การพัฒนาทักษะคิดวิเคราะห์และจิตวิทยาศาสตร์ในวิชาเคมีของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยการสร้างองค์ความรู้ร่วมกับการเรียนรู้แบบร่วมมือ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ก
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาการคิดวิเคราะห์และจิตวิทยาศาสตร์ในรายวิชาเคมีโดยใช้การสร้างความรู้ด้วยตนเองและการเรียนรู้แบบร่วมมือของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ในภาคการศึกษาที่ 1 ปีการศึกษา 2563 จำนวน 24 คน ที่ได้รับการคัดเลือกและจัดกลุ่มเป็นกลุ่มทดลองตามการสุ่มแบบง่าย กลุ่มทดลองได้รับการพัฒนาโดยใช้การสร้างความรู้ด้วยตนเองในสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบร่วมมือผ่านการใช้เครื่องมือ 2 อย่าง ได้แก่ ใบความรู้และแผนผังความคิดเพื่อประเมินรายบุคคล กลุ่มทดลองได้รับการทดสอบก่อนและหลังเรียนหลังการดำเนินการศึกษา ระยะเวลาของการทดลองครอบคลุมแผนการสอน 3 แผนในช่วง 3 สัปดาห์ วิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติโดยใช้ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบที ค่าเฉลี่ยของคะแนนร้อยละสำหรับการทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียนของนักเรียนเท่ากับ 33.19 ± 6.62 และ 76.84 ± 7.04 ของคะแนนเต็ม (ค่าเฉลี่ย ± ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน, จำนวน = 3 การทดสอบ) ตามลำดับ สำหรับการวิเคราะห์ t-test พบว่าคะแนนหลังการทดสอบของนักเรียนสูงกว่าคะแนนก่อนการทดสอบที่ระดับ .05 อย่างมีนัยสำคัญ ความคิดเห็นของนักเรียนที่มีต่อการเรียนรู้โดยการสร้างความรู้ด้วยตนเองและการเรียนรู้ร่วมมือโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (ระดับความพึงพอใจ = 4.83 ± 0.30 คะแนน) นักเรียนส่วนใหญ่ในกลุ่มทดลองบรรลุผลในการเพิ่มการคิดวิเคราะห์และมีจิตวิทยาศาสตร์ ความเข้าใจคลาดเคลื่อนของนักเรียนได้รับการแก้ไขและลดน้อยลง ยิ่งไปกว่านั้นเทคนิคที่ใช้กิจกรรมในกระบวนการเรียนการสอนเป็นที่น่าสนใจ สนุกสนาน และเสริมแรงใจอย่างมาก
Article Details
References
อารีวรรณ ขัตติยะวงศ์ เนตรชนก จันทร์สว่าง และ นิตยา แซ่ซิ้ม. (2556). การศึกษาผลการเรียนรู้โดยใช้แผนผังมโนมติเรื่องพันธะเคมี ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม, 7(2), 213-220.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). มาตรฐานการเรียนรู้และตัวชี้วัดกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ และสาระภูมิศาสตร์ ในกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. ค้นเมื่อ 20 พฤษภาคม 2563, จาก http://academic.obec.go.th/newsdetail.php?id=75
พิชญะ กันธิยะ. (2559). การพัฒนาทักษะการคิดวิเคราะห์โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบบันได 5 ขั้น วิชาวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลกัสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
สุมาลี ชัยเจริญ. (2547). ชุดการสร้างความรู้ตามแนวคอนสตรัคติวิสต์. ขอนแก่น: คลังนานาวิทยา.
สุมาลี ชัยเจริญ. (2554). เทคโนโลยีการศึกษา :หลักการ ทฤษฎีสู่การปฏิบัติ. ขอนแก่น: โรงพิมพ์คลังนานาวิทยา.
อนุเบศ ทัศนิยม และ สุมาลี ชูกำแพง. (2563). การพัฒนาความสามารถในการคิดวิเคราะห์ของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปรากฏการณ์เป็นฐาน. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 7(6), 31-32.
สุจิตรา การพิศมัย และปริญญ์ ทนันชัยบุตร. (2558). การพัฒนาความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณและการแก้ปัญหาของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 เรื่อง การสังเคราะห์ด้วยแสงของพืช โดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 9(3), 183-190.
พัชรี นาคผง. (2562). การพัฒนาทักษะการคิดวิเคราะห์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่จัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับเทคนิค STAD. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการนิเทศ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ยุทธกรณ์ ก่อศิลป์ นิลมณี พิทักษ์. (2556). การพัฒนาความสามารถในการสร้างองค์ความรู้ด้วยตนเอง และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนตามแนวคิด ทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์ โดยใช้เทคนิคแผนผังทางปัญญา รายวิชา ส32103 สังคมศึกษาของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนร้อยเอ็ดวิทยาลัย. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 7(1), 132-139.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
สิริมา มิ่งเมือง. (2560). ผลการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดการสร้างองค์ความรู้ด้วยตนเองโดยใช้เทคนิคแผนผังความคิดเพื่อพัฒนาแนวคิดทางวิทยาศาสตร์เรื่อง การสังเคราะห์ด้วยแสงของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์ศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎนครสวรรค.
วัฒนาพร ระงับทุกข์. (2545). เทคนิคและกิจกรรมการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ.2544. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2555). การวัดและประเมินผลวิทยาศาสตร์. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
ประพันธ์ศิริ สุเสารัจ. (2551). การพัฒนาการคิด. กรุงเทพฯ: เทคนิคพริ้นติ้ง.
Fosnot, C. T. (1996). Constructivism: Theory perspective and practice. New York: Teacher College Press.
Johnson, D. W., & Johnson, R. (1994). Learning Together and Alone : Cooperative and Individuallistic Learning. New Jersey: Prentice Hall, Englewood Cliffs.