การพัฒนาตัวชี้วัดความสุขตามหลักพระพุทธศาสนา
Main Article Content
Abstract
หลักสำคัญในคำสอนตามแนวพระพุทธศาสนาของพระพุทธเจ้าที่ชาวพุทธได้ยึดถือปฏิบัติเพื่อขับเคลื่อนไปสู่ความสุขในสังคมไทย ตามที่องค์พระศาสดา นักการศึกษาได้ให้ความเห็นภาพรวมไม่มีความแตกต่างกันมากนักคือ ต่างก็เน้นไปที่ความสุขทางใจและการหลุดพ้น แต่มีบ้างเล็กน้อยที่นักปรัชญาและนักคิดให้ความหมายเรื่องของความสุขทางจิตใจและทางกายว่าอยู่ในระดับการตอบสนองขั้นพื้นฐานหรือระดับกามคุณและให้ละเอียดอ่อนขั้นสูงขึ้นมุ่งสู่ความสุขเป็นนิรันดร์ได้โดยเฉพาะแนวการพัฒนาตัวชี้วัดความสุขคนไทยในพระพุทธศาสนากล่าวถึงความสุขว่ามีหลากหลายระดับ สำหรับผู้ครองเรือนให้สามารถดำรงชีวิตได้อยู่เย็นเป็นสุขในสังคมไทย จะต้องมีจริยธรรมได้ฝึกฝนจิตใจที่ดีงามผ่องใสให้สูงขึ้นตามหลักพุทธธรรมส่วนผู้สละเรือนแล้วจะมุ่งเน้นประโยชน์ลึกซึ้งทางจิตใจที่สามารถฝึกฝนไปสู่จุดหมายขั้นสูงสุดคือ “ความสุขแท้จริง” สู่โลกุตตรสุข “มรรค ผล และนิพพาน” ที่อาจใช้เวลาพัฒนาตลอดชีวิตหรือเป็นการสะสมผลบุญการปฏิบัติที่จะติดตามตัวเราข้ามภพข้ามชาติได้
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารฉบับนี้ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้นเพียงผู้เดียว และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
กองบรรณาธิการขอสงวนสิทธิ์ในการคัดเลือกบทความลงตีพิมพ์และจะแจ้งให้เจ้าของบทความทราบหลังจากผู้ประเมินบทความตรวจอ่านบทความแล้ว
ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยฯ เป็นลายลักษณ์อักษร