การจัดการเรียนรู้แบบ เอส เอส ซี เอส ร่วมกับเทคนิค เค ดับเบิ้ลยู ดี แอล ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6

บทคัดย่อ

          การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่  6  ระหว่างก่อนและหลังการจัดการเรียนรู้แบบ  SSCS  ร่วมกับเทคนิค  KWDL 2) เปรียบเทียบทักษะการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่  6  หลังการจัดการเรียนรู้แบบ  SSCS  ร่วมกับเทคนิค  KWDL  กับเกณฑ์ร้อยละ 70 และ  3) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่  6  ที่มีต่อการจัดการเรียนรู้แบบ  SSCS  ร่วมกับเทคนิค  KWDL  โดยมีกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย  ได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่  6/1  โรงเรียนหวังดี  ภาคเรียนที่ 2  ปีการศึกษา 2566  จำนวนนักเรียน  23  คน  ซึ่งได้มาจากการสุ่มแบบกลุ่ม (Cluster  Random  Sampling)  เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย  ประกอบด้วย 1) แผนการจัดการเรียนรู้แบบ SSCS ร่วมกับเทคนิค KWDL 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน 3) แบบวัดทักษะการแก้โจทย์ปัญหา 4) แบบสอบถามความพึงพอใจที่มีต่อการจัดการเรียนรู้ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือค่าร้อยละค่าเฉลี่ย  ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน  และการทดสอบที (t-test)  ผลการวิจัยพบว่า 1) นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังการจัดการเรียนรู้แบบ  SSCS  ร่วมกับเทคนิค KWDL สูงกว่าก่อนการจัดการเรียนรู้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05  2) นักเรียนมีทักษะการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์หลังจัดการเรียนรู้แบบ SSCS ร่วมกับเทคนิค KWDL  สูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 70 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยมีคะแนนเฉลี่ยคิดเป็นร้อยละ  84.13  และ  3) นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 มีความพึงพอใจต่อจัดการเรียนรู้แบบ SSCS ร่วมกับเทคนิค KWDLอยู่ในระดับมากที่สุด