การพัฒนารายวิชาประวัติศาสตร์เพื่อเสริมสร้างทักษะการประกอบการ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้เป็นการพัฒนารายวิชาประวัติศาสตร์เพื่อเสริมสร้างทักษะการประประกอบการ โดยมีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนารายวิชาประวัติศาสตร์ที่เสริมสร้างทักษะการประกอบการสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 และ 2) เพื่อเพื่อศึกษาสัมฤทธิ์ผลทางการเรียนของนักเรียน จากการเรียนรายวิชาประวัติศาสตร์เสริมสร้างทักษะการประกอบการในด้านความรู้ความเข้าใจ ความสามารถในทักษะการประกอบการ และแรงจูงใจในการเป็นผู้ประกอบการ เป็นการวิจัยเชิงประยุกต์ที่นำความสามารถในทักษะประกอบการมาประยุกต์ใช้ในด้านการจัดการเรียนการสอน โดยมีกลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1/12 โรงเรียนมัธยมวัดสิงห์ จำนวน 20 คน ในปีการศึกษา 2565 ซึ่งผู้วิจัยใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจง มีการดำเนินการวิจัยตามวัตถุประสงค์ 2 ขั้นตอน คือ 1) ขั้นพัฒนารายวิชาประวัติศาสตร์ มีผลการวิจัยคือการปรับเปลี่ยนคำอธิบายรายวิชาและจัดทำโครงสร้างรายวิชาให้มีการบูรณาการ และแผนการจัดการเรียนรู้ จำนวน 3 แผน และ 2) ขั้นศึกษาสัมฤทธิ์ผลทางการเรียน มีเครื่องมือที่ใช้วัดและประเมินผลประกอบด้วยแบบประเมินวัดความรู้ ความเข้าใจการประกอบการ แบบประเมินวัดความสามารถในทักษะประกอบการ และการนำแบบประเมินแรงจูงใจในการเป็นผู้ประกอบการ ผลการวิจัยพบว่า 1) การพัฒนารายวิชาประวัติศาสตร์ที่เสริมสร้างทักษะการประกอบการสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โดยเป็นแผนมีกิจกรรมการเรียนรู้ 3 แผน จำนวน 12 ชั่วโมง ประกอบด้วยหน่วยที่ 3 การประกอบการในอดีตและปัจจุบัน หน่วยที่ 4 ทักษะการประกอบการในอดีตและปัจจุบัน และหน่วยที่ 5 องค์ความรู้ทางประวัติศาสตร์สู่การวางแผนประกอบธุรกิจ 2) ผลสัมฤทธิ์ผลทางการเรียนของนักเรียน จากการเรียนรายวิชาประวัติศาสตร์เสริมสร้างทักษะการประกอบการในด้านความรู้ความเข้าใจมีค่าเฉลี่ยร้อยละ 68.50 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 60 ที่กำหนดไว้ ด้านความสามารถในทักษะการประกอบการมีค่าเฉลี่ยรวมจากการประเมิน 3 ครั้งคิดเป็น 3.55 อยู่ในระดับมาก ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนด และด้านแรงจูงใจในการเป็นผู้ประกอบการจากการประเมินตนเองมีค่าเฉลี่ยรวมอยู่ที่ 3.80 อยู่ในระดับสูง ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนด
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
กิตติกรณ์ บำรุงบุญ และปิยลักษณ์ โพธิวรรณ์. (2563). การพัฒนาผลิตภัณฑ์ของที่ระลึกที่สะท้อนอัตลักษณ์ท้องถิ่นจังหวัดมหาสารคามเพื่อยกระดับมูลค่าทางเศรษฐกิจ. มนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคราม. 40(2). 7-24.
จตุรงค์ เลาหะเพ็ญแสง. (2558). การพัฒนาผลิตภัณฑ์ตามแนวคิดเศรษฐกิจสร้างสรรค์จากทุนทางวัฒนธรรมพื้นที่อุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย ศรีสัชนาลัย กำแพงเพชร. ครุศาสตร์อุตสาหกรรม. 14(2). 228-235.
จริยา กอสุขทวีคูณ. (2561). การศึกษาแรงจูงใจขและความตั้งใจในการเป็นผู้ประกอบการของนักศึกษาระดับอุดมศึกษาในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์การจัดการศึกษามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ธนวรรณ อิสโร. (2554). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาประวัติศาสตร์ และความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการกับการจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้ 7 ขั้น (7E). วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
บุญธรรม รจิตภิญโญเลิศ. (2556). ความจำเป็นของการศึกษา ประวัติศาสตร์ธุรกิจ. แหล่งที่มา https://www.bangkokbiznews.com/blogs/columnist/103002. สืบค้นเมื่อ 6 ม.ค. 2565.
ประเสริฐ ลีอำนนต์กุล. (2553). การวิจัยและพัฒนาหลักสูตรผู้ประกอบการธุรกิจรุ่นเยาว์ ตามแนวคิดการฝึกทางปัญญาจากต้นแบบเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะทางธุรกิจของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย. ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิมพิกา พูลสวัสดิ์ และดรณีกร สุปันตี. (2562). แรงจูงใจต่อความตั้งใจเป็นผู้ประกอบการ: กรณีศึกษานักศึกษาบริหารธุรกิจในภาคใต้ของประเทศไทย. วลัยลักษณ์. 9(1). 93-100.
วัชรินทร์ กองสุข. (2563). การพัฒนาหลักสูตรบูรณาการ เพื่อเสริมสร้างความเป็นพลเมืองไทย ส าหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร. แหล่งที่มา https://bit.ly/3q9vy9O สืบค้นเมื่อ 8 ม.ค. 2565.
สาคร กล้าหาญ และคชา ศัยยกุล. (2563). องค์ประกอบคุณลักษณะการเป็นผู้ประกอบการของกลุ่ม Generation Y. ปัญญาภิวัฒน์. 12(2). 124-134.
สำนักเลขาธิการสภาการศึกษา. (2561). รายงานการวิจัยการจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาความเป็นผู้ประกอบการ. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
สุพรรณี พรหมศิริ. (2552). การพัฒนาหลักสูตรบูรณาการ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพและเทคโนโลยี: กรณีศึกษาการพัฒนาความรู้ความเข้าใจและทักษะการผลิตชิ้นงานศิลปะพื้นบ้านด้วยใบจาก. การศึกษาและพัฒนาสังคม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี. 5(1-2). 51-66.
สุภาภรณ์ โตโสภณ และวารีรัตน์ แก้วอุไร. (2561). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสร้างสมรรถนะการเป็นผู้ประกอบการ ตามแนวคิดการฝึกทางปัญญาจากต้นแบบ สำหรับนักศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง. ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 22(2). 275-289.
อัญฃนา ณ ระนอง. (2562). อาชีพในฝันที่เด็กไทยและเยาวชนไทยอยากเป็นในยุคดิจิทัล นิด้าโพล. แหล่งที่มา https://nidapoll.nida.ac.th/survey_detail?survey_id=132 สืบค้นเมื่อ 6 ม.ค. 2565.
เอสเอ็มอี ไทยแลนด์. (2561). ทักษะที่คุณต้องมี ถ้าอยากเป็น SME เงินล้าน. แหล่งที่มา https://www.smethailandclub.com/management/1052.html สืบค้นเมื่อ 6 ม.ค. 2565.
ฮาร์ดคอร์ อีซีโอ. (2564). คู่มือการเริ่มเป็น Entrepreneur และการเลือกสร้างธุรกิจที่เหมาะกับตัวเอง. แหล่งที่มา https://hardcoreceo.co/entrepreneur-entrepreneurship/ สืบค้นเมื่อ 6 ม.ค. 2565.
Aladag, E., & Yilmaz, M. A. (2019). Assessment of Entrepreneurship skills by social studies teachers. International Journal of Eurasia Social Sciences. 10(35). 177-202.
Diem, R. (1996). Using Social Studies as the Catalyst for Curriculum Integration. Social Education. 60(2). 95-98.
Glebe, R. (2020). Why Pursue a Degree Program with a Multidisciplinary Approach. From https://www.goabroad.com/articles/degree-abroad/advantages-of-multidisciplinary-curriculum Retrieved January 8, 2022.
Hallmarkpublicschool. (2020). Integrated learning: Dffinition, Characteristics and benefits. From https://www.hallmarkpublicschool.com/integrated-learning-definition-characteristics-and-benefits/ Retrieved January 8, 2022.
McKinsey company. (2021). Defining the skills citizens will need in the future world of work. From https://www.mckinsey.com/industries/public-and-social-sector/our-insights/defining-the-skills-citizens-will-need-in-the-future-world-of-work. Retrieved January 8, 2022.
Souitaris, V., Zerbinati, S., & Al-Laham, A. (2007). Do entrepreneurship programmes raise entrepreneurial intention of science and engineering students? The effect of learning, inspiration and resources. business venturing. 22(4). 566-591.
Utica City School District. (2022). Curriculum and Instruction K-12. From https://www.uticaschools.org/Page/7056 Retrieved January 8, 2022.
