BEST PRACTICES FOR THE MANAGEMENT OF ATTENDED CHILDREN OF THE BOARD OF EDUCATION SCHOOLS, DUSIT DISTRICT, BANGKOK

Main Article Content

Jitapron Kaewprom
Sansanee Jasuwan

Abstract

The objectives of this research paper were 1) to study best practices for inclusive education administration in schools at the current educational level, 2) to study the level of inclusive education administration in schools under office of the Private Education Commission, and 3) to propose best practices for inclusive education administration in schools under Office of the Private Education Commission, Dusit District, Bangkok. Mixed methods research was used and consisted of qualitative research using interviews with 9 key informants. Data were analyzed by content analysis. In quantitative research, a questionnaire was used for collecting 297 administrators and teachers. The data were analyzed by using descriptive statistics consisted of frequency, percentage, mean, and standard deviation. The results of the research were as follows: 1) best practices for inclusive education administration in schools at the current educational level consisted of 4 main common learning management principles which were students, environment, teaching and learning activities, and tools. 2) The level of inclusive education administration in schools under office of the Private Education Commission, Dusit District, Bangkok in overall level was at a high level, and each aspect was at a high level in all aspects, namely tools, activities, environment, and students. 3) Best practices for inclusive education administration in schools under Office of the Private Education Commission in all 4 areas which were (1) students, understanding their special needs of special child and be able to help and treat children with special needs properly, (2) Environment, classroom table arrangements to suit the characteristics of special children and improve the classroom to suit the environment, (3) teaching and learning activities, reporting on the progress of special children according to individual teaching plans and individual education plans, and (4) tools for personnel development in schools in relation to providing adequate and quality education for special children.

Article Details

How to Cite
Kaewprom, J., & Jasuwan , S. (2021). BEST PRACTICES FOR THE MANAGEMENT OF ATTENDED CHILDREN OF THE BOARD OF EDUCATION SCHOOLS, DUSIT DISTRICT, BANGKOK. Journal of Educational Review Faculty of Education in MCU, 8(2), 210–222. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDMCU/article/view/250960
Section
Research Article

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2555). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพมหานคร: คุรุสภาลาดพร้าว.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 – 2579. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.

ชลลดา สะอาดวงศ์. (2557). ผลการใช้มาตรฐานการเรียนร่วมในโรงเรียนแกนนำจัดการเรียนร่วม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลำพูน เขต 2. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเนชั่น.

ณัชพร ศุภสมุทร์. (2554). การบริหารจัดการเรียนร่วมโดยใช้โครงสร้างซีท สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กรณีศึกษา: โรงเรียนวัดอุทัยธาราม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงสาธารณสุข.

ธีระพงษ์ พรมกุล. (2558). สภาพการบริหารการจัดการเรียนร่วมโดยใช้โครงสร้างซีท (SEAT) เป็นฐานในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต 1. วิทยานิพนธ์บริหารการศึกษามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยบูรพา.

ประดิษฐ์ ไชยกาฬ. (2554). การบริหารจัดการเรียนร่วมโดยใช้โครงสร้างซีท. แหล่งที่มา http://school.obec.go.th/online/cet.doc สืบค้นเมื่อ 30 มี.ค. 2564.

พระราชบัญญัติการจัดการศึกษาสำหรับคนพิการ พ.ศ. 2551. (2551). ราชกิจจานุเบกษา เลม 125 ตอนที่ 28 ก หน้า 1 (5 ก.พ. 2551).

พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. (2542). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 116 ตอนที่ 74 ก/หน้า 1 (19 ส.ค. 2542).

สกาวรัตน์ ตันตินีรนาท. (2549). การศึกษาสภาพและปัญหาการบริหารโรงเรียนแกนนำจัดการเรียนร่วมของสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตภาคกลาง. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อัจฉราภรณ์ บัวนวล. (2551). สภาพการดำเนินงานโรงเรียนแกนนำจัดการเรียนร่วม จังหวัดลำพูน. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

อัจฉริยา กุดหอม. (2551). การศึกษาการปฏิบัติงานที่เป็นเลิศของโรงเรียนแกนน าจัดการเรียนร่วมตามมาตรฐานการศึกษาพิเศษโรงเรียนเรียนร่วม: การวิจัยพหุกรณีศึกษา. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา (OJED). 3(1). 441-455.

Likert, Rensis. (1967). The Method of Constructing and Attitude Scale. Reading in Attitude Theory and Measurement. Fishbeic, Matin, Ed. New York: Wiley & Son.

Krejcie and D. Morgan. Determining Sample Size Research Activities. (1970). Educational and Psychological Measurement. 30. 607-610.