GUIDELINES FOR LEARNING MANAGEMENT OF FOREIGN LANGUAGE LEARNING SKILL IN THE 21ST CENTURY FOR PHRAPARIYATIDHAM WAT PHRADHAMMAKAYA SCHOOL PATHUM THANI PROVINCE
Main Article Content
Abstract
The purposes of this thesis were 1) to study the condition of foreign language learning in the 21st century, 2) to study management methods in foreign language learning in the 21st century, and 3) to propose guidelines for learning management of foreign language learning skills in the 21st century for Phrapariyattidhamma School, Wat Phradhammakaya, Pathum Thani province. Mixed methods research was used combines the methods of quantitative and qualitative research. The questionnaire was used as a quantitative data collection tool from a sample of 136 novices. An interview questionnaire was used to collect qualitative data from five experts. Quantitative data were analyzed by using descriptive statistics consisted of mean and standard deviation whereas qualitative data was analyzed by content analysis. Results found that 1) the condition of foreign language learning in four aspects was at a high level overall. 2) The management methods in foreign language learning skills consists of teaching and learning to enhance learning skills, improving and developing teaching and learning processes, curriculum, learning processe, evaluation of learning, learning media, and supervision to provide learners with standard quality, integrated with the philosopher's heart in all 4 areas, namely speaking, writing, listening and reading skills. 3) Guidelines for management of foreign language learning skills in the 21st century for Phrapariyattidhamma School, Wat Phradhammakaya, Pathum Thani province is teaching and learning management to enhance learning skills with the overall development process in 4 aspects, integrated with philosopher's heart to provide learners with the ability to listen, read, critical thinking and write foreign languages more effectively.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2556). การศึกษาพระปริยัติธรรม. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2559). ทักษะชีวิต รหัสครูศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
ฐิติยา เชาวน์ชื่น. (2560). การพัฒนาแบบฝึกทักษะการอ่านภาษาอังกฤษจากเอกสารจริง โดยใช้กิจกรรมการอ่านแบบเน้นภาระงาน สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. การค้นคว้าอิสระศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ธารทิพย์ พิทักษ์สาลี. (2560). ผลการใช้ชุดการเรียนรู้เรื่องนาฏยศัพท์ภาษาอังกฤษและภาษานาฏศิลป์โดยใช้กระบวนการเรียนรู้แบบกลุ่มสัมพันธ์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
บัณฑิต ฉัตรวิโรจน์. (2559). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนการสอนแบบร่วมมือด้วยกระบวนการกลุ่มสัมพันธ์เพื่อเสริมสร้างสมรรถนะการสอนของนักศึกษาครูภาษาอังกฤษ. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
ปนัดดา ประพันธ์กูล. (2561). การใช้การเรียนภาษาแบบกลุ่มสัมพันธ์ เพื่อส่งเสริมความสามารถทางการฟัง พูดภาษาอังกฤษและทักษะทางสังคมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
พรทิพา ซิเดนทรีย์. (2560). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาอังกฤษและความสามารถในการวางแผนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ที่ได้รับการสอนตามรูปแบบการสืบสวนที่ใช้กระบวนการกลุ่มกับการสอนตามคู่มือครู. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.
วาริณี ไกรศรี และคณะ. (2562). การศึกษาผลการเรียนรู้ กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ เรื่อง Number โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบ 2W3P ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 2. รายงานวิจัย. มหาวิทยาลัยราชธานี.
วาสนา สิงห์ทองลา. (2555). การพัฒนาทักษะการฟังภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ภาษาเพื่อการสื่อสาร. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 35(3). 56-64.
สุวิธิดา จรุงเกียรติกุล. (2561). ทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 (The Twenty-First Century Skills). แหล่งที่มา https://www.trueplookpanya.com/blog/content/66054/-teaartedu-teaart-teaarttea สืบค้นเมื่อ 22 ก.ค. 2563.
อนุชา แข่งขัน. (2560). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาอังกฤษโดยวิธีการสอนภาษาแบบกลุ่มสัมพันธ์กับวิธีการสอนแบบปกติในสถาบันภาษา มหาวิทยาลัยรามคำแหง. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
อุไรวรรณ อินทยารัตน์. (2559). ผลของการสอนวิธีบทบาทสมมติ และกระบวนการกลุ่มสัมพันธ์ที่มีต่อพฤติกรรมการเรียนภาษาอังกฤษของนักศึกษาผู้ใหญ่ระดับมัธยมศึกษา. รายงานการวิจัย. ศูนย์การศึกษานอกโรงเรียนจังหวัดภูเก็ต.
Cronbach, Lee J. (1971). Essentials of psychological testing. 4th ed. New York: Harper & Row.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3). 607-610.