MATHEMATICS LEARNING MANAGEMENT FOR ELEMENTARY EDUCATIONAL LEVEL OF PRIVATE SCHOOLS UNDER KRABI PROVINCIAL EDUCATION OFFICE
Main Article Content
Abstract
The objective of this research article was to study the management of new mathematics learning methods at the primary level of private schools under the Krabi Provincial Education Office. It was a combined research method between quantitative research and qualitative research. The research method consisted of 3 steps: Step 1: Study the conditions, problems, and management approaches for new mathematics learning at the primary level of private schools. Using questionnaires from a sample of 169 people and interviews with 6 key informants. Step 2: Develop a new mathematics learning management model at the primary level of private schools under the Krabi Provincial Education Office by interviewing with a semi-structured interview with 5 experts with a specific selection, and step 3, trial and evaluate the model with a sample group of 40 school directors, head teachers, and mathematics teachers. Quantitative data were analyzed using basic statistics such as percentages, means, and standard deviations and qualitative data analysis using content analysis. The research results found that a new mathematics learning management model at the primary level of private schools under the Krabi Provincial Education Office, there were 3 components: Component 1: Organizing new mathematics learning methods at the primary level of private schools under the Office of Education Krabi Province, Component 2: POLC management process, Component 3: Factors promoting new mathematics learning management at the primary level of private schools. The results of evaluating the feasibility and usefulness of using the model in overall, it was at the highest level.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2561). นโยบายการตรวจราชการ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2561. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
ข่าวบีบีซี. (2561). ผล PISA พบการอ่านของนักเรียนไทยแย่ลงเรื่อยๆ ส่วนคณิต-วิทย์ไม่เปลี่ยนแปลง. แหล่งที่มา http://www.bbc.com/thai/international. สืบค้นเมื่อ 26 มิ.ย. 2565.
จรูญ วัฒนา. (2552). การบริหารสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศ. แหล่งที่มา http://drweerapong.blogspot.com/2015/02/blog-post_41.html. สืบค้นเมื่อ 22 มี.ค. 2564.
จักรพันธ์ นาทองไชย. (2562). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. รายงานวิจัย. กาฬสินธุ์:โรงเรียนหัวงัววิทยาคาร สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์ เขต 2.
พิมพันธ์ เตชะคุปต์. (2558). การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิจารณ์ พานิช. (2558). วิถีการเรียนรู้เพื่อศิษย์ ในศตวรรษที่ 21. วารสารนวัตกรรมการเรียนรู้. 1(2). 1-14.
สมศักดิ์ คงเที่ยง. (2555). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษาในหลักวิชาชีพทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: พี.เอ.ลีฟวิ่ง.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่สิบสอง พ.ศ. 2560 – 2564. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา. (2552). รายงานประจำปี 2551. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา.
สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกระบี่. (2564). เอกสารเผยแพร่ สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกระบี่. แหล่งที่มา www.kbipeo.moe.go.th/category/เอกสารเผยแพร่/. สืบค้นเมื่อ 16 ก.ย. 2564.
สิริกาญจน์ ธนวุฒิพรพินิต และคณะ. (2566). รูปแบบการบริหารการจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษแนวใหม่ตามกรอบอ้างอิงความสามารถทางภาษาของสหภาพยุโรป (CEFR) ระดับมัธยมศึกษา เชื่อมโยงกับการประกันคุณภาพการศึกษา. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 10(3). 351-362.
สุเทพ ตระหง่าน. (2559). รูปแบบการบริหารงานวิชาการในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการส่งเสริมการศึกษาเอกชน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี. 8(2). 157-172
สุนทรีย์ ปาลวัฒน์ชัย. (2559). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีการสร้างความรู้เพื่อส่งเสริมสมรรถภาพทางคณิตศาสตร์. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยบูรพา.
Dressel, P. & Lewis, B. M. (1995). General Education: Exploration in Evaluation. 2nd ed. Washington, DC: American Council on Education Boston.
Krejcie, R.V. & Morgan, D.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3). 607-610.
Niss, M. (2003). Mathematical Competencies and The Learning of Mathematics: The Danish KOM Project. From www.math.chalmers.se/ Retrieved June 27, 2022.