มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับปฏิบัติหน้าที่และอำนาจตามมาตรา 37 และ มาตรา 38 แห่งพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. 2505 แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2535

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษามาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับปฏิบัติหน้าที่และอำนาจ 2) เพื่อวิเคราะห์มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับปฏิบัติหน้าที่และอำนาจ 3) เพื่อเสนอแนะแนวทางการปฏิบัติตามมาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับปฏิบัติหน้าที่และอำนาจตามมาตรา 37 และ มาตรา 38 แห่งพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. 2505 แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2535 เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพมุ่งศึกษาเนื้อหาตามหน้าที่และอำนาจเจ้าอาวาสการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เอกสาร และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลการศึกษามาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับปฏิบัติหน้าที่และอำนาจตามมาตรา 37 และ มาตรา 38 แห่งพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. 2505 แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2535 เจ้าอาวาสมีหน้าที่ และอำนาจชอบด้วยพระธรรมวินัย กฎมหาเถรสมาคม ข้อบังคับ ระเบียบหรือคำสั่งของมหาเถรสมาคม 2) ผลการวิเคราะห์มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับปฏิบัติหน้าที่และอำนาจตามมาตรา 37 และ มาตรา 38 แห่งพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. 2505 แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2535 มีความเหมือนกันได้แก่ มาตรา 37 เป็นหน้าที่ที่พึงปฏิบัติ และมาตรา 38 เป็นอำนาจที่ต้องปฏิบัติ 3) ข้อเสนอแนะแนวทางการปฏิบัติตามมาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับปฏิบัติหน้าที่และอำนาจตามมาตรา 37 และ มาตรา 38 แห่งพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พ.ศ. 2505 แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2535 โดยการปฏิบัติตามมาตรการทางกฎหมาย ได้แก่ ควรปรับแก้ไขกฎหมายและกฎมหาเถรสมาคมให้พระสังฆาธิการระดับเจ้าอาวาสมีหน้าที่ และอำนาจในการทำงานตามแผนยุทธศาสตร์การปฏิรูปกิจการพระพุทธศาสนา พ.ศ. 2560-2564 ทั้ง 6 ด้าน + 1 ให้เป็นมาตรการทางกฎหมาย มีกระบวนการคัดกรองการเป็นผู้แทนของวัดของเจ้าอาวาสในการจัดการศาสนสมบัติของวัด ควบคุมตรวจสอบและการถ่วงดุลอำนาจของผู้เกี่ยวข้อง จัดการศาสนสมบัติของวัดตามวิธีการที่กำหนดไว้ในกฎกระทรวง