วัฒนธรรมทางการเมืองเเบบประชาธิปไตยของผู้นำชุมชนในเทศบาลเมืองพะเยา จังหวัดพะเยา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาวัฒนธรรมทางการเมืองแบบประชาธิปไตยของผู้นำชุมชนในเทศบาลเมืองพะเยา จังหวัดพะเยา 2) เพื่อเปรียบเทียบวัฒนธรรมทางการเมืองแบบประชาธิปไตยของผู้นำชุมชนในเทศบาลเมืองพะเยา จังหวัดพะเยา และ 3) เพื่อเสนอแนวทางในการพัฒนาวัฒนธรรมทางการเมืองแบบประชาธิปไตยของผู้นำชุมชนในเทศบาลเมืองพะเยา จังหวัดพะเยา เป็นการวิจัยแบบผสานวิธีระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณและคุณภาพ โดยใช้แบบสอบถามความคิดเห็นประชากรที่มีสิทธิเลือกตั้งทั้งระดับชาติและระดับท้องถิ่น จำนวน 391 ท่าน ทำการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการใช้สถิติ คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการสัมภาษณ์ผู้นำท้องถิ่นและผู้นำชุมชนในพื้นที่ จำนวน 25 ท่าน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) วัฒนธรรมทางการเมืองแบบประชาธิปไตยของผู้นำชุมชนในเทศบาลเมือง จังหวัดพะเยา อยู่ในระดับสูงที่สุดทุกด้าน ได้แก่ วัฒนธรรมทางการเมืองแบบคับแคบ วัฒนธรรมทางการเมืองแบบไพร่ฟ้า และวัฒนธรรมทางการเมืองแบบมีส่วนร่วม 2) ผลเปรียบเทียบวัฒนธรรมทางการเมืองแบบประชาธิปไตยของผู้นำชุมชนในเทศบาลเมืองพะเยา จังหวัดพะเยา พบว่า ขนาดของชุมชนที่แตกต่างกัน ผู้นำชุมชนมีวัฒนธรรมทางการเมืองแบบประชาธิปไตย แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 3) แนวทางในการพัฒนาวัฒนธรรมทางการเมืองแบบประชาธิปไตยของผู้นำชุมชนในเทศบาลเมืองพะเยา จังหวัดพะเยา คือ ผู้นำ นักการเมือง เจ้าหน้าที่และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องต้องร่วมกันจัดให้ความรู้คำแนะนำ ทำความเข้าใจให้กับประชาชนเกี่ยวกับความสำคัญของประชาชนที่มีต่อการเมืองท้องถิ่นพร้อมทั้งให้ความรู้เกี่ยวกับการปกครองระบอบประชาธิปไตยเพื่อให้ประชาชนเกิดความตระหนักรู้และเข้าใจเกี่ยวกับระบบต่างๆและสิทธิหน้าที่ต่างๆของตนจนนำไปสู่การพัฒนาอย่างเป็นระบบและเปลี่ยนแปลงรูปแบบหรือลักษณะการเมืองท้องถิ่นต่อไปเพื่อการอยู่ร่วมกันในสังคมอย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผล พร้อมทั้งส่งเสริมให้ความรู้เพิ่มเติมในด้านอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องเพื่อนำไปสู่การเปลี่ยนแลงและพัฒนาอย่างเต็มรูปแบบต่อไป
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2558). คลื่นลูกที่ห้า: ปราชญ์สังคม. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ซัสเซสมีเดีย.
จรัส สุวรรณมาลา. (2553). วัฒนธรรมการเมืองท้องถิ่นในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เทศบาลเมืองพะเยา. (2561). แผนพัฒนาสามปี 2561-2562 เทศบาลเมืองพะเยา: จังหวัดพะเยา.
เทียนชัย วงษ์ชัยสุวรรณ. (2551). รัฐศาสตร์ร่วมสมัย: แนวการวิเคราะห์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ผู้จัดการ.
บันเทิงศักดิ์ มหามาตร์. (2552). วัฒนธรรมทางการเมืองของพนักงานส่วนตำบล ในเขตอำเภอบรบือ จังหวัดมหาสารคาม. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
พัชราภรณ์ โรจนบุรานนท์. (2552). วัฒนธรรมทางการเมืองกับการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในอำเภอบางประอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
พรอัมรินทร์ พรหมเกิด. (2556). สังคมวิทยาการเมือง. ขอนแก่น: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ภิชณุ แก้วยอด. (2550). วัฒนธรรมทางการเมืองในชุมชนกะเหรี่ยง ตำบลแม่เงา อำเภอขุนยวม จังหวัดแม่ฮ่องสอน. การค้นคว้าอิสระรัฐศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วุฒิศักดิ์ บุตนุ. (2550). วัฒนธรรมทางการเมืองของชาวบ้าน: ศึกษาเฉพาะกรณีชาวบ้านหมู่บ้านหวานหลึม ตำบลมะบ้า กิ่งอำเภอทุ่งเขาหลวง จังหวัดร้อยเอ็ด. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สาวิตรี ก้อนอาทร. (2551). วัฒนธรรมางการเมืองแบบประชาธิปไตยของประชาชนในเขตเทศบาลเมืองอุตรดิตถ์ อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฎอุตรดิตถ์.
สุรชัย ศิริไกร. (2557). การพัฒนาประชาธิปไตยโดยปราศจากการเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมและจริยธรรมทางการเมือง. เอกสารประกอบการประชุมวิชาการ เรื่อง วัฒนธรรมทางการเมือง จริยธรรมและการปกครอง. วันที่ 8-10 พฤศจิกายน 2557 ณ ศูนย์ประชุมสหประชาชาติ. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์ประชุมสหประชาชาติ.
Likert, Rensis. (1967). The Method of Constructing and Attitude Scale. in Reading in Attitude Theory and Measurement. Fishbeic Matin Ed. New York: Wiley & Son.
