ผลของโปรแกรมการป้องกันพลัดตกหกล้มในผู้ป่วยที่พักรักษาตัว ในโรงพยาบาลมะเร็งสุราษฎร์ธานี

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลอง (Quasi-experimental design one group) แบบ 1 กลุ่มวัดผลก่อนและหลังได้รับโปรแกรมการป้องกันพลัดตกหกล้ม มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความรู้ และพฤติกรรมการป้องกันการพลัดตกหกล้ม ก่อนและหลังได้รับโปรแกรมการป้องกันพลัดตกหกล้มในผู้ป่วยที่พักรักษาตัวในโรงพยาบาลมะเร็งสุราษฎร์ธานี กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วยมะเร็งที่เข้ารับการรักษาที่หอผู้ป่วยสามัญ ๒ จำนวน 52 คน คัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจงและหยิบฉลาก เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย แบบประเมินความรู้เกี่ยวกับการป้องกันการพลัดตกหกล้ม แบบประเมินพฤติกรรมการป้องกันการพลัดตกหกล้ม และโปรแกรมการป้องกันพลัดตกหกล้มในผู้ป่วยที่พักรักษาตัวในโรงพยาบาลมะเร็ง  สุราษฎร์ธานี ผ่านการหาคุณภาพโดยผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 3 ท่าน ได้ค่าความตรงตามเนื้อหา (content validity index: CVI) เท่ากับ 0.97, 0.88, 0.87 และ 0.87 ตามลำดับ ส่วนค่าความเที่ยงตรงของการวัดโดยใช้สูตรสัมประสิทธิ์อัลฟาของครอนบาค (Cronbach′s Alpha Coefficient) ของแบบประเมินความรู้และแบบประเมินพฤติกรรมการป้องกันการพลัดตกหกล้ม ได้ค่า Reliability เท่ากับ 0.86 และ 0.89 ตามลำดับ ผลการวิจัย พบว่าค่าคะแนนเฉลี่ยของความรู้และพฤติกรรมการป้องกันการพลัดตกหกล้ม ก่อนและหลังได้รับโปแกรมการป้องกันการพลัดตกหกล้มของกลุ่มตัวอย่าง ก่อนทดลองกับหลังทดลองแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ p<.01 ซึ่งหลังทดลอง (mean=59.884, SD=3.221) กลุ่มตัวอย่างมีค่าคะแนนเฉลี่ยของความรู้สูงกว่าก่อนทดลอง (mean=47.846, SD=10.677) และค่าคะแนนเฉลี่ยพฤติกรรมการป้องกันการพลัดตกหกล้ม พบว่าก่อนทดลองและหลังทดลองมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ p<.01