อนาคตภาพการบริหารมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยในยุค AI
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเรียนรู้การบริหารมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยในยุค AI ด้วยเทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ (AI) เมื่อโลกกำลังก้าวสู่ความการพัฒนาทางเทคโนโลยีที่ทันสมัยที่เรียกว่ายุค AI ซึ่งเป็นการใช้ฐานข้อมูลต่างๆ ป้อนผ่านโปรแกรมทางคอมพิวเตอร์ หรือหุ่นยนต์ ซึ่งเป็นเทคโนโลยีที่ทำให้คอมพิวเตอร์สามารถเรียนรู้ เข้าใจ และทำงานที่มีความฉลาดเหมือนมนุษย์ได้ดี หรือบางครั้งดีกว่าที่มนุษย์ทั่วไปจะสามารถทำได้ ทำให้งานบางอย่างที่ซ้ำซาก และต้องจัดการกับข้อมูลต่างๆ อย่างมหาศาล กลายเป็นงานอัตโนมัติ ซึ่งทางมหาวิทยาลัยอาจมีการปรับปรุงและนำเทคโนโลยี AI มาใช้ ซึ่งสิ่งเหล่านี้สามารถช่วยให้การบริหารงานของมหาวิทยาลัยให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงลึกเพื่อนำมาประกอบการตัดสินใจในการบริหารงานของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย รวมไปถึงควรมีการรับฟังความต้องการของนิสิตและคำนึงถึงสภาพการเรียนรู้ของนิสิตเป็นสำคัญ โดยการจัดบริหารร่วมกับเทคโนโลยี ที่มีความอัจฉริยะมากขึ้นจึงจะช่วยให้มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยสามารถเติบโตและปรับตัวในยุคที่เทคโนโลยีเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว มหาวิทยาลัยจึงจำเป็นต้องมีการรับฟังและปรับตัวตลอดเวลาเพื่อให้สามารถตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจากเทคโนโลยี AI ได้อย่างเหมาะสม ช่วยสร้างอนาคตที่มั่นคงและเติบโตของมหาวิทยาลัยในยุค AI ควรดำเนินการอย่างรอบคอบและเหมาะสม โดยคำนึงถึงปัจจัยต่างๆ เช่น ความพร้อมของบุคลากรและเทคโนโลยี นโยบายและข้อบังคับของมหาวิทยาลัย รวมถึงผลกระทบต่อผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย ผู้บริหารของ มจร ควรวางแผนและกำหนดแนวทางการนำ AI มาใช้อย่างเป็นรูปธรรมเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อมหาวิทยาลัยและสังคมอย่างมีประสิทธิภาพ
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
ควิกเซิร์ฟ. (2563). ข้อดีและข้อเสียของ AI. แหล่งที่มา https://www.quickserv.co.th/knowledge-base/solutions/ข้อดีและข้อเสียของ-AI-/ สืบค้นเมื่อ 23 ม.ค. 2564.
สนม ครุฑเมือง. (2546). รูปแบบการบริหารมหาวิทยาลัยอิสระของรัฐ. Journal of Education Studies. 32(1). 67-83.
อภิสิทธิ์ คุณวรปัญญา. (2565). การปรับตัวในสถานการณ์การระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) เพื่อเตรียมพร้อมสู่ NEW NORMALสำหรับผู้ปฏิบัติงานตำแหน่งประเภทสนับสนุน มหาวิทยาลัยมหิดล. วารสารสถาบันวิจัยญาณสังวร. 13(1). 83-103.
Digital Government Development Agency (Public Organization). (2020). AI Government Framework, framework for artificial intelligence in the public sector. Bangkok: PAN (Thailand) Company Limited.
Digital Government Development Agency (Public Organization). (2020). GOVTECH FORESIGHT The future of world technology to the Thai government. Bangkok: PAN (Thailand) Company Limited.
Mahachulalongkornrajavidyalaya University. (2015). History and development of Mahachulalongkornrajavidyalaya University. Bangkok: 21 Century Company Limited.
Office of the Education Council. (2017). National Education Act of B.E. 2017-2036. From http://backoffice.onec.go.th/uploaded/Outstand/2017-EdPlan60-79.pdf Retrieved January 10, 2022.
Office of the Higher Education Commission Ministry of Education. (2007). Manual for The Internal Quality Assurance for Higher Education Institutions : Office of the Higher Education Commission (OHEC). Bangkok: Parbpim Ltd., Part.
Office of the National Economic and Social Development Council. (2016). National Economic and Social Development Plan B.E. 2017-2021. From https://www.nesdc.go.th/ewt_dl_link.php?nid=6422 Retrieved January 23, 2022.
Office of the National Education Commission, Office of the Prime Minister. (2002). National Education Act B.E. 1999 and amend. Bangkok: Phrik Wan Graphic.