รูปแบบการเรียนภาษาอังกฤษของนักศึกษาระดับปริญญาตรี

Main Article Content

เสน่ห์ เดชะวงศ์

บทคัดย่อ

งานวิจัยเรื่อง รูปแบบการเรียนภาษาอังกฤษของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการใช้รูปแบบการเรียนภาษาอังกฤษ ความแตกต่างของการใช้รูปแบบการเรียนภาษาอังกฤษ และความสัมพันธ์ของการใช้รูปแบบการเรียนกับผลการเรียนของนักศึกษาระดับปริญญาตรี ตัวอย่างในการวิจัยคือ นักศึกษาระดับปริญญาตรี ชั้นปีที่ 3 สาขาภาษาอังกฤษ ปีการศึกษา 2558 ของมหาวิทยาลัย 8 แห่งในกรุงเทพฯและปริมณฑล เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า (Rating Scale) 5 ระดับ ที่ดัดแปลงมาจาก Grasha-Riechmann Student Learning Style Scale (GRSLSS) มีค่าความเชื่อมั่น  0.942 และแบบสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA) และการทดสอบไคสแควร์ (Chi-square Test)


ผลการศึกษาพบว่า


ในภาพรวม นักศึกษาใช้รูปแบบการเรียนภาษาอังกฤษอยู่ในระดับปานกลาง ในรายด้าน นักศึกษาใช้รูปแบบการเรียนแบบร่วมมือ แบบพึ่งพา และแบบมีส่วนร่วมในระดับมาก นักศึกษาที่มีเพศต่างกันมีการใช้รูปแบบการเรียนไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ การใช้รูปแบบการเรียนภาษาอังกฤษไม่มีความสัมพันธ์กับผลการเรียนของนักศึกษาในภาพรวม เมื่อพิจารณาในแต่ละรูปแบบการเรียน การใช้รูปแบบการเรียนแบบอิสระและแบบมีส่วนร่วมของนักศึกษามีความสัมพันธ์กับผลการเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 นัก ศึกษาที่มีผลการเรียนในระดับสูงใช้รูปแบบการเรียนแบบอิสระและแบบมีส่วนร่วมมากกว่านักศึกษาที่มีผลการเรียนในระดับปานกลางและต่ำ ในขณะที่นักศึกษาที่มีผลการเรียนในระดับปานกลางและต่ำใช้รูปแบบการเรียนแบบมีส่วนร่วมในระดับมาก

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เดชะวงศ์ เ. (2018). รูปแบบการเรียนภาษาอังกฤษของนักศึกษาระดับปริญญาตรี. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 4(3), 49–62. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDMCU/article/view/144118
ประเภทบทความ
บทความวิจัย