THE DEVELOPMENT OF BLENDED E-LEARNING COURSES WITH BRAIN-BASED LEARNING PROCESSES TO ENHANCE STUDENT’S PROBLEM-SOLVING SKILLS OF UPPER ELEMENTARY SCHOOL
Main Article Content
Abstract
This research aims to: 1) Develop blended e-learning courses with brain-based learning for upper elementary school students, 2) study problem-solving skills concerning blended e-learning courses with brain-based learning for upper elementary school students, 3) examine the effectiveness index of blended e-learning courses with brain-based learning for upper elementary school students, and 4) investigate the satisfaction level of upper elementary school students regarding blended e-learning courses based on the concept of brain-based learning. This is an experimental research study with a sample group of 32 students from grades 4-6. Data analysis was conducted using frequency, percentage, mean, standard deviation, t-test, and effectiveness index. The research findings reveal that: 1) The quality assessment of the e-learning courses on problem-solving methods is at the highest level, with the highest rankings in the objectives and content aspects. 2) Post-learning problem-solving skills are significantly higher than pre-learning skills at a statistical significance level of .01. 3) The effectiveness index of blended e-learning courses with brain-based learning is 87%, indicating an 87.15% learning progress for upper elementary school students. 4) The majority of students are highly satisfied with the blended e-learning courses based on brain-based learning, reaching the highest level of satisfaction overall.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
References
ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2556). การทดสอบประสิทธิภาพสื่อหรือชุดการสอน. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย. 5(1). 7-20.
นันทิยา น้อยจันทร์. (2561). การเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐาน. แหล่งที่มา https://eledu.ssru.ac.th/nuntiya_no/pluginfile.php/125/mod_resource/content/1/chapter%206%20การเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐาน.pdf สืบค้นเมื่อ 8 เม.ย. 2567.
บัณฑิตา จันทมาส และสูติเทพ ศิริพิพัฒนกุล. (2565). การพัฒนาอีเลิร์นนิงแบบผสมผสาน เรื่อง การเขียนโปรแกรมภาษาไพทอนเบื้องต้น เพื่อพัฒนาความสามารถการเขียนโปรแกรมขั้นพื้นฐานของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. วารสารเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 5(16). 109-121.
ปาริสา ไชยกุล. (2563). ผลการจัดการเรียนรู้ เรื่อง การบวก ลบ คูณ หารระคน โดยใช้สมองเป็นฐาน (BBL) ร่วมกับ เทคนิค KWDL ที่มีต่อความสามารถในการแก้ปัญหา ทางคณิตศาสตร์ และความสามารถในการคิดวิเคราะห์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ. 14(3). 61-71.
แฝงกมล เพชรเกลี้ยง. (2563). การเรียนรู้แบบผสมผสาน Blended Learning. วารสารการจัดการทางการศึกษาประถมวัย. 2(2). 67-79.
พัทธนันท์ บุตรฉุย และพันทิพา อมรฤทธิ์. (2566). ผลของการใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ในสภาพแวดล้อม อีเลิร์นนิงแบบมีปฏิสัมพันธ์ตามแนวคิดการเรียนรู้เชิงรุกเพื่อส่งเสริมทักษะการคิดขั้นสูง ในระบบการศึกษาทางไกล. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์. 17(1). 74-88.
ศตวรรษ เหล่าประเสริฐ และณัฐพล รำไพ. (2565). การพัฒนาบทเรียนอีเลิร์นนิงแบบผสมผสาน วิชาฟิสิกส์ เรื่อง งานของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 5(13). 127-140.
ศิริชัย นามบุรี. (2564). การพัฒนาบทเรียนอีเลิร์นนิ่งแบบผสมผสาน รายวิชาปฏิบัติการเคมี ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โครงการห้องเรียนพิเศษวิทยาศาสตร์ และคณิตศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา. Journal of Modern Learning Development. 6(2). 236-251.
สุธิดา การีมี. (2565). การใช้กระบวนการออกแบบเชิงวิศวกรรมเพื่อเสริมสร้างความคิดสร้างสรรค์และทักษะการแก้ปัญหา คลังความรู้ SciMath. แหล่งที่มา https://www.scimath.org/article-science/item/12485-1-2 สืบค้นเมื่อ 8 เม.ย. 2567.
สุนัย อิ่มอุรัง, บุษรา ยงคำชา และจีระพรรณ สุขศรีงาม. (2562). การเปรียบเทียบผลการเรียนประเด็นปัญหาทางสังคมที่เกี่ยวข้องกับการใช้วิทยาศาสตร์ โดยใช้การเรียนแบบผสมผสานตามวิธีสมองเป็นฐานกับการเรียนแบบปกติ ที่มีผลต่อความสามารถในการโต้แย้งและการคิดวิเคราะห์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่มีการนำตนเองในการเรียนรู้ต่างกัน. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์. 14(3). 171-181.
อรทัย เลาอลงกรณ์, วิไลวรรณ กลิ่นถาวร และสุธิษณา โตธนายานนท์. (2565). การพัฒนาชุดกิจกรรมโดยใช้สมองเป็นฐาน เพื่อพัฒนาทักษะชีวิตของเด็กปฐมวัย. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 9(2). 266-276.
Likert R. (1970). New Partterns of Management. New York: McGraw-Hill.
Rovinelli R.J. and Hambleton R.K. (1977). On the Use of Content Specialists in the Assessment of Criterion-Referenced Test Item Validity. Tijdschrift Voor Onderwijs Research. 2. 49-60.