ความต้องการจำเป็นของการพัฒนางานบริหารวิชาการโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1 กลุ่ม 6 ตามแนวคิดการเรียนรู้อย่างลึกซึ้ง

Main Article Content

ณัฐภัทร สำเร็จ
สุกัญญา แช่มช้อย

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพปจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์ และความต้องการจำเป็นของการพัฒนางานบริหารวิชาการของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1 กลุ่ม 6 โดยใช้กรอบแนวคิดการเรียนรู้อย่างลึกซึ้ง ผู้ให้ข้อมูลในการวิจัย ประกอบด้วย ผู้อำนวยการโรงเรียน รองผู้อำนวยการโรงเรียน และครู จำนวน 227 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูลประกอบด้วย ค่าเฉลี่ยเลขคณิต และค่าดัชนีความต้องการจำเป็น  (PNIModified) ผลการวิจัยพบว่า สภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ของการพัฒนาการบริหารวิชาการโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1 กลุ่ม 6 โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลางและมากที่สุด ตามลำดับ โดยด้านที่มีความต้องการจำเป็นสูงที่สุดคือ การพัฒนาหลักสูตร (PNIModified = 0.40) รองลงมาคือ การพัฒนากระบวนการเรียนรู้ (PNIModified = 0.39) และด้านที่มีลำดับความต้องการจำเป็นต่ำที่สุดคือ การวัดประเมินผล (PNIModified = 0.37)

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สำเร็จ ณ., & แช่มช้อย ส. . (2023). ความต้องการจำเป็นของการพัฒนางานบริหารวิชาการโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1 กลุ่ม 6 ตามแนวคิดการเรียนรู้อย่างลึกซึ้ง . วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 10(3), 261–271. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDMCU/article/view/263935
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 และ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.

ฆนัท ธาตุทอง. (2550). เทคนิคการพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา. นครปฐม: เพชรเกษมการพิมพ์.

ทิศนา แขมมณี. (2557). ปลุกการสอนให้มีชีวิตสู่ห้องเรียนแห่งศตวรรษใหม่. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน.

บุญเลี้ยง ทุมทอง. (2544). การพัฒนาหลักสูตร. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2553). การบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพฯ.

วิชัย วงษ์ใหญ่ และมารุต พัฒผล. (2563). การจัดการเรียนรู้ใน New normal เพื่อพัฒนาศักยภาพผู้เรียน.แหล่งที่มา https://oer.learn.in.th/search_detail/result/ สืบค้นเมื่อ 20 ก.พ. 2566.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1. (2563). รายงานผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติขั้นพั้นฐาน (O-NET) ปีการศึกษา 2563. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1.

สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2551). แนวปฏิบัติการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สินีนาฏ จันทะภา. (2564). “ครูยุคใหม่สู่การจัดการเรียนรู้ฐานสมรรถนะ” สิ่งจำเป็นที่ต้องมี. แหล่งที่มา https://www.ipst.ac.th/news/12598/teacher_ipst.html สืบค้นเมื่อ 25 ก.พ. 2566.

สุกัญญา แช่มช้อย. (2565). การบริหารวิชาการที่ตอบสนองการเปลี่ยนแปลงของโลกในยุคพลิกผัน.กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Betul C. Czerkawski. (2014). Designing Deeper Learning Experiences for Online Instruction. University of Arizona-South Campus.

Czerkawski, B. (2013). Instructional design for computational thinking. In R. McBride & M. Searson. Proceedings of Society for Information Technology & Teacher Education International Conference 2013. Chesapeake, VA: AACE.

Du, J., Yu, C., & Olinzock, A. A. (2011). Enhancing collaborative learning: Impact of "question prompts" design for online discussion. Delta Pi Epsilon Journal. 53(1). 28-41.

Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Education and Psychological Measurement. 30(3). 607-610.

Linda Darling-Hammond. (2019). Preparing Teachers for Deeper Learning. From https://learningpolicyinstitute.org/sites/default/files/product-files/Preparing_Teachers_Deeper_Learning_BRIEF.pdf Retrieved February 25, 2023.

Michael Fullan, Joanne Quinn & Joanne McEachen. (2018). Deep Learning: Engage the World Change the World. United States of America.