ชุดกิจกรรมการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะทางด้านดนตรีตามแนวการสอนของออร์ฟและดาลโครซ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนรุ่งอรุณ

Main Article Content

เชษฐพงศ์ รอตฤดี
พิมลมาศ พร้อมสุขกุล
มนสิการ เหล่าวานิช
ประวีนา เอี่ยมยี่สุ่น

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อสร้างชุดกิจกรรมการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะทางด้านดนตรีตามแนวการสอนของออร์ฟและดาลโครซสำหรับนักเรียนในระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนรุ่งอรุณ และ2) เพื่อศึกษาผลการใช้ชุดกิจกรรมการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะทางด้านดนตรีตามแนวการสอนของออร์ฟและดาลโครซ โดยมีกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนรุ่งอรุณ ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2562 จำนวน 25 คน ที่เรียนวิชาดนตรีพื้นฐาน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 1) ชุดกิจกรรมเพื่อพัฒนาทักษะทางดนตรีตามแนวการสอนของออร์ฟและดาลโครซ จำนวน 8 ชุดกิจกรรม 2) แบบประเมินในแต่ละหน่วยการเรียนรู้ 3) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ผลการวิจัยพบว่า 1) คะแนนเฉลี่ยของนักเรียนด้านกระบวนการของกิจกรรมประกอบด้วยแผนการสอนจำนวน 3 หน่วยการเรียนรู้มีประสิทธิภาพของหน่วยการเรียนรู้มีค่าเท่ากับ 81.49/89.86 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่ตั้งไว้คือ 80/80 และ 2) คะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังจากการใช้ชุดกิจกรรม พบว่า คะแนนผลสัมฤทธิ์ของนักเรียนมีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 9.64 คิดเป็นร้อยละ 96.4 ผลจากการใช้ชุดกิจกรรมเพื่อพัฒนาทักษะทางดนตรีตามแนวการสอนของออร์ฟและดาลโครซ นอกจากจะมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนที่สูงขึ้นแล้ว ยังส่งผลให้นักเรียนสนุกสนานกับการร่วมกิจกรรม เข้าใจในกติกาและสามารถปฏิบัติตามได้

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
รอตฤดี เ., พร้อมสุขกุล พ., เหล่าวานิช ม., & เอี่ยมยี่สุ่น ป. (2020). ชุดกิจกรรมการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะทางด้านดนตรีตามแนวการสอนของออร์ฟและดาลโครซ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนรุ่งอรุณ. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 7(1), 133–144. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDMCU/article/view/240832
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). แนวทางการจัดกิจกรรมพัฒนาผู้เรียนตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2544. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542 (ฉบับที่ 2) และที่แก้ไขเพิ่มเติม พุทธศักราช 2545 .กรุงเทพมหานคร: สยามสปอรต์ ซินดิเคท.

ดุษฎี บริพัตร ณ อยุธยา. (2522). แผนการสอนดนตรีนาฏศิลป์ขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร: บรรณกิจ.

ธูปทอง ศรีทองท้วม. (2538). ความคิดสร้างสรรค์ของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดประสบการณ์กิจกรรมการเคลื่อนไหวและจังหวะโดยใช้กิจกรรมทักษะดนตรี. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

พงษ์ลดา ธรรมพิทักษ์กุล. (2545). ผลสัมฤทธิ์ในการเรียนดนตรีสากลขั้นพื้นฐาน ตามแนวคิดของ Kodaly ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนสาธิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยฝ่ายประถม. รายงานการวิจัย. คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ภรณี คุรุรัตนะ. (2540). เด็กปฐมวัยท่ามกลางกระแสความเปลี่ยนแปลง. วารสารการศึกษาปฐมวัย. 1(1). 49.

มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. (2526). เอกสารการสอนชุดวิชาการเสริมสร้างประสบการณ์ชีวิต ระดับปฐมวัยศึกษา หน่วยที่ 1 – 8. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

โรงเรียนรุ่งอรุณ. (2549). รุ่งอรุณแห่งการศึกษา พัฒนาชีวิตผ่านการเรียนรู้ สู่มนุษย์ที่สมบูรณ์. แหล่งที่มา https://www.roong-aroon.ac.th/?p=7457 สืบค้นเมื่อ 5 มี.ค. 2563

วิจารณ์ พานิช. (2556). วิธีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: ตถาตาพับบลิเคชัน.

Cliatt, M.P.J., Shaw J.M. & Sherwood, J.M..(1980). Effect of Training on Devergent Thinking Ability of Kindergaten. New York: Black Well.

Mcneill, S.H. (1992). The Measurement of Creativity and an Interim Related arts experience with Yong children The Texas women University. Texas.