แนวคิดแรงจูงใจตามหลักพระพุทธศาสนา

Main Article Content

กนกรัตน์สิริ ทวีสุข
พญ.กรองกาญจน์ แก้วชัง

บทคัดย่อ

แรงจูงใจในพระพุทธศาสนานั้น มี ๒ ประการ ได้แก่ แรงจูงใจที่ดีที่ถูกต้องซึ่งควรทำให้เกิดขึ้น คือ ฉันทะ ความใฝ่ใจที่จะทำให้ดีขึ้นกว่าเดิม และแรงจูงใจที่ไม่ดีที่ผิดซึ่งไม่ควรทำให้เกิดขึ้น แต่ควรกำหนดรู้เข้าใจ ควรหาวิธีที่จะลดละ และควรพยายามอย่าให้เกิดขึ้นอีก คือ ตัณหา ๓ ประกอบด้วย ๑) กามตัณหา ๒) ภาวตัณหา ๓) วิภวตัณหา แต่สามารถจะนำตัณหาไปเป็นแรงจูงใจเพื่อให้บรรลุผลที่ดีที่สูงขึ้นไปได้ โดยการสร้างแรงจูงใจด้วยการนำหลักพุทธธรรมมาเป็นเครื่องมือสร้างแรงจูงใจให้เกิดขึ้นซึ่งจะทำให้เกิดผลเป็นกุศลที่ดี คือ อริยมรรค ปฏิสัมภิทา ทศพลญาณและกัลยาณมิตร

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ทวีสุข ก., & แก้วชัง พ. (2018). แนวคิดแรงจูงใจตามหลักพระพุทธศาสนา. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 3(3), 147–156. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDMCU/article/view/144447
ประเภทบทความ
บทความวิจัย