัน เป็นแนวทางส่งเสริมขับเคลื่อนการพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชนต่อไป

แนวทางการส่งเสริมและพัฒนาผลิตภัณฑ์ “ข้าวหลาม” ของผู้ประกอบการชุมชน ตำบลหนองไผ่ อำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น

ธัญสุดา จินาย — 2024-08-29

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา ระบบการผลิตและการตลาดข้าวหลาม และแนวทางการส่งเสริมและพัฒนาผลิตภัณฑ์ เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสัมภาษณ์ และการประชุมกลุ่ม จากผู้ประกอบการข้าวหลามตำบลหนองไผ่ จำนวน 30 ราย วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และการวิเคราะห์เนื้อหา พบว่า ผู้ประกอบการข้าวหลามส่วนใหญ่ จบการศึกษาระดับประถมศึกษา (ร้อยละ 83.3) อายุเฉลี่ย 54.33 ปี มีประสบการณ์ในการทำข้าวหลามเฉลี่ย 27.57 ปี ผู้ประกอบการแบ่งออกเป็น 2 ประเภท 1) ผู้ประกอบการที่ผลิตและจำหน่ายเอง (ร้อยละ 73.33) และ 2) ผู้ประกอบการที่จำหน่ายอย่างเดียว (ร้อยละ 26.67) ปัญหาและอุปสรรคหลักในการผลิตข้าวหลาม คือ ปัจจัยการผลิตราคาสูง และต้องนำเข้าจากภายนอกชุมชน แนวทางการส่งเสริมและพัฒนาผลิตภัณฑ์ข้าวหลาม ได้แก่ การพัฒนาผลิตภัณฑ์และบรรจุภัณฑ์ข้าวหลามให้เป็นของฝากที่มีชื่อเสียงของอำเภอ พัฒนาตราสินค้าเพื่อให้เป็นที่จดจำและการขยายช่องทางการจำหน่ายออนไลน์ ส่งเสริมด้านเทคโนโลยีเพื่อช่วยยืดอายุการเก็บรักษา และรวมกลุ่มเพื่อเพิ่มอำนาจในการต่อรองราคาวัตถุดิบกับร้านที่ซื้อประจำและได้รับการสนับสนุนด้านงบประมาณ

การศึกษาความเป็นไปได้ทางเทคนิคในการพัฒนาผลิตภัณฑ์คอมบูชาจากสับปะรด

มนทกานติ์ บุญยการ — 2024-08-29

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความพร้อมของบริษัท สยามพรหมประทาน จำกัด ในด้านสถานที่ผลิต วัตถุดิบ การสุขาภิบาล และสูตรต้นแบบคอมบูชาจากสับปะรด โดยลงพื้นที่เพื่อสำรวจและตรวจประเมินสถานที่ผลิตอาหาร ตามหลักเกณฑ์วิธีการที่ดีในการผลิต ประเมินปริมาณและคุณภาพของสับปะรดอินทรีย์พันธุ์นางแล จังหวัดเชียงราย จัดอบรมพนักงานและผู้ประกอบการเพื่อเตรียมความพร้อมด้านการสุขาภิบาล และศึกษาสูตรต้นแบบคอมบูชาจากสับปะรด โดยผันแปรอัตราส่วนน้ำชาหวานต่อน้ำสับปะรด 3 ระดับ คือ 100 : 0, 50 : 50 และ 0 : 100 พบว่า สถานประกอบการมีความพร้อมสำหรับการผลิต ดังนี้ 1) สถานที่ผลิต โดยปรับปรุงและแก้ไขห้องผลิตตามข้อกําหนดพื้นฐาน ประกาศกระทรวงสาธารณสุข (ฉบับที่ 420) พ.ศ. 2563 2) วัตถุดิบ ได้ข้อมูลเพื่อวางแผนการผลิตคอมบูชาและเก็บรักษาวัตถุดิบ 3) การสุขาภิบาล พนักงานและผู้ประกอบการมีความรู้ในการจัดการและการเก็บรักษาวัตถุดิบ การสุขาภิบาล ตามข้อกำหนด GMP 4) สูตรต้นแบบคอมบูชาจากสับปะรด พบว่า อัตราส่วนน้ำชาหวานต่อน้ำสับปะรดที่เหมาะสมเท่ากับ 50 : 50 ประกอบด้วย น้ำชาคอมบูชา (F1) ร้อยละ 75 น้ำชาหวาน ร้อยละ 12.5 และน้ำสับปะรด ร้อยละ 12.5

การประเมินศักยภาพการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนตามเกณฑ์การประเมินมาตรฐานการท่องเที่ยวโดยชุมชน: ตำบลบ่อแสน อำเภอทับปุด จังหวัดพังงา

ชิดชนก อนันตมงคลกุล — 2024-08-29

การวิจัยเชิงคุณภาพเรื่องนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนตำบลบ่อแสน อำเภอทับปุด จังหวัดพังงา โดยใช้เกณฑ์การประเมินมาตรฐานการท่องเที่ยวโดยชุมชน 5 ด้าน คือ 1) ด้านการบริหารจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชน 2) ด้านการจัดการเศรษฐกิจ สังคม และคุณภาพชีวิตที่ดี 3) ด้านการอนุรักษ์และส่งเสริมมรดกทางวัฒนธรรมชุมชน 4) ด้านการจัดการทรัพยกรธรรมชาติหรือสิ่งแวดล้อมอย่างเป็นระบบและยั่งยืน และ 5) ด้านคุณภาพการบริการการท่องเที่ยวโดยชุมชน ผลการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหาจากการประชุมกลุ่มย่อยกับผู้นำชุมชน นักธุรกิจรวมถึงพนักงานการท่องเที่ยวและบริการท้องถิ่นจังหวัดพังงา จำนวน 10 คน พบว่าการท่องเที่ยวโดยชุมชนตำบลบ่อแสน มีการจัดการท่องเที่ยวในภาพรวมระดับดีมาก และมีผลการประเมินในระดับดีมากทั้ง 5 ด้าน แสดงว่า ตำบลบ่อแสนมีศักยภาพสูงในการดำเนินการด้านการท่องเที่ยว โดยเฉพาะด้านที่ 3 ด้านการอนุรักษ์และส่งเสริมวัฒนธรรมชุมชน ส่งผลให้พื้นที่ตำบลบ่อแสนมีศักยภาพโดดเด่นในการพัฒนากิจกรรมท่องเที่ยวที่สอดคล้องต่อการอนุรักษ์วัฒนธรรม ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม อย่างไรก็ตาม ชุมชนได้รับผลประเมินด้านคุณภาพการบริการการท่องเที่ยวโดยชุมชนในระดับคะแนนน้อยที่สุดเมื่อเปรียบเทียบกับด้านอื่น ๆ โดยเฉพาะประเมินคุณภาพของจุดบริการการท่องเที่ยว ซึ่งผลการวิจัยครั้งนี้จะเป็นประโยชน์ต่อการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนของพื้นที่ตำบลบ่อแสน และกลุ่มการท่องเที่ยวโดยชุมชนพื้นที่อื่น ๆ สามารถนำไปประยุกต์ใช้ได้

การประเมินความเป็นไปได้ในการลงทุนธุรกิจการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ โดยรถไฟบนเส้นทางยุคสมัยแห่งล้านนา

ไพฑูรย์ อินต๊ะขัน — 2024-08-29

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินความเป็นไปได้ในการลงทุนธุรกิจการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์โดยรถไฟบนเส้นทางยุคสมัยแห่งล้านนา เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพด้วยวิธีการวิจัยเชิงปฏิบัติการและการมีส่วนร่วมของพื้นที่รวมถึงหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ใช้แบบสัมภาษณ์ การประชุมกลุ่มย่อยและการศึกษาภาคสนามเป็นเครื่องในการเก็บรวมรวมข้อมูล คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างโดยวิธีการเจาะจง จากกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดจำนวน 180 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ตารางวิเคราะห์ข้อมูลทางการเงิน ผลการวิจัยพบว่า การประเมินความไปได้ในการลงทุนธุรกิจตามโครงการท่องเที่ยวรถไฟภายใต้ข้อสมมติฐานทางการเงินและเครื่องมือประเมินโครงการ จะทำให้ผู้ลงทุนได้รับผลตอบแทนในรูปแบบกำไรสุทธิและสินทรัพย์สุทธิเพิ่มขึ้นทุกปี มูลค่าปัจจุบันสุทธิมีค่าเป็นบวก งวดเวลาคืนทุนมีระยะเวลาอยู่ในระดับที่ยอมรับได้ และมีอัตราผลตอบแทนภายในที่จะได้รับสูงกว่าอัตราผลตอบแทนขั้นต่ำที่ต้องการ ซึ่งผลการวิเคราะห์เครื่องมือประเมินโครงการอยู่ในเกณฑ์ที่สามารถตัดสินใจลงทุน