การบริหารจัดการสถานศึกษาด้านการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนหลายสัญชาติกับ ชุมชนของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาระดับการบริหารจัดการสถานศึกษาด้านการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนกับชุมชนหลายสัญชาติของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร 2. เปรียบเทียบการบริหารจัดการสถานศึกษาด้านการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนกับชุมชนหลายสัญชาติของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร จำแนกตามสถานภาพหน้าที่ของผู้ให้ข้อมูล กลุ่มตัวอย่างผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ บุคลากรในโรงเรียนคือ ผู้บริหารโรงเรียนและครูรวม 137 คน และบุคลากรนอกโรงเรียนคือ ผู้ปกครองหรือบุคคลในชุมชนที่เกี่ยวข้องรวม 288 คน วิธีการวิจัยเป็นแบบผสมโดยเก็บข้อมูลทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลเชิงปริมาณ ได้แก่ แบบสอบถามแบบมาตรประมาณค่า มีค่าความเชื่อมั่น .95 ข้อมูลเชิงคุณภาพใช้แบบสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ หาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที และข้อมูล เชิงคุณภาพทำการวิเคราะห์แบบอุปนัย ผลการวิจัยจากการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ พบว่า 1. ระดับการบริหารจัดการสถานศึกษาด้านการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนกับชุมชนหลายสัญชาติของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาครในภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านจากค่าเฉลี่ยมากไปหาน้อยคือการจัดกิจกรรมเสริมสร้างความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนกับชุมชน การติดต่อสื่อสาร การเปิดโอกาสให้ชุมชนมีส่วนร่วมในการจัดการเรียนรู้ตามลำดับ 2. การเปรียบเทียบการบริหารจัดการสถานศึกษาด้านการ สร้างความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนกับชุมชนหลายสัญชาติของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร ในภาพรวมพบว่า บุคลากรภายในโรงเรียนมีความคิดเห็นแตกต่างจากบุคลากร นอกโรงเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 บุคลากรนอกโรงเรียนมีความคิดเห็นต่อการสร้างความสัมพันธ์สูงกว่าบุคลากรในโรงเรียนและจากการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพพบว่าค่าเฉลี่ยเรียงจากมากไปหาน้อย ได้แก่ 1. การจัดกิจกรรมเสริมสร้างความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนกับชุมชนเป็นโอกาสที่บุคลากรภายนอกโรงเรียนได้ซักถามและทราบถึงปัญหาและพฤติกรรมของนักเรียน 2. การติดต่อสื่อสารบุคลากรภายนอกโรงเรียนได้ใช้การสื่อสารทางวาจาและใช้ภาษาประจำชาติของตนเอง จึงต้องมีผู้แปลจึงจะเข้าใจความหมายและ 3. การเปิดโอกาสให้ชุมชนมีส่วนร่วมในการจัดการเรียนรู้เนื่องจากบุคลากรภายนอกได้มีโอกาสมาเป็นวิทยากรพิเศษในบางครั้ง เช่น การสอนภาษามอญ ตามลำดับ