การใช้วัจนกรรมบนโปสเตอร์โฆษณาหาเสียงในการเลือกตั้งผู้แทนนักศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ พ.ศ. 2566

ผู้แต่ง

  • ไห่หนิง หลง หลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
  • ชญานิน บุญส่งศักดิ์ หลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทยในฐานะภาษาต่างประเทศ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

คำสำคัญ:

วัจนกรรม , โปสเตอร์โฆษณาหาเสียง , การเลือกตั้งผู้แทนนักศึกษา , นักศึกษามหาวิทยาลัย

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อจำแนกประเภทวัจนกรรมและศึกษาลักษณะการใช้ภาษา บนถ้อยคำหาเสียงของผู้สมัครเลือกตั้งผู้แทนนักศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ประจำปี พ.ศ. 2566 จากข้อมูลจำนวน 38 ข้อความที่เผยแพร่ผ่านโปสเตอร์ในเพจทางการของสภานักศึกษาในเฟซบุ๊ก โดยใช้แนวคิดวัจนกรรมของจอห์น เซิร์ส (John R. Searle, 1969) เป็นกรอบในการวิเคราะห์ ผลการวิจัยพบว่า ผู้สมัครใช้วัจนกรรม 4 ประเภท ได้แก่ 1) วัจนกรรมผูกมัด (commissives) จำนวน 27 ครั้ง (ร้อยละ 71.06) เช่น การให้คำมั่นสัญญาและการเสนอชื่อ 2) วัจนกรรมบรรยายเหตุการณ์ (representatives) จำนวน 7 ครั้ง (ร้อยละ 18.42) เช่น การรายงานข้อเท็จจริง 3) วัจนกรรมแสดงอารมณ์ความรู้สึก (expressives) จำนวน 3 ครั้ง (ร้อยละ 7.89) เช่น การเตือนใจ  4) วัจนกรรมกำหนดให้ทำ (directives) จำนวน 1 ครั้ง (ร้อยละ 2.63) เช่น  การเชิญชวน  ไม่พบวัจนกรรมประกาศ (declarations) ในชุดข้อมูล นอกจากนี้ยังพบว่า วัจนกรรมส่วนใหญ่ปรากฏในรูปแบบที่ไม่แสดงเจตนาอย่างชัดเจนหรือเป็นการสื่อสารเชิงอ้อม ผู้วิจัยจึงต้องพิจารณาบริบทและความหมายอย่างรอบคอบ การใช้ภาษาลักษณะนี้สะท้อนแนวโน้มการสื่อสารทางการเมืองของนักศึกษายุคใหม่ที่ให้ความสำคัญกับความยืดหยุ่นในการใช้ภาษา มากกว่าการใช้ถ้อยคำชี้นำโดยตรง

เอกสารอ้างอิง

ชญานิน บุญส่งศักดิ์, ขนิษฐา ใจมโน, บุญเหลือ ใจมโน และ สุชาดา เจียพงษ์. (2566).

กลวิธีการใช้ภาษาไทยในการแสดงความไม่พอใจของนักศึกษาไทย: การศึกษาตามแนววัจนปฏิบัติศาสตร์. Journal of Roi Kaensarn Academi, 8(4), 475–489.

บุญโชค เขียวมา. (2550). การศึกษาวัจนกรรมบนป้ายหาเสียงของผู้สมัครรับเลือกตั้งผู้ว่าราชการ กรุงเทพมหานครฯ ปี 2547. (วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต, สาขาภาษาศาสตร์การศึกษา, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).

สุจริตลักษณ์ ดีผดุง. (2552). วัจนปฏิบัติศาสตร์เบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 2). นครปฐม: สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อพัฒนาชนบท.

เสถียร เชยประทับ. (2551). การสื่อสาร การเมือง และประชาธิปไตยในสังคมพัฒนาแล้ว.กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อิงอร พึ่งจะงาม. (2554). การใช้วัจนกรรมและกลวิธีทางภาษาบนโปสเตอร์โฆษณาหาเสียงเลือกตั้งปี พ.ศ. 2544. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาภาษาและการสื่อสารระหว่างวัฒนธรรม, มหาวิทยาลัยศิลปากร).

Austin, J. L. (1975). How to do things with words. Oxford: Oxford University Press.

Kotler, P., & Armstrong, G. (2018). Principles of Marketing (17th ed.). Minnesota: The University of Minnesota Libraries Publishing.

Searle, J. R. (1969). Speech Acts: An Essay in the Philosophy of Language. Cambridge: Cambridge University Press.

________. (1975). A taxonomy of illocutionary acts. In Language, mind and knowledge (K. Gunderson, Ed.) (Vol. 7, pp. 344–369). Minnesota: University of Minnesota Press.

________. (1979). Expression and Meaning: Studies in the Theory of Speech Acts. Cambridge: Cambridge University Press.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-11-30

รูปแบบการอ้างอิง

หลง ไ., & บุญส่งศักดิ์ ช. (2025). การใช้วัจนกรรมบนโปสเตอร์โฆษณาหาเสียงในการเลือกตั้งผู้แทนนักศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่ พ.ศ. 2566. วารสารอักษราพิบูล, 6(2), 90–104. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/APBJ/article/view/279899

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย