A MODEL OF PUBLIC RELATION ADMINISTRATION ACCORDING TO PAṬISANTHÃRA DHAMMA OF PRIMARY SCHOOLS UNDER BANGKOK METROPOLITAN ADMINISTRATION
Main Article Content
Abstract
This research article aimed to propose a model of public relations management according to Pathisanthrandhamma of Primary Schools under Bangkok Metropolitan Administration. Mixed methods research was designed, and there were 3 research steps: 1) to study the condition of public relations management of Bangkok Metropolitan Administration, and a questionnaire was used for collecting data from 390 samples. The data were analyzed using statistical methods such as frequency, percentage, mean and standard deviation; 2) the model was developed by interviewing 19 key informants, and the data was analyzed by content analysis; and 3) the model was proposed with focus group discussion of 9 experts. Data was analyzed by content analysis. Results showed that a model of public relation administration according to Paṭisanthãra Dhamma of primary schools under Bangkok metropolitan administration consists of principles, objectives, process, models, evaluations, and success conditions. There are 3 main focus points: 1) Public Relations Administration is public relations management in schools It is the operation of an elementary school under Bangkok that has established public relations guidelines consisting of 6 areas: (1) study the need for disseminating news, information and results (2) planning public relations (3) establishing a public relations coordinating network (4) developing personnel responsible for the work Public relations (5) Create public relations activities (6) Monitor and evaluate public relations results 2) PAṬISANTHÃRA DHAMMA is the principle of dharma means welcoming, accepting, greeting and speaking of elementary school Under the Bangkok Metropolitan Administration, there are two factors: (1) Amispatisantharn (Amis certification or things) (2) Dhammapatisantharn (Dharma certification or information) 3) Primary School is schools by developing management in academic, personnel, budget, and general by using public relations work according to the principles of moral principles of primary schools under Bangkok. That should emphasize the participation between schools, namely administrators, teachers, school committees, parents, students, and communities.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
References
เกรียงไกร สุพรรณ. (2561). รูปแบบการบริหารการประชาสัมพันธ์ในสถานศึกษาเอกชน ในเขตกรุงเทพมหานคร. ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยนอทร์ทกรุงเทพ.
จิรายุ คุณสืบพงษ์พันธ์. (2563). รูปแบบการบริหารงานประชาสัมพันธ์ของโรงเรียนเอกชนในยุคดิจิทัล สังกัดสำนักงาน คณะกรรมการการศึกษาเอกชน จังหวัดชลบุรี. ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยนอทร์ทกรุงเทพ.
ทรงวิทย์ แก้วศรี. (2550). การศึกษาวิเคราะห์กลยุทธ์ของพระพุทธเจ้าในการประกาศพระพุทธศาสนา. ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2552). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพมหานคร: บิสซิเนสอาร์แอนด์ดี.
นพพงษ์ บุญจิตราดุล. (2540). การประชาสัมพันธ์โรงเรียน. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2556). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 25. กรุงเทพมหานคร: ผลิธัมม์.
ภัทรียา สุมะโน. (2542). สื่อวิทยุกระจายเสียงเพื่อการประชาสัมพันธ์. ใน เอกสารประกอบการอบรมหลักสูตรผู้จัดรายกายวิทยุกระจายเสียงและวิทยุโทรทัศน์ รุ่นที่ 1. กรุงเทพมหานคร: สถาบันการประชาสัมพันธ์กรมประชาสัมพันธ์.
มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกฉบับภาษาไทย ฉบับจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลกรณราชวิทยาลัย.
เยาวภา บัวเวช. (2550). รูปแบบการบริหารงานประชาสัมพันธ์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏ. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วิจิตร อาวะกุล. (2541). การประชาสัมพันธ์ หลักและวิธีปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
Turk, Esin C. (2001). Public Relation Practitioners in Higher Education: Dominant Coalition. Public Relation Role. Dissertation Abstracts International. 61(9). 3400.