THE DEMOCRATIC POLITICAL CULTURE OF COMMUNITY LEADER IN PHAYAO MUNICIPALITY, PHAYAO PROVINCE
Main Article Content
Abstract
The purposes of this thesis were 1)study of democratic political culture of community leaders in Phayao Municipality, Phayao Province 2) Comparison of democratic political culture of community leaders in Phayao Municipality, Phayao Province 3) Propose guidelines for the development of democratic political culture of community leaders in Phayao Municipality, Phayao Province. The study was mixed methods research between quantitative research and qualitative research. The quantitative data were collected from 391 population eligible to vote at both national and local levels by questionnaires, and data were analyzed by descriptive statistics including percentage, mean and standard deviation. Qualitatve data were collected using a schedule interview from 25 key informants as the local leaders and local community leaders, and content analysis was used for analyzing qualitative data. Results of the study were as follows: 1) The democratic political culture of community leaders in Phayao Municipality was at the highest level in all aspects, namely narrow political culture. civilian political culture and participatory political culture. 2) The comparison of democratic political culture of community leaders in Phayao Municipality, Phayao Province, found that the size of the community was different. Community leaders have a democratic political culture. There was a statistically significant difference at the 0.05 level. 3) Guidelines for the development of democratic political culture of community leaders in Phayao Municipality, Phayao Province, namely leaders, politicians, officials and relevant agencies must jointly provide knowledge and advice. Understanding the people's importance to local politics, as well as providing knowledge about democratic governance in order to raise people's awareness and understanding about the various systems and their rights and duties until This leads to systematic development and further changes in local political patterns or characteristics for effective and effective coexistence in society. as well as to promote additional knowledge in other areas related to lead the transformation and further development in full.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
References
เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2558). คลื่นลูกที่ห้า: ปราชญ์สังคม. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ซัสเซสมีเดีย.
จรัส สุวรรณมาลา. (2553). วัฒนธรรมการเมืองท้องถิ่นในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เทศบาลเมืองพะเยา. (2561). แผนพัฒนาสามปี 2561-2562 เทศบาลเมืองพะเยา: จังหวัดพะเยา.
เทียนชัย วงษ์ชัยสุวรรณ. (2551). รัฐศาสตร์ร่วมสมัย: แนวการวิเคราะห์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ผู้จัดการ.
บันเทิงศักดิ์ มหามาตร์. (2552). วัฒนธรรมทางการเมืองของพนักงานส่วนตำบล ในเขตอำเภอบรบือ จังหวัดมหาสารคาม. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
พัชราภรณ์ โรจนบุรานนท์. (2552). วัฒนธรรมทางการเมืองกับการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในอำเภอบางประอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
พรอัมรินทร์ พรหมเกิด. (2556). สังคมวิทยาการเมือง. ขอนแก่น: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ภิชณุ แก้วยอด. (2550). วัฒนธรรมทางการเมืองในชุมชนกะเหรี่ยง ตำบลแม่เงา อำเภอขุนยวม จังหวัดแม่ฮ่องสอน. การค้นคว้าอิสระรัฐศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วุฒิศักดิ์ บุตนุ. (2550). วัฒนธรรมทางการเมืองของชาวบ้าน: ศึกษาเฉพาะกรณีชาวบ้านหมู่บ้านหวานหลึม ตำบลมะบ้า กิ่งอำเภอทุ่งเขาหลวง จังหวัดร้อยเอ็ด. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สาวิตรี ก้อนอาทร. (2551). วัฒนธรรมางการเมืองแบบประชาธิปไตยของประชาชนในเขตเทศบาลเมืองอุตรดิตถ์ อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฎอุตรดิตถ์.
สุรชัย ศิริไกร. (2557). การพัฒนาประชาธิปไตยโดยปราศจากการเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมและจริยธรรมทางการเมือง. เอกสารประกอบการประชุมวิชาการ เรื่อง วัฒนธรรมทางการเมือง จริยธรรมและการปกครอง. วันที่ 8-10 พฤศจิกายน 2557 ณ ศูนย์ประชุมสหประชาชาติ. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์ประชุมสหประชาชาติ.
Likert, Rensis. (1967). The Method of Constructing and Attitude Scale. in Reading in Attitude Theory and Measurement. Fishbeic Matin Ed. New York: Wiley & Son.