ยุทธศาสตร์การพัฒนาองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี เพื่อรองรับเขตพัฒนาพิเศษ ภาคตะวันออก
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์คือ 1) เพื่อจัดทำยุทธศาสตร์การพัฒนาองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี และ 2) เพื่อจัดทำข้อเสนอแนะการพัฒนาองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี เพื่อรองรับเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก เป็นการเชิงคุณภาพ ประกอบด้วยการวิจัยเอกสาร การสัมภาษณ์เชิงลึก และการประชุมระดมความคิดเห็น ผู้ให้ข้อมูลสำคัญที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ ประกอบด้วย 4 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มที่ 1 กลุ่มผู้ที่ทำหน้าที่กำหนดนโยบาย EEC จำนวน 5 คน กลุ่มที่ 2 กลุ่มผู้บริหารในองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี ที่เป็นผู้บริหารสูงสุด 10 คน กลุ่มที่ 3 กลุ่มบุคลากรในองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี 30 คน กลุ่มที่ 4 กลุ่มผู้ที่มาใช้บริการองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี จำนวน 52 คน การวิเคราะห์ข้อมูลใช้วิเคราะห์เนื้อหาแบบหน่วยบริบท รวมทั้งวิธีการวิเคราะห์ข้อมูลอุปนัย และการวิเคราะห์โดยการเปรียบเทียบข้อมูล ผลการวิจัยพบว่า 1) ยุทธศาสตร์การพัฒนาองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี เพื่อรองรับเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออกประกอบด้วย 5 ยุทธศาสตร์ ได้แก่ ยุทธศาสตร์ที่ 1 ส่งเสริมการเป็นองค์กรดิจิทัลและนวัตกรรม ยุทธศาสตร์ที่ 2 พัฒนาศูนย์กลางข้อมูลสารสนเทศเชิงพื้นที่ที่มีคุณภาพ ยุทธศาสตร์ที่ 3 สร้างภาพลักษณ์องค์กร ยุทธศาสตร์ที่ 4 พัฒนาระบบการบริหารทรัพยากรบุคคล และยุทธศาสตร์ที่ 5 ปรับปรุง พัฒนา กฎระเบียบให้มีความทันสมัยสอดคล้องกับสถานการณ์ ซึ่งยุทธศาสตร์ทั้ง 5 ต่างมีความสัมพันธ์และเชื่อมโยงกันอย่างเป็นระบบ 2) การพัฒนาองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรีเพื่อรองรับเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก มีข้อค้นพบเสนอให้มีกองที่รับผิดชอบเพื่อรองรับเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออกเป็นการเฉพาะ โดยโครงสร้าง ประกอบด้วยฝ่ายที่ทำหน้าที่หลัก 4 ฝ่าย ได้แก่ ฝ่ายฐานข้อมูลเชิงพื้นที่ ฝ่ายจัดการความรู้ ฝ่ายประสานงาน และฝ่ายบูรณาการแผน เน้นการเป็นองค์กรที่เล็กกะทัดรัด คล่องตัว และเป็นองค์กรที่ทันสมัยด้วยการใช้ระบบเทคโนโลยีดิจิทัล
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
สถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ (2548). กรณีศึกษา Best Practices การสร้างความพึงพอใจและความสัมพันธ์กับลูกค้า. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร: เรดเฟิร์นครีเอชั่น.
สำนักงานคณะกรรมการนโยบายเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก. (2560). EEC เขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการนโยบายเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
อรทัย ก๊กผล และฉัตรระวี ปริสุทธิญาณ. (2552). เคล็ดลับการจัดบริการสาธารณะท้องถิ่น บทเรียนจากรางวัลพระปกเกล้า. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพระปกเกล้า.
Harris Mathew, Edward Mathew. (1998). Teacher Perception of Community Education Program Impacton School Community Relations in Rural Districts. Dissertation Abstracts International. 38. 143.
Ivancevich J. M. & Matteson T. M. (2002). Organization Behavior and Management. 6th ed. Houston: McGraw-Hill.
Porter M. E. (1990). The Competitive Advantage of Nations. London: Macmillan.
Yin, R. K. (2003). Case study research: Design and methods. 3rd ed. Thousand Oaks. CA: Sage.
