LANGUAGE AND CUlTURE OF LAO KRANG COMMUNITY IN PHICHIT PROVINCE
Main Article Content
Abstract
This research article aimed to propose the language and culture of Lao Krang community in Phichit province. This was a qualitative research based on data collected from language speakers and Thai textbooks. The research methods were 1) sampling of Lao Krang and Thai language vocabularies, 2) seeking key informants about Lao Krang language, 3) to collect information on Lao Krang vocabularies consisted of vocabularies and other words, 4) study Lao Krang vocabulary and Thai vocabularies. Results indicated that Lao Krang is a Lao Phu Klang language belonging to the Tai-Kadai language family. The dialect of the minority that is spoken in Ban Sa Yai Chee, Chet Hap Village, Noen Por Sub-district, Nong Sanoo Sub-district, Sam Ngam District, Phichit Province. The way of life of the Lao Krang community in Phichit Province consisted of music, weaving, ordination traditions, wedding traditions, the dress of the Lao Krang people, ritual tradition, and beliefs of Sart Lao traditions, etc. The analysis of Lao Krang language in Phichit province were questions about 13 language characteristics, namely 1) humans, 2) plants, 3) animals, 4) bodies, 5) emotions, 6) communication, 7) Livelihood, 8) Progress, 9) Religion, rituals, traditions and culture, 10) gestures, movements, 11) characteristics, qualities, number, 12) names of relatives, and 13) names of monks novices.
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
References
บุษบา หินเธาว์. (2557). การวิจัยปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมของชุมชนเพื่อหาแนวทางอนุรักษ์ฟื้นฟูภูมิปัญญาผ้าทอลาวครั่ง. วารสารปาริชาต มหาวิทยาลัยทักษิณ. 27(3). 132-144.
ประจบ เพชรพงศ์. (2542). ชาติพันธ์ลาวคลั่ง. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
พิณรัตน์ อัครวัฒนากุล. (2546). การเปลี่ยนแปลงของวรรณยุกต์: กรณีศึกษาภาษากลุ่มลาว. ดุษฎีนิพนธ์อักษรศาสตรดุษฎีบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
แพรภัทร ยอดแก้ว. (2564). การดำรงอยู่ของการทอผ้าตีนจกของกลุ่มชาติพันธ์ลาวครั่ง เทศบาลตำบลโพรงมะเดื่อ อำเภอเมือง จังหวัดนครปฐม. วารสารศิลปะศาสตร์และอุตสาหกรรมบริการ. 4(1). 79-91.
ลักษณา เกยุราพันธ์ และคณะ. (2564). การศึกษาวัฒนธรรมไทยลาวครั่ง เพื่อส่งเสริมการเรียนรู้เชิงสร้างสรรค์ในอำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย. 13(1). 163-174.
วรากรณ์ พูลสวัสดิ์ นงนุช ยังรอด และปิยนาถ อิ่มดี. (2564). การพัฒนาเครือข่ายชุมชนเข้มแข็งเพื่อพัฒนาการท่องเที่ยวนวัตวิถีกลุ่มชาติพันธุ์ลาวครั่งในจังหวัดนครปฐม. วารสารวิชาการ มทร. สุวรรณภูมิ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 6(2). 194-211.