การพัฒนาสิ่งแวดล้อมการเรียนรู้ออนไลน์แบบเปิดสำหรับมหาชน ตามแนวคิดทฤษฎี คอนสตรัคติวิสต์ รายวิชาการป้องกันภาวะสมองเสื่อมสำหรับผู้เรียนระดับอุดมศึกษา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยและพัฒนา มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาสิ่งแวดล้อมการเรียนรู้ออนไลน์แบบเปิดสำหรับมหาชนตามแนวคิดทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์ สำหรับรายวิชา “การป้องกันภาวะสมองเสื่อม” สำหรับนักศึกษาระดับอุดมศึกษา 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนและหลังเรียน และ 3) ศึกษาความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อสิ่งแวดล้อมการเรียนรู้ดังกล่าว กลุ่มตัวอย่างคือนักศึกษาที่ลงทะเบียนเรียนผ่านระบบ Thai MOOC เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ สิ่งแวดล้อมการเรียนรู้ที่พัฒนาขึ้น จำนวน 7 หน่วยการเรียนรู้ แบบทดสอบผลสัมฤทธิ์ และแบบสอบถามความพึงพอใจ ใช้รูปแบบการวิจัยแบบกลุ่มเดียววัดก่อนและหลังเรียน (One Group Pre-test Post-test Design) โดยผ่านการตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือจากผู้เชี่ยวชาญ ผลการวิเคราะห์คุณภาพแบบทดสอบพบว่าค่าดัชนีอำนาจจำแนกอยู่ระหว่าง 0.34–0.57 ค่าเฉลี่ยความยากง่ายระหว่าง 0.27–0.75 และค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.71 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติ t-test
ผลการวิจัยพบว่า ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
(t = 11.04, p < .01) และความพึงพอใจของผู้เรียนต่อสิ่งแวดล้อมการเรียนรู้โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Alzheimer Disease Research Center. (2022). Current situation and prevention of dementia in Thailand.
Alzheimer Disease Research Center (ADRC).
Chaiyajaroen, S. (2008). The development of e-learning based on constructivist theory to enhance analytical thinking [Master’s thesis, Sukhothai Thammathirat Open University].
Chaiyaroj, R. (2002). Dementia. Chulalongkorn University Press.
Chakri Naruebodindra Medical Institute. (2020). Guidelines for early detection of dementia. Faculty of Medicine Ramathibodi Hospital, Mahidol University.
Cheupan, S. (2004). Development of elderly care programs using participatory action research [Master’s thesis, Mahidol University].
Dechakup, P., & Yindeesuk, S. (2005). Lifelong learning and elderly well-being. Office of the Non-Formal and Informal Education.
Dechachinda, S. (1992). Caring for the elderly: Guidelines for family members. Thai Red Cross Society.
Department of Mental Health. (2023). Alzheimer’s disease and care guidelines. Ministry of Public Health.
Health Systems Research Institute. (2021). Strategic plan for elderly health care. Health Systems Research Institute (HSRI).
International Health Policy Program. (2022). Policy brief on dementia prevention and long-term care. International Health Policy Program (IHPP).
Jantawan, W., & Saengpanya, W. (2022). The effectiveness of cognitive training programs on memory among the elderly. Journal of Aging and Health Promotion, 4(1), 12–25.
Jararach, N., Suwanrada, W., & Kespichayawattana, J. (2003). Elderly and social development in Thailand. Institute for Population and Social Research, Mahidol University.
Jonassen, D. H. (1999). Designing constructivist learning environments. In C. M. Reigeluth (Ed.), Instructional-design theories and models: A new paradigm of instructional theory (Vol. 2, pp. 215–239). Lawrence Erlbaum Associates.
Kongchinda, C. (2006). Social and cognitive activities for dementia prevention. Ministry of Social Development and Human Security.
Luansaiyot, S., & Saiyot, A. (1995). Educational research principles. Suwiriyasarn Publishing.
Phongpipat, N. (2021). Dementia prevention in community health services. Chiang Mai University Press.
Phunarong, C. (1997). Alzheimer’s disease and family support systems. Praboromarajchanok Institute.
Thawanvichit, K. (2023). Preventive strategies for dementia in the elderly. Thai Gerontology Research and Development Institute.
