การศึกษาความผูกพันต่อองค์กรของครูกับประสิทธิภาพการสอนของครู ในกลุ่มโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาความผูกพันต่อองค์กรของครูกับประสิทธิภาพการสอนของครูในกลุ่มโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ เพื่อศึกษา ระดับความผูกพันต่อองค์กรของครูในกลุ่มโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ ระดับประสิทธิภาพการสอนของครูในกลุ่มโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ และ ความสัมพันธ์ระหว่างความผูกพันต่อองค์กรกับประสิทธิภาพการสอนของครูในกลุ่มโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ กลุ่มตัวอย่างได้จากการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้น และใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบง่าย จากครูกลุ่มโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ จำนวน ๒๔๘ คน จากประชากรทั้งหมด ๗๐๔ คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลคือแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบ เพียร์สัน
ผลการวิจัยดังกล่าว พบว่า :
๑. ความผูกพันต่อองค์กรของครูกลุ่มนี้ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด พบว่าความเต็มใจที่จะทุ่มเทและความพยายามอย่างเต็มที่ในการทำงานเพื่อประโยชน์ขององค์กรมีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมาคือความเชื่อมั่นอย่างสูงในการยอมรับในเป้าหมายและค่านิยมขององค์กร
๒. ภาพรวมของประสิทธิภาพการสอนของครูของกลุ่มตัวอย่างดังกล่าวอยู่ในระดับมากที่สุด พบว่าการทำให้กระบวนการเรียนรู้ของนักเรียนมีประสิทธิภาพมีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมาคือการสร้างความชัดเจนในบทเรียน
๓. ความสัมพันธ์ระหว่างความผูกพันต่อองค์กรของครูกับประสิทธิภาพการสอนของครูของโรงเรียนในกลุ่มเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ มีความสัมพันธ์กันสูงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .๐๑
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
เอกสารอ้างอิง
ประโยชน์ คุปต์กาญจนากุล. (๒๕๓๑). การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสาเหตุของประสิทธิภาพการสอนของอาจารย์ในวิทยาลัยครู. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต. คณะครุศาสตร์: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศุภพิชญ์ ศุขโกเมศ. (๒๕๖๐). ปัจจัยที่ส่งผลให้เกิดความผูกพันต่องานและความผูกพันต่อองค์การของบุคลากรที่ดูแลคนพิการ. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และองค์การ. บัณฑิตวิทยาลัย: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ศุภวรรณ หลำผาสุข. (๒๕๕๐). การศึกษาความผูกพันต่อองค์กรของครูโรงเรียนในเครือสารสาสน์ เขตพื้นที่การศึกษา ๑. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สัมฤทธิ์ ผิวบัวคำ. (๒๕๔๖). ปัจจัยที่มีผลต่อความผูกพันต่อองค์การของข้าราชการครูในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานประถมศึกษา สุพรรณบุรี. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี.
โสมย์สิรี มูลทองทิพย์. (๒๕๕๖). ความผูกพันต่อองค์กรของบุคลากรที่ปฏิบัติงานในโรงเรียนมัธยมศึกษา อำเภอท่ามะกา. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Krejcie R. and D. W. Morgan. (1970). Determing sample size for research activities. Education and Psychological Measurement. 30(3): 607 – 608
Sheldon M. (1971). An empirical analysis of organizational identification. Academy of Management Journal, 14, 149 – 226.
Steers, R.M. (1977). Organizational Effectiveness Behavioral View. California: Goodyear Publishing Company, Inc.
