ลักษณะทางจิตสังคมที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการใช้ชีวิต ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ของนักเรียนมัธยมศึกษา ในอำเภอสิงหนคร จังหวัดสงขลา

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้ เป็นการศึกษาความสัมพันธ์เปรียบเทียบที่มีกรอบแนวคิดพื้นฐานมาจากทฤษฎี รูปแบบปฏิสัมพันธ์นิยม และทฤษฎีทางด้านจิตวิทยาทั้งในประเทศและต่างประเทศ มีจุดมุ่งหมายคือ เพื่อแสวงหาว่าปัจจัยใดที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการใช้ชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง และแสวงหากลุ่มนักเรียนมัธยมศึกษาที่มีพฤติกรรมการใช้ชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงน้อย โดยกลุ่มตัวอย่างที่ศึกษา คือ นักเรียนมัธยมศึกษา ในเขตพื้นที่อำเภอสิงหนคร จังหวัดสงขลา ที่มีอายุตั้งแต่ 13 ปี ถึง 18 ปี รวม 420 คน จากการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งขั้นกำหนดโควตา เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถาม และทำการวิเคราะห์ข้อมูลในกลุ่มรวม และ 10 กลุ่มย่อย ที่แบ่งตามลักษณะทางชีวสังคมของกลุ่มตัวอย่าง ด้วยสถิติวิเคราะห์แบบถดถอยพหุคูณ และการวิเคราะห์ความแปรปรวน 3 ทาง ผลการวิจัยพบว่า พฤติกรรมการใช้ชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ที่ใช้ตัวแปร ลักษณะสถานการณ์ จิตลักษณะเดิม และจิตลักษณะตามสถานการณ์ เป็นตัวทำนายสามารถทำนายในกลุ่มรวมได้ 33.5% โดยมีลำดับตัวทำนายที่สำคัญคือ แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ ทัศนคติที่ดีต่อพฤติกรรมใช้ชีวิต ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง และการเห็นแบบอย่างจากเพื่อน ตามลำดับ ทั้งนี้กลุ่มนักเรียนมัธยมศึกษาที่ถูกพบว่ามีพฤติกรรมการใช้ชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงน้อย คือ กลุ่มนักเรียนมัธยมศึกษาที่มีจำนวนสมาชิกในครอบครัวมาก ซึ่งผลการวิจัยสามารถเป็นข้อเสนอแนะเชิงปฏิบัติให้ หน่วยงานเกี่ยวข้องได้ส่งเสริม ปลูกฝังพฤติกรรมการใช้ชีวิตตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงให้กับ นักเรียน รวมทั้งเป็นการต่อยอดพื้นฐานการวิจัยในอนาคต