VOCATIONAL EDUCATION MANAGEMENT IN THE INNOVATION AREA: A CASE STUDY OF RAYONG TECHNICAL COLLEGE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this research article was to study vocational education management in the area of educational innovation: a case study of Rayong Technical College. It was a combined research method between quantitative research and qualitative research. The research steps included: 1) to study the conditions and management guidelines for vocational education in the educational innovation area: a case study of Rayong Technical College by using a questionnaire with a sample of 350 people and interviewing 9 key informants, 2) to develop and examine a vocational education management model in the educational innovation area: a case study of Rayong Technical College by interviewing 5 experts 3) to test and evaluate the model, the questionnaire was used with a sample of 15 people through purposive selection. Quantitative data were analyzed with basic statistics such as percentages, averages, and standard deviations and qualitative data analysis using content analysis. The research results found that the vocational education administration model in the educational innovation area: a case study of Rayong Technical College had 3 components: Component 1: Educational management in the educational innovation area consisting of 7 aspects; 1) innovative leadership, 2) innovation plan management, 3) organizational partnership management, 4) innovator development, 5) organizational competency management,
6) innovation base management, 7) systematic innovation. Component 2: College development factors in the educational innovation area, consisting of 2 aspects, 1) administrators, 2) school development strategies in the educational innovation area. Component 3: Management Process (POLC), consisting of 4 steps; 1) Planning, 2) Organizing, 3) Leading, and 4) Controlling. The results of evaluating the feasibility and benefit of the vocational education management model in the area of educational innovation: a case study of Rayong Technical College in overall, it was at the highest level.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542 (ฉบับที่ 2) และที่แก้ไขเพิ่มเติม พุทธศักราช 2545. กรุงเทพมหานคร: สยามสปอรต์ซินดิเคท.
ทิพย์พาพร ตันติสุนทร. (2564). การลดความยากจนและความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา. แหล่งที่มา https://www.csdi.or.th/2021/09/ending-poverty/ สืบค้นเมื่อ 1 มี.ค. 2565.
ประภาส เกตุไทย. (2556). การพัฒนากลยุทธ์การพัฒนาการบริหารการจัดอาชีวศึกษาระบบทวิภาคีใน วิทยาลัยเทคนิคกลุ่มภาคเหนือตอนล่าง. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏกําแพงเพชร.
พิศณุ ทองเลิศ. (2555). นวัตกรรมการบริหารงานอาชีวศึกษาระบบทวิภาคีในสถานศึกษาอาชีวศึกษา. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ภูมิภควัธจ์ ภูมพงศ์คชศร. (2564). รูปแบบนวัตกรรมการบริหารโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาชลบุรี เขต 2. วารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ. 7(1). 159-172.
วาทินี พูลทรัพย์. (2563). องค์ประกอบการบริหารโรงเรียนในพื้นที่นวัตกรรมการศึกษา. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วิภาดา ศรีจอมขวัญ. (2556). รูปแบบบริหารการพัฒนาสมรรถนะครูอาชีวศึกษาไทย. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ศรเนตร อารีโสภณพิเชฐ. (2561). นวัตกรรมการบริหารการศึกษาสู่การเปลี่ยนแปลง 4 เรียนรู้. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 46(4). 534–553.
สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดระยอง. (2562). แผนยุทธศาสตร์การศึกษาจังหวัดระยอง (2562-2565). ระยอง: สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดระยอง.
สิริกาญจน์ ธนวุฒิพรพินิต และคณะ. (2563). หลักสูตรฝึกอบรมการประกันคุณภาพการศึกษาภายนอก ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 7(1). 121-132.
Krejcie, R.V. & Morgan, D.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3). 607-610.