COVID-19: CHANGE IN THE THAI LANGUAGE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objective of this article is to investigate the change in Thai language in the period of Covid-19 pandemic. The data were collected from the daily press release of the Covid-19 Situation Administration Center concerning duty performance of the public health personnel and the spread of Covid-19 from April 2020 to May 2021. The results of the study were found that technical terms and jagons in English were brought to mix with Thai words in the form of compound words or hybrid words in order to create new words with new meanings. Although the English words were used in mixing with Thai words, but they were pronounced in Thai accents. In a linguistic perspective, it would be beneficial to the application of new formative words in daily-life communication.
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร
References
กฤตพร ช่วยบุญชู. (2558). การพัฒนาทักษะและผลสัมฤทธิ์ทางการศึกษาในวิชาภาษาอังกฤษในชีวิตจริง 2โดยใช้ B-SL Model ของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ชั้นปีที่ 1. รายงานวิจัย.วิทยาลัยอาชีวศึกษาเทคนิคบริหารธุรกิจกรุงเทพ.
กาญจนา นาคสกุล. (2545). ระบบเสียงภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
การจัดตั้งศูนย์บริหารสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (โควิด-19). (2563). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 137 ตอนพิเศษ 69 ง (25 มี.ค. 2563).
ธานี กล่อมใจ, จรรยา แก้วใจบุญ และทักษิกา ชัชวรัตน์. (2563). ความรู้และพฤติกรรมของประชาชนเรื่องการป้องกันตนเองจากการติดเชื้อไวรัสโคโรนา สายพันธุ์ใหม่ 2019. วารสารการพยาบาล การสาธารณสุขและการศึกษา. 21(2). 29-39.
นงลักษณ์ บัณฑุวงศ์. (2560). การใช้คำต่างประเทศในภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.
ประกาศกระทรวงสาธารณสุข เรื่อง ชื่อและอาการสำคัญของโรคติดต่ออันตราย (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2563. (2563). ราชกิจจานุเบกษาเล่ม 137 ตอนพิเศษ 48 หน้า 1 (29 ก.พ. 2563).
ประชาชาติธุรกิจ ออนไลน์. (2563). ลำดับเหตุการณ์การระบาดของ “โควิด-19” ระยะแรก. แหล่งที่มา https://www.prachachat.net/world-news/news-462403 สืบค้นเมื่อ 11 พ.ค.2564.
ปราณี กุลละวณิชย์. (2548). หน่วยที่ 14 การเปลี่ยนแปลงของภาษา. เอกสารการสอนชุดวิชาภาษาไทย 3 หน่วยที่ 7-15. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ผู้จัดการออนไลน์. (2563). “ตู้ปันสุข” จากคำปรามาสสู่เทรนด์ใหม่การแบ่งปันน้ำใจช่วยผู้ยากไร้ช่วงโควิด-19. แหล่งที่มา https://mgronline.com/travel/detail/9630000048681 สืบค้นเมื่อ 11 พ.ค.2564.
พระยาอนุมานราชธน. (2522). นิรุกติศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์คลังวิทยา.
พัชรี เชยจรรยา, เมตตา วิวัฒนานุกูล และถิรนันท์ อนวัชศิริวงศ์. (2541). แนวคิดหลักนิเทศศาสตร์: ประมวลศัพท์วิชาการ ทฤษฎีสำคัญ วิธีศึกษาวิจัย. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภัทราพร เจริญรัตน์. (2561). การใช้ภาษาเพื่อการสื่อสารในเว็บไซต์เฟซบุ๊ก. การประชุมงานวิจัยและงานสร้างสรรค์ทางนิเทศศาสตร์ ครั้งที่ 8 13 ก.ค.2561. มหาวิทยาลัยสยาม.
มัลลิกา มาภา. (2559). วิวัฒนาการภาษาไทย. อุดรธานี: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2555). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน 2554. กรุงเทพมหานคร: นานมีบุ๊คพับลิเคชั่นส์.
วิจินต์ ภาณุพงศ์. (2522). โครงสร้างของภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ศรีวิไล ดอกจันทร์. (2528). ภาษากับการสอน. เชียงใหม่: ศูนย์ส่งเสริมตำราและเอกสารวิชาการ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สมชาย จิตสุชน. (2564). ผลกระทบทางสังคมของการระบาดโรคโควิด-19 ระลอกใหม่และมาตรการที่ควรมี. แหล่งที่มา https://tdri.or.th/2021/01/impact-of-new-covid-19-wave/ สืบค้นเมื่อ 11 พ.ค. 2564.
สุทธิวงศ์ พงศ์ไพบูลย์. (2523). หลักภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช.
สุภัทร แก้วพัตร. (2560). ภาษากับสังคม. อุดรธานี: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
สุรีรัตน์ บำรุงสุข และวิไลศักดิ์ กิ่งคำ. (2558). การเปลี่ยนแปลงทางสังคมที่มีผลต่อการใช้คำต่างประเทศในภาษาไทย. วารสารภาษาและภาษาศาสตร์. 33(2).
อมรา ประสิทธิรัฐสินธุ์. (2548). ภาษาในสังคม ความหลากหลาย การเปลี่ยนแปลง และการพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
BBC NEWS. (2564). โควิด-19: ลำดับเหตุการณ์ แผนที่อินโฟกราฟิก ยอดติดเชื้อในไทยและทั่วโลก.แหล่งที่มา https://www.bbc.com/thai/thailand-52090088 สืบค้นเมื่อ 11 พ.ค. 2564.
TrueID. (2563). รวม 5 ผลกระทบโควิด-19 ในปี 2020. แหล่งที่มา https://news.trueid.net/detail/VGJ91QAkKvqN สืบค้นเมื่อ 11 พ.ค. 2564.
Bloomfield, Leonard. (1980). Language. Delhi, India: Motilal Barnasidass.
Crystal, David. (1983). A First Dictionary of Linguistics and Phonetics. Worcester, London: The Trinity Press.
Crystal, David. (2000). Language Death. United Kingdom: Cambridge University Press.
Crystal, David. (2003). English as a Global Language. United Kingdom: Cambridge University Press.
Ethnologue Language Research Center. (2021). Languages of the World. From https://www.ethnologue.com/ Retrieved May 11, 2021.
Green, Judith. (1979). Psychlinguistics. Bangay, Suffolk: Rechard Clay Ltd.
Hagege, Claude. (2009). On the Death and Life of Languages. Yale University Press.
Hockett, Charles F. (1958). A Course in Modern Linguistics. New Delhi, India: Oxford&IBH Publishing Co.
Jesperson, Otto. (1922). Language: Its nature, Development and Origin. Re-published: Routledge.
Sapir, Edward. (1921). Language: An Introduction to the Study of Speech. New York: Harcourt.
Trudgill, Peter. (1974). An Introduction to Language and Society. London: Taylor & Francis Ltd.
Trudgill, Peter. (1974). Sociolinguistics: An Introduction. Aylesbury, Bucks: Hozell Watson & Viney.
Yule, George. (1985). The Study of Language. Cambridge University.