The Development of Instructional Model to Promote Critical Problem-Solving Ability on Ratio Proportion and Percentage for Seventh Grade Students
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were: 1) to develop and find effectiveness value of instructional model on ratio, portion and percentage for seventh grade students, 2) to compare students’ critical problem solving ability, achievement score and critical problem solving skill before and after of using instructional model and 3) to study students’ satisfaction on instructional model. Sample group consisted of 40 students in second term of 2018 academic year from Buakhao school and research tools consisted of instructional model, 9 lesson plans , congruence evaluating form, one achievement test and satisfaction questionnaire. Percentage, mean, standard deviation, t-test and content analysis were used to analyze datum. The results were as follow: 1) the efficiency value of the instructional model, named Model, was 82.60/81.92 that was higher than the criterion 80/80. 2) the posttest average scores of achievement, critical problem solving ability and critical problem skill were higher than pretest average scores statistical significance at .05 level and 3) the students’ satisfaction to instructional model process was highest level.
Article Details
References
กรมวิชาการ. (2546). แนวทางการจัดกิจกรรมส่งเสริมนิสัยรักการอ่าน. กรุงเทพฯ: กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
กิตติพันธ์ วิบุลศิลป์. (2560). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์ตามแนวคิดห้องเรียนกลับทางร่วมกับการเรียนรู้เชิงรุกที่มีต่อความสามารถในการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์และความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาคณิตศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
แจ่มจันทร์ ศรีอรุณรัศมี. (2554). การพัฒนารูปแบบการเรียนโดยใช้ทัศนศึกษาเสมือนด้วยกระบวนการเรียนรู้แบบสืบสอบและการคิดอย่างมีวิจารณญาณเพื่อเสริมสร้างผลการเรียนรู้ทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธีร์ธวัช ปิ่นทุมมา และกนิษฐา เชาว์วัฒนกุล. (2560). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารศาสตร์การศึกษาและการพัฒนามนุษย์, 1(1), 25-36.
พิมพ์พันธ์ เดชะคุปต์. (2558). การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
โรงเรียนบัวขาว. (2561). รายงานผลการประเมินผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน ปีการศึกษา 2560 ภาคเรียนที่ 1–2. (เอกสารอัดสำเนา).
วัชรา เล่าเรียนดี. (2553). รูปแบบและกลยุทธ์การจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการคิด. นครปฐม: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ. (2561). ผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน ปี 2560. ค้นเมื่อ 10 มกราคม 2561, จาก https://www.niets.or.th/th/
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). แนวทางการจัดการเรียนรู้ตามหลักสูตร แกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์ การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สุรชัย วงค์จันเสือ. (2555). การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์และความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณ โดยใช้การจัดกิจกรรมการเรียนรู้ตามแนวคิด DAPIC และ CGI ของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาคณิตศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อารยา ช่ออังชัญ. (2553). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนเพื่อส่งเสริมความสามารถในการคิดแก้ปัญหาอย่างมีวิจารณญาณ กลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
อำนาจ บุตรสุริย์. (2561). รายงานผลการวิเคราะห์ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนบัวขาว อำเภอกุฉินารายณ์ จังหวัดกาฬสินธุ์ ปีการศึกษา 2560. (เอกสารอัดสำเนา)
American Diploma Project. (2007). ADP Benchmarks. Retrieved December 1, 2018 from www.achieve.org.
Craig, R. (2007). Thinking Skills in Education. Retrieved December 1, 2018 from http://www.asa3.org/ASA/education/think/skills.htm
Gallagher, S. A., Sher, B. T., Stepien, W. J. and Workman, D. (1995). Implementing Problem‐Based Learning in Science Classrooms. School Science and Mathematics, 95(3), 136 – 146.
Joyce, B., and Weil, M. (1996). Models of Teaching. 5th ed. Englewood Cliffs, New York: pretice-Hall.
Killian, M., & Bastas, H. (2015). The effects of an active learning strategy on students’ attitudes and students’ performances in introductory sociology classes. Journal of the Scholarship of Teaching and Learning, 15(3), 53-67.
Kruse, K. (2008). Instructional Design. Retrieved February 17, 2019 from http://www.cognitivedesignsolutions.com/Instruction/LearningTheory.htm/
Niehaus, E., Holder, C., Rivera, M., Garcia, C. E., Woodman, T. C., & Dierberger, J. (2017). Exploring integrative learning in service-based alternative breaks. The Journal of Higher Education, 88(6), 922-946.
Pehlivan, A., & Durgut, M. (2017). The Effect of Logical-mathematical Intelligence on Financial Accounting Achievement According to Multiple Intelligence Theory. Journal of Education & Social Policy, 4(3), 132-139.
Vygotsky, L. S. (1978). Mind in Society. Cambridge, MA: Harvard University Press.