การสอนภาษาอังกฤษและการพัฒนาที่ยั่งยืน : เส้นขนานที่บรรจบกัน

Main Article Content

ขวัญจิตต์ สุวรรณนพรัตน์

บทคัดย่อ

โดยทั่วไปนักเรียนไทยได้รับการสั่งสอนโดยครูตั้งแต่วินาทีแรกที่ไปโรงเรียน บ่อยครั้งที่พวกเขาเชื่อและทำตามคำสั่งสอนของครูมากกว่าพ่อแม่ เนื่องด้วยพวกเขาใช้เวลาส่วนใหญ่ที่โรงเรียน ดังนั้นอะไรก็ตามที่ครูสอนมักฝังรากลึกในจิตใจของพวกเขาในรูปแบบของจิตสำนึกต่อสังคม เนื่องจากบทบาทของครูมีความสำคัญมากต่อนักเรียนไทย การปลูกฝังจิตสำนึกเกี่ยวกับการเป็นพลเมืองดีจึงเกิดขึ้นได้ในกิจกรรมการเรียนการสอนต่าง ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการจัดการเรียนการสอนในชั้นเรียนซึ่งครูทำหน้าที่หลักในการจัดกิจกรรม บทความวิชาการฉบับนี้จึงมีจุดประสงค์ ในการนำเสนอข้อดีของการสอนภาษาอังกฤษในการพัฒนาจิตสำนึกของนักเรียน เพื่อเป็นส่วนหนึ่งในการพัฒนาชาติอย่างยั่งยืน ไม่มีใครปฏิเสธว่าชาติที่เข้มแข็งเกิด ขึ้นได้เพราะพลเมืองที่ดีและเข้มแข็ง การสอนภาษาภาษาอังกฤษและการพัฒนาที่ ยั่งยืนจึงเป็นเส้นขนานที่บรรจบกันเนื่องจากมีจุดเริ่มต้นและจุดมุ่งหมายเดียวกัน คือ จากการพัฒนาปัจเจกบุคคลในชาติสู่การพัฒนาบ้านเมืองเพียงแต่มีวิธีการที่ต่างกัน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สุวรรณนพรัตน์ ข. (2018). การสอนภาษาอังกฤษและการพัฒนาที่ยั่งยืน : เส้นขนานที่บรรจบกัน. วารสารอินทนิลทักษิณสาร มหาวิทยาลัยทักษิณ, 12(3), 141–160. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/HUSOTSU/article/view/154284
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ