Competencies of Administrators in Educational Management for Sustainable Development of Schools under the Secondary Educational Service Area Office 1

Main Article Content

พิญนิชาร์ โสคำ
พร้อมพิไล บัวสุวรรณ
สุดารัตน์ สารสว่าง

Abstract

The objectives of this research were to: 1) study competencies of Administrators in Education for Sustainable Development of Schools under the Secondary Educational Service Area Office 1 2) study the current situation and needs competencies of Administrators in Education for Sustainable Development of Schools under the Secondary Educational Service Area Office 1 The population of 67 School Administrators in Education for Sustainable Development of Schools under the Secondary Educational Service Area Office 1 The instrument were Semi-structured Interview Protocol and questionnaire constructed by the researcher. The data were analyzed in terms of percentage, mean, standard deviation and modified priority needs index


The research results found as follows. 1) Competencies of Administrators in Education for Sustainable Development of Schools under the Secondary Educational Service Area Office 1 to consist of Sustainable environmental, Sustainable social, Sustainable economic and strategic of learning management 2) the current situation and needs competencies of School Administrators in Education for Sustainable Development of Schools under the Secondary Educational Service Area Office 1 at the highest level, from which strategic of learning management was ranked at the top level.

Article Details

How to Cite
โสคำ พ., บัวสุวรรณ พ., & สารสว่าง ส. (2019). Competencies of Administrators in Educational Management for Sustainable Development of Schools under the Secondary Educational Service Area Office 1. Journal of Educational Review Faculty of Education in MCU, 6(3), 185–194. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDMCU/article/view/222008
Section
Research Article

References

กรมสามัญศึกษา. (๒๕๔๒). การประกันคุณภาพการศึกษา มาตรฐานและตัวชี้วัดมาตรฐานคุณภาพการศึกษาใน
โรงเรียนสังกัดกรมสามัญศึกษา. กรุงเทพมหานคร: กรมสามัญศึกษา. (เอกสารอัดสำเนา)
กาญจนา เงารังสี. (๒๕๖๐). บทความรับเชิญ การศึกษากับการพัฒนาที่ยั่งยืน. (เอกสารอัดสำเนา)
ชัยยนต์ เพาพาน. (๒๕๕๙). การประชุมวิชาการระดับชาติครุศาสตร์ครั้งที่ ๑ การจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาท้องถิ่นสู่
ประชาคมอาเซียน: ทิศทางใหม่ในศตวรรษที่ ๒๑. ค้นเมื่อวันที่ ๑๕ กันยายน ๒๕๖๑. จากhttp://www.
conference.edu.ksu.ac.th/file/20160809_2488101126.pdf,
ธนากร สังเขป. (๒๕๕๕). การพัฒนาที่ยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: บริษัท วี.พริ้นท์ (1991) จำกัด.
ประเวศ วะสี. (๒๕๔๖). วิถีใหม่แห่งการพัฒนาวิธีวิทยาศึกษาสังคมไทย. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
ปวัน มีนรักษ์เรืองเดช. (๒๕๔๙). การประยุกต์แนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงไปปฏิบัติ ของประชาชนที่เข้าร่วม
โครงการชีวิตพอเพียงตามแนวพระราชดําริ. กรุงเทพมหานคร: คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม สถาบัน
บัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
พร้อมพิไล บัวสุวรรณ. (๒๕๖๐). เอกสารคำสอน รายวิชา 01152515 ความสัมพันธ์ระหว่างสถานศึกษากับ
ชุมชน : ความเป็นหุ้นส่วนทางการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร:
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตโต). (๒๕๔๒). การพัฒนาที่ยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มูลนิธิโกมลคีมทอง.
พฤทธิ์ ศิริบรรณพิทักษ์. (๒๕๕๓). การจัดการศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน: พื้นฐานการศึกษาด้านเศรษฐกิจ
สังคมและสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มานิต กิตจติจูงจิต. (๒๕๕๕). ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง วิถีชีวิตแห่งความสมดุล. กรุงเทพมหานคร: บริษัท
สำนักพิมพ์กิจอักษร จำกัด.
ราชกิจจานุเบกษา. (๒๕๖๑). เล่มที่ +๒๕. ตอนที่ ๘๒ก, หน้า ๑.
รงค์ ประพันธ์พงศ์. (๒๕๕๐). เศรษฐกิจพอเพียงและทฤษฎีใหม่. กรุงเทพมหานคร: สถาพรบุ๊คส์.
วรรณา หมาดเท่ง. (๒๕๕๑). บทบาทของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการบริหารจัดการกิจกรรมพัฒนาผู้เรียนของ
โรงเรียนเอกชนในกรุงเทพฯ. การศึกษาค้นคว้าอิสระศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา
มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สมคิด จาตุศรีพิทักษ์. (๒๕๔๖, พฤษภาคม – มิถุนายน). “แนวทางการพัฒนาเศรษฐกิจไปสู่ความยั่งยืน.”
วารสารเศรษฐกิจและสังคม, ปีที่40 (ฉบับที่2), 4-8.
สุกัญญา รัศมีธรรมโชติ. (๒๕๔๘). แนวทางการพัฒนาศักยภาพมนุษย์ด้วย Competency based learning.
พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: สถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ.
สุดใจ ทูลพาณิชย์กิจ. (๒๕๔๔). หลักการพัฒนาเศรษฐกิจ. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุเมธ ตันติเวชกุล. (๒๕๕๖). ตามรอยพระยุคลบาทแห่งแผ่นดิน. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.

สุวิมล ว่องวาณิช. (๒๕๕๐). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่ง
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานคณะกรรมข้าราชการพลเรือน. (๒๕๔๘). การปรับใช้สมรรถนะในการบริหารทรัพยากรมนุษย์. เอกสาร
ประกอบการสัมมนา เรื่อง สมรรถนะของข้าราชการ. ห้องประชุมสำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (๒๕๓๗). เครื่องชี้ภาวะสังคม. กรุงเทพมหานคร:
โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮ้าส์.
สำนักงานคณะกรรมการพิเศษเพื่อประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ. (๒๕๕๕). เศรษฐกิจพอเพียง
ปรัชญาชี้ถึงแนวทางการดำรงชีวิต. กรุงเทพมหานคร: สํานักงานคณะกรรมการพิเศษเพื่อประสานงาน
โครงการอันเนื่องมาจากพระราชดําริ.
Avis, G. (2016). Preparing School Leaders: 21st Century Skill. Retrieved 24 April 2017. From
http://www. principals.s.ca/documewntts/International Symposium White Paper-OPC.
DoDEA 21. (2014). Instructional Leadership : Self-Assessment and Reflection Continuum.
Retrieved 18 January 2018. From https://content.dodea.edu/teach_learn/professional_
development/21/docs/principals/self_assessment/self_assessment_instructional_leadership.
UNESCO. (1997). Educating for Sustainable Future: A Transdisciplinary Vision for Concerted
Action. Paris: UNESCO.
UNESCO. (2006). Un Decade of Educatioo for Sustaonable Development 2005-2014 Asia-
Pacific Region. Retrieved 3 October 2007. From http://www.unesco.org/education/ desd/ZED.
UNESCO. (2007). Education for Sustainable Development: Linking Learning and Happiness.
Bangkok: UNESCO.
United Nation Economic and Social Council. (2011). Learning for the Future : Competences in
Education for Sustainable Development. Retrieved 28 April 2017. From https://www.
unece.org/ fileadmin/DAM/env/esd/ESD_Publications/Competences_Publication.pdf.