การวิเคราะห์ข้อผิดพลาดการเขียนอักษรจีน: กรณีศึกษานักศึกษาสาขาภาษาจีน คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการวิเคราะห์ข้อผิดพลาดในการเขียนอักษรจีน และเพื่อค้นหาสาเหตุ และสร้างแนวทางการแก้ไขข้อผิดพลาดในการเขียนอักษรจีน กลุ่มตัวอย่างนักศึกษาปริญญาตรีชั้นปีที่ 2 คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี จำนวน 13 คน โดยใช้ระเบียบการวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงสำรวจ ผลการวิจัยพบว่า 1) นักศึกษาชั้นปีที่ 2 พบข้อผิดพลาดการเขียนอักษรจีนมากที่สุด คือ ข้อผิดพลาดที่เกิดจากเส้นขีดที่ประกอบเป็นอักษรจีน คิดเป็นร้อยละของข้อผิดพลาดทั้งหมด 57.76 สาเหตุสำคัญมีความเกี่ยวข้องกับเส้นขีดเปลี่ยนรูปในด้านการเขียนเส้นขีดที่มีลักษณะคล้ายคลึงกัน คิดเป็นร้อยละของข้อผิดพลาดทั้งหมด 27.59 และพบข้อผิดพลาดการเขียนอักษรจีนน้อยที่สุด คือ ข้อผิดพลาดที่เกิดจากส่วนประกอบอักษรจีน คิดเป็นร้อยละของข้อผิดพลาดทั้งหมด 42.24 สาเหตุสำคัญมีความเกี่ยวข้องกับหัวข้อส่วนประกอบอักษรจีนที่มีการเพิ่ม คิดเป็นร้อยละของข้อผิดพลาดทั้งหมด 1.72 2) จากการวิเคราะห์ข้อมูลตามกรอบแนวคิดทางด้านภาษาศาสตร์ประยุกต์ในการเรียนรู้ภาษาที่สอง พบว่า ข้อผิดพลาดการเขียนเส้นขีดที่ประกอบเป็นอักษรจีนในด้านการเขียนลำดับของเส้นขีดไม่ถูกต้อง มีส่วนเกี่ยวข้องกับการได้รับอิทธิพลการถ่ายโอนเชิงลบของภาษาแม่ และข้อผิดพลาดที่เกิดจากส่วนประกอบอักษรจีนในด้านลักษณะบ่งชี้เสียงอ่านที่มีการออกเสียงเหมือนหรือใกล้เคียงกัน มีส่วนเกี่ยวข้องกับ “การสร้างกฎเกณฑ์เกินจริง (Over-generalization – 过度泛化)” นอกจากนั้น วิจัยฉบับนี้ยังได้ให้ข้อเสนอแนะและข้อควรระวังการเขียนตัวอักษรจีนในด้านการสอนแบบบูรณาการข้ามศาสตร์ ซึ่งจะเชื่อมโยงกับอักษรจีนโบราณที่สะท้อนแผนภาพความคิดเชิงมโนทัศน์ที่มีความสัมพันธ์กับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมจีน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
คนึงนิตย์ จันทุรัตน์. (2561). ภาษาศาสตร์ประยุกต์ในการเรียนรู้ภาษา. กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
คณะกรรมการจัดทำพจนานุกรมญี่ปุ่น–ไทย. (2552). พจนานุกรมญี่ปุ่น–ไทย. กรุงเทพ: ภาษาและวัฒนธรรม.
เธียรชัย เอี่ยมวรเมธ. (2553). พจนานุกรมจีนไทย ฉบับใหม่. (พิมพ์ครั้งที่ 24-25). กรุงเทพฯ : รวมสาส์น.
นริศ วศินานนท์ และสุกัญญา วศินานนท์. (2562). การศึกษาปัญหาการเขียนอักษรจีนผิดที่พบบ่อยของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ, วารสารรามคำแหง ฉบับมนุษยศาสตร์. 38(1), 85-100.
นริศ วศินานนท์. (2565). ปัญหาการเรียนการสอนอักษรจีนในประเทศไทย, วารสารวิชาการภาษาและวัฒนธรรมจีน มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ. 9(1), 53-65.
นารีรัตน์ วัฒนเวฬุ. (2561). การศึกษาข้อผิดพลาดการเขียนตัวอักษรจีนของผู้เรียนชาวไทย: กรณีศึกษานักศึกษาชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาภาษาจีน คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี, วารสารจีนศึกษา. 11(1), 283-314.
พวงผกา สิทธิจันทร์ และคณะ. (2566). การศึกษาลักษณะข้อผิดพลาดการเขียนภาษาจีนของนิสิต หลักสูตรภาษาจีน มหาวิทยาลัยทักษิณ, วารสารวิชาการ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. 19(2), 95-128.
ฟู่ เหอหนาน ชาง เฉียง และซู ถิง. (2562). คู่มือการเรียนการสอนภาษาจีน ฉบับสมบูรณ์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพ: แมนดาริน.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2542). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพ: นานมีบุ๊คพับลิเคชั่น.
วิภา ลู่โรจน์เรือง. (2559). ต้นกําเนิดอักษรจีน. กรุงเทพ: สํานักพิมพ์สุขภาพใจ.
วรวัติ กิติวงค์. (2561). เตรียมสอบครูผู้ช่วยในสังกัด สพฐ. ฉบับครบเครื่อง. อัพเดทครั้งที่ 3. นนทบุรี: ธิงค์ บียอนด์บุ๊คส์.
เหยิน จิ่งเหวิน. (2562). ภาษาจีนระดับกลาง 1 (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
Bian, W.H. (2011). New Edition Explanation Chinese Characters. Beijing: The Chinese Overseas Publishing House Press.
Chen, F. (2018). Ancient Chinese Dictionary. Beijing: The Commercial Press.
Corder, S. (1967). The Significance of Learner’s Errors, International Review of Applied Linguistics. 5(4), 161-170.
Liu, X. (2009). An Introduction to Teaching Chinese as a Second Language. Beijing: Beijing Language and Culture University Press.
Pan, M. (2011). Survey of Chinese Characters Learning Among Chinese Majors of Sisaket Rajabhat University in Thailand. Yunnan: Yunnan University.
Qiu, Y. (2021). Analysis Improvement Strategies of the Problems in the Writing of Chinese Characters by Foreign Students ------ Take the example of Thai students at the elementary level of Chinese at Southwest University. Chongqing: Southwest University.
Shen, Y. (2016). Modern Chinese. Beijing: Beijing Normal University Publishing Group.
Zhou, X. (2009). The guidance of Teaching Chinese to Speakers of Other Languages. Guangzhou: Zhongshan University Press.
Zhu, X. (2014). Guide to the Examination of Theoretical Subjects in Teaching Chinese as a Foreign Language. Beijing: Sinolingua Press.
