มโนมติที่คลาดเคลื่อนของทฤษฎีทางการศึกษา: การวิพากษ์ตามมุมมองของอริสโตเติล
Main Article Content
บทคัดย่อ
ทฤษฎีมีบทบาทต่อการปฏิบัติงาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งงานทางด้านการศึกษา พบว่าทฤษฎีมีบทบาทต่อการวิจัยและการปฏิบัติงานทางการศึกษาแต่ทว่านักการศึกษามักมีมโนมติที่คลาดเคลื่อนเกี่ยวกับทฤษฎีทางการศึกษา ดังนั้นจึงจำเป็นต้องรื้อฟื้นทบทวนรากเหง้าของทฤษฎีทางการศึกษา เพื่อให้เกิดมโนมติเกี่ยวกับทฤษฎีทางการศึกษาที่ถูกต้อง
ผลการวิเคราะห์เชิงวิพากษ์ พบว่า (1) ทฤษฎี หมายถึง กิจกรรมเชิงเหตุผลที่มีการไตร่ตรองหรือการคิดคาดคะเนที่สัมพันธ์กับความรู้อันเป็นสากล โดยที่ความรู้เกิดขึ้นจากทฤษฎีได้บรรจบแนบแน่นกับมาตรฐาน และสากลอยู่ในเทอมของนัยทั่วไปเชิงตรรกะ และไม่จำกัดเวลาหรือสถานที่ (2) ทฤษฎีทางการศึกษา หมายถึง ทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับวิธีการ ทฤษฎีที่อธิบายเกี่ยวกับวิธีการเหล่านั้น และคุณค่าหรืออุดมคติของมนุษย์ (3) แหล่งมโนมติที่คลาดเคลื่อนของทฤษฎีทางการศึกษา ได้แก่ 1) ทฤษฎีไม่ได้ก่อรูปที่สัมพันธ์กับความรู้ 2) ทฤษฎีไม่ได้ก่อรูปในเทอมของสากล และ 3) กระบวนการนำทฤษฎีสู่การปฏิบัติ
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
ส. ศิวรักษ์. (2516). ปรัชญาการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ เคล็ดไทย.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2542). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค
Dunn, P.M. (2006). Aristotle (384–322 bc): philosopher and scientist of ancient Greece. Arch Dis Child Fetal Neonatal Ed., 91(1), F75–F77.
Irby, B. J., Brown, G., Lara-Alecio, R., & Jackson, S. (2013). The handbook of educational theories. Information Age Pub: United States of America.
Steiner, E. (1988). Methodology of Theory Construction. Edocology Research Associates: Australia.
Wikipedia. (2566b). Aristotle. ค้นเมื่อ 2 ธันวาคม 2566, จาก https://en.wikipedia.org/wiki/Aristotle