การลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้สำหรับการจัดการเรียนการสอนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานการศึกษา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาวิจัยเรื่องการลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้สำหรับการจัดการเรียนการสอนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานการศึกษา เป็นงานวิจัยแบบผสมผสานวิธี โดยแจกแบบสอบถามนักเรียน จำนวน ๒๕๔ คน และสัมภาษณ์ผู้บริหารและครู จำนวน ๑๐ คน สถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัย พบว่า
๑.รูปแบบการจัดกิจกรรมการลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ของนักเรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานตามนโยบายของรัฐบาล ด้านที่ ๑ การจัดการเรียนรู้ นักเรียนได้เรียนรู้การอยู่ร่วมกัน มีน้ำใจ และการช่วยเหลือกัน เรียนรู้อย่างมีความสุข ได้ฝึกฝน และพัฒนาเพิ่มพูนความสามารถของตนเอง ด้านที่ ๒ สร้างเสริมสมรรถนะและการเรียนรู้ สื่อ/วัสดุอุปกรณ์ที่ใช้ในกิจกรรมมีความเหมาะสม ระยะเวลาที่ใช้ในการจัดกิจกรรมมีความเหมาะสม ด้านที่ ๓ สร้างเสริมลักษณะและค่านิยม จัดกิจกรรมปลูกฝังให้นักเรียนมีความรักชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์มากขึ้น ด้านที่ ๔ สร้างเสริมทักษะการทำงาน การดำรงชีพ และทักษะชีวิต กิจกรรมตอบสนองความสนใจ ความถนัด กิจกรรมส่งเสริมการดำรงชีวิตของนักเรียน กิจกรรมตอบสนองความต้องการของผู้เรียนตามความแตกต่าง
๒. พัฒนาการจัดกิจกรรมการลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ของนักเรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานตามนโยบายของรัฐบาล ได้แก่ นักเรียนได้เรียนรู้การอยู่ร่วมกัน การมีน้าใจ และการช่วยเหลือกัน มีความสุข บูรณากรให้ครบ 4 H ได้แก่ Head , Heart, Hand, Health Sport Day สร้างเสริมสมรรถนะและการเรียนรู้ เน้นการจัดกิจกรรมเสริมสร้างสมรรถนะ ๕ ด้าน และทักษะชีวิต ประกอบด้วย ๔ กลุ่มกิจกรรม
๓. สร้างชุดกิจกรรมการลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ของนักเรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานตามนโยบายของรัฐบาล ได้แก่ ชุดกิจกรรมที่ ๑ การจัดการเรียนรู้ ชุดกิจกรรมที่ ๒ สร้างเสริมสมรรถนะและการเรียนรู้ ชุดกิจกรรมที่ ๓ สร้างเสริมลักษณะและค่านิยม ชุดกิจกรรมที่ ๔ สร้างเสริมลักษณะและค่านิยม
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
References
เกษอมร มิ่งขวัญ. (๒๕๕๕). สภาพการและปัญหาตามนโยบายการลดเวลาเรียนในสถานศึกษา สังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต ๔. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฎอุบลราชธานี.
จรีรัตน์ ปานพรหมมินทร์. (๒๕๔๗). การศึกษาปฏิบัติงานด้านการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนของครูผู้สอนระดับก่อนประถมศึกษาสังกัดสานักงานการประถมศึกษาจังหวัดกระบี่. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยทักษิณ.
บุญชม ศรีสะอาด. (๒๕๓๕). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ ๕. กรุงเทพมหานคร: ชมรมเด็ก.
บุญถม หิรัญคา. (๒๕๔๕). การดาเนินงานตามแนวทางปฏิรูปการศึกษาในโรงเรียนประถมศึกษา :ศึกษาเฉพาะกรณีโรงเรียนชุมชนบ้านโสกสังกัดสานักงานการประถมศึกษาจังหวัดชัยภูมิ. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (๒๕๓๙). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ลัดดาวัลย์ เพชรโรจน์ สุภมาศ อังศุโชต และอัจฉรา ชานิประศาสน์. (๒๕๕๕). สถิติสาหรับการวิจัยและเทคนิคการใช้ SPSS. ฉบับปรับปรุงครั้งที่ ๒. กรุงเทพมหานคร : เจริญดีมั่นคงการพิมพ์.
สานักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ. (๒๕๔๒). เส้นทางสู่ความสาเร็จของการปฏิบัติตามนโยบายการศึกษาไทย : แนวทางการดาเนินงานการปฏิรูปการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพมหานคร : สานักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ.
สานักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา, สานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน, กระทรวงศึกษาธิการ. (๑๕ ส.ค. ๒๕๖๒). คู่มือบริหารจัดการเวลาเรียน “ลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้”. แหล่งที่มา: URL : http://www.sns.ac.th/vichakarn/word/02/คู่มือบริหารจัดการเวลาเรียนตามนโยบายลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้.pdf
สิปปนนท์ เกตุทัต. (๒๕๓๙). นโยบายการศึกษา :ครูผู้บริหารการศึกษาและโลกาภิวัตน์. วารสารข้าราชการครู. ๑๖ (กุมภาพันธ์-มีนาคม) : ๙๖.
สุกัญญา ภูผิวโคก. (๒๕๔๕). การดาเนินงานด้านมาตรฐานการเรียนการสอนตามนโยบายการประกันคุณภาพการศึกษาในโรงเรียนประถมศึกษาจังหวัดเลย. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.