การเพิ่มประสิทธิผลในการพัฒนาบุคลากรของโรงเรียนประถมศึกษาตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การเพิ่มประสิทธิผลในการพัฒนาบุคลากรของโรงเรียนประถมศึกษาตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง เป็นการพัฒนาบุคลากรให้มีความรู้ความเข้าใจในหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงและน้อมนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงไปประยุกต์ใช้ในการบริหารจัดการ การจัดการเรียนรู้ในโรงเรียน เพื่อให้เกิดการบูรณาการแบบองค์รวมในการพัฒนา ประกอบด้วย 4 กิจกรรม คือ 1) การวางแผนอัตรากำลังและกำหนดตำแหน่ง 2) การดำเนินชีวิตตามแนวปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง 3) การสร้างความรู้ความเข้าใจในหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง และ 4) การเตรียมความพร้อมในการจัดการศึกษาตามแนวทางหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง การพัฒนาบุคลากรภายในสถานศึกษา ทั้งผู้บริหาร ครู และกรรมการสถานศึกษาเป็นกระบวนการเพื่อให้ได้มาซึ่งบุคลากรที่เหมาะสม มีความรู้ความเข้าใจหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงมีความพร้อมในการดำเนินการตามระบบการบริหารจัดการภายในสถานศึกษาและการจัดการศึกษารวมทั้งแนวทาง การดำเนินชีวิตตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ส่งผลให้เกิดประสิทธิผลต่อการบริหารโรงเรียนประถมศึกษาบรรลุตามเป้าหมาย
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
ฐีระ ประวาลพฤกษ์. (2538). การพัฒนาบุคคลและการฝึกอบรม. กรุงเทพมหานคร: หน่วยศึกษานิเทศ สํานักงานสถาบันราชภัฏ.
ปรียานุช พิบูลสราวุธ. (2557). เศรษฐกิจพอเพียงสู่สถานศึกษา โครงการวิจัยเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์.
พิมผกา ธรรมสิทธิ์. (2552). การพัฒนาตัวบ่งชี้การจัดการศึกษาของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง : การทดสอบโมเดลความสมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้น. ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
พิมพรรณ สุริโย. (2552). ปัจจัยด้านผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนเทศบากลุ่มการศึกษาท้องถิ่นที่ 9 กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
เรียม สุขกล่ำ. (2553). ความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพชีวิตการทำงานของข้าราชการครูกับประสิทธิผลโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสระแก้ว เขต 1. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยบูรพา.
โรงเรียนบ้านบ่ออิฐ. (2555). รายงานผลสถานศึกษาแบบอย่างการจัดกิจกรรมการเรียนรู้และการบริหารจัดการตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ประจำปี 2555 (สถานศึกษาพอเพียง 2555). ปัตตานี: โรงเรียนบ้านบ่ออิฐ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปัตตานี เขต 1.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2558). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 1-11. แหล่งที่มา http://documents.tips/documents/-1-11-55b9429098484.html. สืบค้นเมื่อ 7 ต.ค. 2559.
สุรพล ด้วยตั้งใจ และคณะ. (2540). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 8 (2540-2544) แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2535 แผนพัฒนาการศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม ในช่วงที่พัฒนาฯ ระยะที่ 8 (2540-2544). กรุงเทพมหานคร: SCIENCE CENTER.
สุรินทร ภูสิงห. (2552). การพัฒนารูปแบบการจัดการศึกษาโดยบูรณาการปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในโรงเรียนมัธยมศึกษา สํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาอุบลราชธานี. ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
Hoy, Wayne K.; & Miskel, Cecil G. (2010). Educational Administration : Theory, Research, And Practice. 4th ed. Singapore: McGraw-Hill.
